Przejdź do zawartości

Lucy (paleoantropologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Replika szkieletu Lucy

Lucy, właściwie AL 288-1 (inne imię, nadane w języku amharskim: Dinqineš / Dinkenesh, oznaczające „Jesteś piękna” lub „Jesteś wspaniała”[1]) – szkielet żeńskiego osobnika Australopithecus afarensis odkryty 24 listopada 1974 roku w dolinie rzeki Auasz w okolicach wsi Hadar w Kotlinie Danakilskiej w regionie Afar w Etiopii. Wiek szkieletu określono na ok. 3,2 mln lat na podstawie zawartości izotopów argonu i potasu.

Szkielet Lucy to 47 z 207 kości istoty dwunożnej, o małym mózgu i dużej twarzy, o wzroście około 1 metra wysokości i wadze 30 kg. Istota ta zmarła w wieku około 25 lat, prawdopodobnie przez utonięcie[2] lub upadek[3].

W czasach, gdy gatunek Australopithecus afarensis zasiedlał Afrykę Wschodnią, występowały tam prawdopodobnie jeszcze inne gatunki, jak: Australopithecus bahrelghazali. Badania prowadzone na tym obszarze doprowadziły do odkrycia jeszcze trzynastu szkieletów osobników odmiany Australopithecus afarensis.

Szkielet został odkryty przez zespół, w którego skład wchodzili: Donald Johanson, Maurice Taieb, Yves Coppens i Tim White. Swoją potoczną nazwę zawdzięcza piosence „Lucy in the Sky with Diamonds” zespołu The Beatles, która była przebojem w obozie odkrywców.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lucy's legacy: Discovering our most famous ancestor. The Houston Museum of Natural Science. [dostęp 2007-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-16)].
  2. Krzysztof Wiśniewski, Piotr Warsiński (red. wyd. pol.): Mega: opowieść encyklopedyczna. Warszawa: RTW, 2000, s. 14. ISBN 83-87974-27-7.
  3. Perimortem fractures in Lucy suggest mortality from fall out of tall tree