°°°·.°·..·°¯°·._.· ʜᴇʟᴇɴ Ροζουλί Εωσφόρος ·._.·°¯°·.·° .·°°° ★·.·´¯`·.·★ Ⓥⓔⓡⓝⓤⓢ Ⓟⓞⓡⓣⓘⓣⓞⓡ Ⓐⓡⓒⓐⓝⓤⓢ Ταμετούρο Αμ's Reviews > Ο εξάδελφος Πονς

Είναι ένα γραπτό έργο τέχνης,
ένα απλό αριστούργημα απο αυτά που κλείνουν μέσα τους ολόκληρη την ανθρώπινη καρδιά.

Αυτή η ιστορία του εξαδέλφου Πονς καταδεικνύει σαφέστατα πως ο Μπαλζάκ είναι ένας απο τους σπουδαιότερους αφηγητές του κόσμου, με ευρύτατες συγγραφικές ικανότητες στο φάσμα της διαχρονικής γραφής και μια σπαρακτική διορατικότητα για τα βάθη και τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής.

Ένα έργο γραμμένο το 1844-46 καλυμμένο ουσιαστικά με τους ιστούς της κοινωνίας του Παρισιού την εποχή εκείνη.
Ωστόσο η μοναδική αντιληπτική γνώση και η συναισθηματική ικανότητα του συγγραφέα δεν αφήνει το δημιούργημα του να αποτελεί μνημείο παρωχημένων σκέψεων και παρατηρήσεων.
Η ιστορία που διαδραματίζεται στο Παρίσι πριν εκατοντάδες χρόνια δεν ��α μπορούσε να είναι πιο επίκαιρη σήμερα και αδιαμφισβήτητα πιο προφητική για το μέλλον.

Το βιβλίο πραγματεύεται μια θλιβερά οδυνηρή ιστορία. Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η πραγματικότητα κάθε κοινωνίας όπου ο δυνατός ποδοπατάει ανελέητα και αδίστακτα τον πιο αδύναμο μέχρι να τον αφανίσει οριστικά.
Στόχος του είναι να καθαρίσει το περιβάλλον απο τα ανθρώπινα παράσιτα και να καρπωθεί υλικά και πνευματικά δικαιώματα που ίσως τόλμησε να αποκτήσει ο υποδεέστερος.
Μια κοινωνική νόρμα, ένας άγραφος νόμος που ισχύει πάντα ως υπέρ- δικαίωμα κάθε δυνατού και αντίστοιχα ως κατά- δίκη κάθε αδύναμου.
Αν ορίσουμε ως δύναμη την εξουσία, την κοινωνική θέση, την πολιτική δύναμη, την οικονομική άνεση και την ευκολία παράβασης των νόμων ομοίως ορίζεται και η αντιστρόφως ανάλογη θέση της αδύναμης πλευράς.

Ο εξάδελφος Πονς είναι ένα αναρχικό θύμα των αριστοκρατικών κενόδοξων συγγενών.
Η συγγένεια..μπορεί να οριστεί πέρα απο την ουσιαστική οικογενειακή σχέση και ως ανθρώπινη συνείδηση.

Ένας εκκεντρικός συλλέκτης έργων τέχνης, μουσικός και λάτρης της γαστρονομικής πολυτέλειας.
Η απόλαυση που του προσφέρει ένα πλούσιο και ποιοτικά εκλεπτυσμένο γεύμα αντικαθιστά και γεμίζει τις ελλείψεις και τα κενά της μοναχικής ζωής του.

Ένας άνδρας που δεν αγάπησε και δεν αγαπήθηκε, που δεν ερωτεύτηκε, που δεν ονειρεύτηκε και δεν μοιράστηκε τη ζωή του με άλλο πλάσμα.
Μια αγνή και τρυφερή ύπαρξη, αδικημένη απο τη φύση ως προς την εξωτερική εμφάνιση με βαρύ εθισμό στην γαστρονομική λαγνεία.

Πολλοί συγγενείς και φίλοι αρχικά δέχονται τον εκκεντρικό εξάδελφο στα πλούσια τραπέζια τους και ανέχονται τ�� μονομανία του για τη συλλογή έργων τέχνης - χωρίς να γνωρίζουν πως αυτά τα αποθεματικά αποτελούν αριστουργήματα ανεκτίμητης αξίας- καλύπτουν τον εθισμό του μέσα στο πλαίσιο της κοινωνικής καταξίωσης.
Όσο περνούν τα χρόνια ο «φτωχός συγγενής» ξεπέφτει κοινωνικά και οικονομικά.
Η έλλειψη κοινωνικής χάριτος ερεθίζει χυδαία τους πλούσιους συγγενείς του σε σημείο να τον αποφεύγουν και να τον αποβάλλουν σταδιακά απο τα σπίτια τους. Στις καρδιές τους δεν ήταν ποτέ είτε διότι δεν γνώριζαν το ύψος της περιουσίας του, είτε διότι δεν υπήρχε χώρος για ανθρώπινα συναισθήματα ...

Ο εξάδελφος Πονς ταπεινώνεται και ξεφτιλίζεται.
Αυτή η εξορία κομματιάζει την ψυχή του και το μυαλό του, καταρρέει, μελαγχολεί, αρρωσταίνει.

Κατά τη διάρκεια της αποπομπής του απο τα φανταχτερά συγγενικά αισθήματα τιμής γίνεται γνωστό το μέγεθος της αξίας των αριστουργημάτων που συλλέγει.
Η επιδίωξη συγγενικών κληρονομικών δικαιωμάτων ξεπερνά κάθε φαντασία.
Ο τραγικός εξάδελφος δέχεται επιθέσεις κάθε τύπου απο τους οικογενειακούς «γύπες» που θέλουν να επωφεληθούν με κάθε κόστος και να καρπωθούν την συλλογή της ζωής του...
Ο «παρασιτικός» ανθρωπάκος δεν έχει καμία θέση ανάμεσα στα θηρία.
Άρρωστος και ανυπεράσπιστος βρίσκεται ξαφνικά να εκτίει την ποινή της καταδίκης του απο την υλιστική αστική κοινωνία.
Απληστία, υποκρισία, διαφθορά, εκβιασμός,έγκλημα, εγωισμός, αλαζονεία, ανυψώνονται και δημιουργούν τα χαρίσματα της υψηλής κοινωνίας.
Της παγκόσμιας κοινωνίας.

Στο τέλος της ιστορίας δεν υπάρχει δικαίωση.
Όλες οι χαμένες ελπίδες αιχμαλωτίζονται μέσα σε χαμένες ψευδαισθήσεις.
Ο αναγνώστης λαχταράει κάποια εκδίκηση ανυψωτικής ηθικής επίλυσης, κάποια κοσμική τιμωρία για όλες τις αποτρόπαιες πράξεις που δημιουργούν θλιβερή μιζέρια, εξαχρείωση και κατάντια.
Όμως η πραγματικότητα έρχεται αντικρούοντας κάθε προσδοκία και αφήνει τον αναγνώστη να κλονίζεται αναστατωμένος με τις συνθήκες που συμπεραίνουν την ωμή αλήθεια.


Καλή ανάγνωση.
Πολλούς ασπασμούς.