Przejdź do zawartości

Oligocen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
System Oddział Piętro Wiek (mln lat)
Neogen Miocen Akwitan młodsze
Paleogen Oligocen Szat 23,03–27,82
Rupel 27,82–33,9
Eocen Priabon 33,9–37,71
Barton 37,71–41,2
Lutet 41,2–47,8
Iprez 47,8–56,0
Paleocen Tanet 56,0–59,2
Zeland 59,2–61,6
Dan 61,6–66,0
Kreda Górna Mastrycht starsze
Podział według IUGS, luty 2022

Oligocen (ang. Oligocene)

Nazwa pochodzi od połączenia dwóch greckich słów ὀλίγος, oligos – mało i καινός, kainos – nowy. Nazywany czasami złotym wiekiem ssaków.

Wymarły prawalenie (Archaeoceti), a powstały fiszbinowce. Pojawiły się dwie oryginalne rodziny ryb: wstęgorowate i podnawki. Pojawiły się duże ssaki: Indricotherium, Brontotherium, Entelodont, Hyaenodon, Megistotherium.

Mesohippus.

Nowości ewolucyjne

[edytuj | edytuj kod]

Oligocen w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

W oligocenie nadal trwała sedymentacja, która była spowodowana transgresją morską w eocenie. Przy czym na obszarach lądowych powstawały lokalnie pokłady węgli brunatnych. Pod koniec oligocenu płytkie morze wycofało się ku północnemu zachodowi, a na Niżu Polskim zapanowała sedymentacja limniczna i rzeczna (piasek i ił z przewarstwieniami węgli brunatnych).

Na obszarze Dolnego Śląska w późnym oligocenie nastąpiły w wielu rejonach wylewy law bazaltowych.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]