Pedro DeBrito
Pełne imię i nazwisko |
Pedro Gomes DeBrito | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Pedro Gomes DeBrito (ur. 25 maja 1959 w São Nicolau, zm. 5 lipca 2014 w Miami) – amerykański piłkarz z pochodzenia Republiki Zielonego Przylądka grający na pozycji obrońcy, pomocnika i napastnika, reprezentant kraju.
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]Pedro DeBrito urodził się w Republice Zielonego Przylądka jako syn Johna i Angeliny. W wieku 9 lat wyjechał z rodziną do Portugalii[1], a wieku 15 lat wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia na University of Connecticut, gdzie grał w drużynie uniwersyteckiej Connecticut Huskies, dla którego w latach 1978–1981 strzelił 43 gole oraz zaliczył 59 asyst. W 1981 roku po zwycięstwie w finale 2:1 nad drużyną Alabama A&M zdobył mistrzostwo Mistrzostwo NCAA, oraz także w 1980 i 1981 roku został wybrany do Drużyny Gwiazd NCAA[2]. W 1999 roku został włączony do Galerii Sław Sportu uniwersytetu, a w 2000 roku do Galerii Sław Piłki Nożnej[1][3].
W 1981 roku został zawodnikiem klubu ligi NASL – Tampa Bay Rowdies, w którym w sezonie 1982 wystąpił w 29 meczach ligowych, w których strzelił 2 gole, oraz został ogłoszonym Odkryciem Roku NASL[4]. W latach 1981–1984 grał w halowej drużynie klubu, dla którego rozegrał 25 meczów ligowych, w których strzelił 10 goli. W sezonie 1983 reprezentował barwy Team America, dla którego rozegrał 19 meczów ligowych. Dnia 26 kwietnia 1984 roku wraz z Refikiem Koziciem został zawodnikiem New York Cosmos[5], w którym grał do 1985 roku, występując w 23 meczach i strzelając 2 gole w lidze NASL oraz 32 mecze i 12 goli w lidze MISL.
Dnia 10 września 1985 roku został zawodnikiem Dallas Sidekicks, z którym w sezonie 1986/1987 po zwycięstwie w finale 4:3 nad Tacomą Stars zdobył mistrzostwo MISL. W klubie występował do 1988 roku w 83 meczach ligowych, w których strzelił 42 gole. Następnie w latach 1987–1989 reprezentował barwy Wichity Wings, gdzie zastąpił Godfreya Ingrama (68 meczów, 12 goli w lidze). W 1989 roku reprezentował barwy klubu ligi ASL – Albany Capitals[6], a w sezonie 1989/1990 reprezentował barwy Wichity Wings (40 meczów, 2 gole w lidze). W 1990 roku DeBrito wrócił do Dallas Sidekicks, w którym do 1991 roku rozegrał 46 meczów i strzelił 13 goli w lidze MISL. Dnia 2 grudnia 1992 roku został zawodnikiem klubu ligi NPSL – Detroit Rockers, gdzie w 1993 roku po rozegraniu 23 meczów i strzeleniu 13 goli w lidze zakończył piłkarską karierę.
Łącznie w lidze NASL rozegrał 71 meczów i strzelił 4 gole, a w lidze MISL rozegrał 269 meczów i strzelił 81 goli.
Potem wrócił do Portugalii, by potem znów wrócić do Miami, gdzie grał w amatorskich klubach piłkarskich[7].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]Pedro DeBrito jedyny mecz w reprezentacji Stanów Zjednoczonych rozegrał dnia 8 kwietnia 1983 roku na Estadio Sylvio Cator w Port-au-Prince, w którym jego drużyna towarzysko wygrała 2:0 z reprezentacją Haiti[8].
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Pedro DeBrito po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął karierę trenerską. W 1999 roku był trenerem drużyny uniwersyteckiej Oliver-Wolcott Technical High School – Boys Varsity.
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Connecticut Huskies
[edytuj | edytuj kod]- Mistrzostwo NCAA: 1981
Dallas Sidekicks
[edytuj | edytuj kod]Indywidualne
[edytuj | edytuj kod]Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Pdero DeBrito miał pięć sióstr: Verę, Fernandę, Valerianę, Angelę i Marię. Jego młodszy brat, John również był piłkarzem. Dnia 3 lipca 2014 roku w Miami jadąc do pracy w Drew Estate Cigar Company zderzył się z drzewem i został natychmiast przewieziony do szpitala, gdzie dnia 5 lipca 2014 roku w wyniku licznych obrażeń zmarł[1][7][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c UConn Soccer Great Pedro DeBrito, 55, Dies After Car Crash [dostęp 2014-07-07] (ang.).
- ↑ 2013 College Soccer Almanac. nscaa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-15)]. (ang.).
- ↑ Class of 2000 (ang.).
- ↑ SPORTS PEOPLE; UConn Soccer Star [dostęp 1982-09-08] (ang.).
- ↑ Sting owner livid over Rowdies [dostęp 1984-03-26] (ang.).
- ↑ ASL 1989 Season (ang.).
- ↑ a b Former Sidekick Pedro Debrito Killed in Car Accident. soccerblog.dallasnews.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. [dostęp 2014-07-06] (ang.).
- ↑ USA – Details of International Matches 1980-1989 (ang.).
- ↑ Rowdies aim to boost scoring touch [dostęp 2014-07-11] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Statystyki NASL (ang.)
- Statystyki na Kicksfan.com (ang.)
- Pedro DeBrito w bazie National Football Teams (ang.)