Przejdź do zawartości

Surjawarman II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Surjawarman II
សូរ្យវរ្ម័នទី២
Ilustracja
Król Suryawarman II przedstawiony na płaskorzeźbie w Angkor Wat.
władca Imperium Khmerskiego
Okres

od 1113
do 1150

Koronacja

1119

Poprzednik

Dharanindrawarman I

Następca

Dharanindrawarman II

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

XI wiek n.e.
Angkor

Data i miejsce śmierci

1150
Angkor

Ojciec

Ksitindraditja

Matka

Narendralakszmi

Surjawarman II (ur. ok. 1094 zm. w 1150) – władca Imperium Khmerskiego od 1113 do 1150 i budowniczy świątyni Angkor Wat[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był siostrzeńcem króla Harszowarmana III[2]. Około 1112 roku obalił władcę Dharanindrawarmana I. Został koronowany na króla w 1119 roku. Władca ten scentralizował Kambodżę.

Nawiązał również po ponad 300-letniej przerwie stosunki dyplomatyczne i handlowe z Chinami (1116)[3][4]. Pomimo tego być może toczył z Chinami wojnę w 1132 roku[1].

W 1128 roku przegrał wojnę z Annamem[1][4].

Angkor Wat
Prasat Sikhoraphum

Zbudował świątynie Angkor Wat poświęconej hinduskiemu bogu Wisznu[1], w której złożono jego szczątki po śmierci[3]. Koszt budowy świątyni oraz innych budowli (m.in. Prasatu Sikhoraphum) okazał się tak duży, iż po jego śmierci królestwo stanęło w obliczu kryzysu finansowego[2].

Za jego panowania stolica się rozwijała, doszło też do zwiększenia się wpływów arystokracji khmerskiej[2].

Podczas swojego panowania podbił Annam zdobywając jego stolicę - Widżaję, sprzymierzając się z Czamami[2][4]. Kiedy jednak jego sprzymierzeńcy zawarli pokój z Wietnamem, podbił górną Czampę w 1138 lub 1145 roku[5][1].

Monumentalne osiągnięcia za czasów jego panowania w architekturze i licznych wojskowych kampaniach, zaliczyły Surjawarmana II do jednego z największych królów imperium (obok Jaszowarmana I i Dżajawarmana VII).

W 1149 roku posłał armię na Tonkin, doznał jednak dotkliwej klęski[2].

Władca ten propagował wisznuizm, głosząc, że jest reinkarnacją Wisznu[2].

Zmarł w 1150 roku (być może w wyniku ran poniesionych w kampanii 1149 roku)[2].

Nowym władcą został jego krewny Dharanindrawarman II.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Surjawarman II, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-01-20].
  2. a b c d e f g h John Audric, Angkor i imperium khmerskie, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1972, s. 45-49, ISBN 83-06-00090-0 [dostęp 2023-05-05] (ang. • pol.).
  3. a b Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata – Cywilizacje Azji – Dolina Indusu – Indie – Kambodża. T. 5. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005, s. 303. ISBN 83-7425-030-5.
  4. a b c SURJAWARMAN II [online], encyklopedia.interia.pl [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  5. Marilia Albanes: Angkor. Blask Khmerów. 2009, s. 41. ISBN 978-84-413-2752-8.