Przejdź do zawartości

Pocisk strzelecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pocisk strzelecki kalibru 7,62 mm z naboju .30-06 Springfield

Pocisk strzelecki – rodzaj pocisku przeznaczonego do wystrzeliwania z broni strzeleckiej. Element naboju strzeleckiego, którego podstawowym przeznaczeniem jest niszczenie siły żywej. Zazwyczaj zalicza się do nich pociski o kalibrze poniżej 20 mm, ale mogą być to również wybuchowe pociski nadkalibrowe, zwane granatami nasadkowymi, o średnicy kilkudziesięciu mm.

Budowa

[edytuj | edytuj kod]
Przekrój pocisku strzeleckiego 1. płaszcz 2. koszulka 3. rdzeń
Przekrój złożonego pocisku przeciwpancerno-zapalającego z rdzeniem, ładunkiem wybuchowym i zapalającym

Jest wykonany w kształcie wydłużonej bryły obrotowej z ostrołukową lub zaokrągloną częścią głowicową (przednią), krótką cylindryczną częścią prowadzącą i stożkową częścią denną. Pocisk może być wykonany z jednego materiału (pociski jednolite) lub składać się z kilku części, takich jak:

Podział

[edytuj | edytuj kod]

W zależności od rodzaju broni rozróżniamy pociski strzeleckie:

Ze względu na przeznaczenie rozróżnia się pociski strzeleckie:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.