Przejdź do zawartości

Zastal 410D

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
410D[1]
Ilustracja
410D-51 ze zbiorów Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku
Producent

Zastal

Lata budowy

1973–1975

Układ osi

B

Wymiary
Masa służbowa

16[2] t

Długość

6640[2] mm

Szerokość

2800[2] mm

Wysokość

3300[2] mm

Rozstaw osi skrajnych

2500[2] mm

Średnica kół

920[2] mm

Napęd
Trakcja

spalinowa

Typ silników

SW400/L1[2]

Pojemność zbiorników paliwa

170[2] l

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

110[2] KM / 81 KW

Maksymalna siła pociągowa

47,088[2] kN

Rodzaj przekładni

hydrokinetyczna/mechaniczna[2]

Prędkość konstrukcyjna

22,4[2] km/h

Nacisk osi na szyny

8 t

System hamulca

powietrzny, niesamoczynny / ręczny – zaciągowy

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

brak

Zastal 410D – manewrowa lokomotywa spalinowa produkowana w Zaodrzańskich Zakładach Przemysłu Metalowego im. M. Nowotki w Zielonej Górze. Przeznaczona do wykonywania prac manewrowych na przyzakładowych bocznicach kolejowych. Łącznie w latach 1973–1975 wyprodukowano 51 egzemplarzy.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1969 roku[2] Biuro Techniczne Zaodrzańskich Zakładów Przemysłu Metalowego im. M. Nowotki w Zielonej Górze opracowało dokumentację projektową lokomotyw typu 410D i po jej zatwierdzeniu przystąpiono do budowy egzemplarza prototypowego, który był gotowy w 1972 roku. Rok później rozpoczęto produkcję seryjną. Lokomotywy 410D miały docelowo zastąpić starsze rodzime manewrowe lokomotywy spalinowe Ls40, Ls60 czy Ls75[1].

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Spawana ostoja lokomotywy została wykonana z profilów walcowanych, zamontowane zostały wzmocnione czołownice z dwoma zderzakami tulejowymi i usprężynowanymi hakami cięgłowymi. W ostoi zostały wykonane wykroje maźnicze, w których osadzono bloki ślizgowe. Ostoja usprężynowana za pośrednictwem zespołu 4 płaskich resorów, oparta jest na dwóch zestawach kołowych, napędzanych wiązarami przez wał ślepy. Szprychowe koła są osadzone we wnętrzu ostoi. Nadwozie zostało wykonane z blach stalowych–spawanych, spalinowóz posiada przedział maszynowy i pojedynczą kabinę maszynisty. Po obu stronach przedziału maszynowego znajdują się pomosty komunikacyjne dla obsługi lokomotywy[1].

W lokomotywie zamontowano silnik SW400/L1 produkcji Wytwórni Silników Wysokoprężnych w Andrychowie o mocy 110 KM. Napęd jest przekazywany przez przekładnik hydrokinetyczny ZM130 oraz przekładnię mechaniczną 101PHA[2] z wałem ślepym połączoną korbami Halla z wiązarami przenoszącymi napęd na osie. W trakcie eksploatacji serii 410D ujawniono wadliwe działanie hydromechanicznego zmiennika momentu obrotowego oraz elektromagnetycznego sterowania sprzęgłem. Nie wystarczająca okazała się również moc silnika. Produkcję lokomotyw wstrzymano w wyniku braku zamówień spowodowanych wadami fabrycznymi[1].

Zachowane egzemplarze

[edytuj | edytuj kod]

Pojedyncze czynne lokomotywy tej serii jeździły w Polsce jeszcze w 2014 roku, w tym szerokotorowa 410D-001 na terminalu cargo w Braniewie i 410D-35 w kamieniołomie Romanowo[3].

Jedna lokomotywa tej serii, 410D-51, znajduje się w zbiorach Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku w Jaworzynie Śląskiej. Jest ostatnią wyprodukowaną z serii. W 1975 roku zakupiona przez Fabrykę Dywanów w Kowarach. W 2002 roku została sprzedana do Nadleśnictwa „Śnieżka”, gdzie wykorzystywana była na bocznicy Lasów Państwowych w Kostrzycy. W 2005 roku kupiło ją muzeum w Jaworzynie[4]. Lokomotywa 410D-10 jest zachowana w parowozowni Jarocin[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Lokomotywa spalinowa typu 410D. W: Bogdan Pokropiński: Lokomotywy spalinowe produkcji polskiej. Wyd. 2. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2015, s. 50-52. ISBN 978-83-206-1731-3. (pol.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n Lokomotywy spalinowe. W: Katalog pojazdów szynowych. Poznań: Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Pojazdów Szynowych, 1986, s. D-22. (pol.).
  3. a b Ariel Ciechański, Lokomotywy 410D, „Świat Kolei” nr 12/2014, s. 2.
  4. Miron Urbaniak, Karta Katalogu Muzealiów Historycznych Muzeum Przemysłu i Kolejnictwa na Śląsku - Lokomotywa spalinowa 410D-51, 2006.