Przejdź do zawartości

Luciano Chiarugi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luciano Chiarugi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1947
Ponsacco

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1972 ACF Fiorentina 139 (33 )
1972–1976 A.C. Milan 104 (37)
1976–1978 SSC Napoli 42 (7)
1978–1979 UC Sampdoria 30 (5)
1979–1980 Bologna FC 1909 13 (3)
1980–1981 Rimini FC 13 (1)
1981–1982 Ponte Rondinella Marzocco 22 (7)
1983–1985 US Massese 1919 60 (19)
W sumie: 423 (112)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1969–1974  Włochy 3 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993 ACF Fiorentina (tymczasowo)
2001 ACF Fiorentina (tymczasowo)
2002 ACF Fiorentina (tymczasowo)
2007–2008 US Poggibonsi
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Luciano Chiarugi (ur. 13 stycznia 1947 w Ponsacco) – włoski piłkarz, reprezentant kraju, grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Ponsacco Chiarugi rozpoczął karierę w 1965 w Fiorentinie. Już w pierwszym sezonie w barwach Violi sięgnął po Puchar Włoch. Chiarugi był częścią składu, który zdobył tytuł mistrza Serie A w sezonie 1968/69. Łącznie przez 7 sezonów we Florencji, rozegrał 139 spotkań, w których zdobył 33 bramki.

Po siedmiu sezonach Chiarugi przeniósł się do A.C. Milan, przyczyniając się do triumfu Rossonerich w Pucharze Zdobywców Pucharów w sezonie 1972/73, dzięki golowi strzelonemu w finale w 4. minucie przeciwko Leeds United[1]. Rozgrywki zakończył jako najlepszy strzelec z 7 bramkami. Na krajowym podwórku Milan sięgnął po Puchar Włoch. Rok później Milan z Chiarugim w składzie dotarł ponownie do finału Pucharze Zdobywców Pucharów, jednak tym razem musiał uznać wyższość 1. FC Magdeburg.

W 1976 roku został sprzedany do Neapolu, do drużyny SSC. Grał dwa sezony z Azzurri. Następnie występował w Serie B w UC Sampdoria oraz w sezonie 1979/80 po raz ostatni pojawił się w Serie A w Bologna FC 1909.

Od 1980 do 1985 występował w Rimini FC, Ponte Rondinella Marzocco oraz US Massese 1919, w którym w 1985 zakończył karierę piłkarską[2].

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1965/66 ACF Fiorentina  Włochy Serie A 4 0
1966/67 25 2
1967/68 20 2
1968/69 18 7
1969/70 27 12
1970/71 25 5
1971/72 20 5
1972/73 A.C. Milan 27 12
1973/74 28 11
1974/75 26 7
1975/76 23 7
1976/77 SSC Napoli 21 4
1977/78 13 2
1978/79 UC Sampdoria Serie B 30 5
1979/80 Bologna FC 1909 Serie A 13 3
1980/81 Rimini FC Serie B 13 1
1981/82 Ponte Rondinella Marzocco Serie C2 Girone C 22 7
1982/83 US Massese 1919 Interregionale Girona E 22 10
1983/84 Serie C2 Girone A 23 5
1984/85 15 4

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Chiarugi zadebiutował w reprezentacji 22 listopada 1969 w wygranym 3:0 meczu eliminacji do Mistrzostw Świata 1970 z NRD.

Kolejne spotkania, które rozegrał w drużynie narodowej to dwa bezbramkowe remisy zanotowane w 1974 z RFN i Bułgarią. Mecz z Bułgarią rozegrany 29 grudnia 1974 był ostatnim dla Chiarugiego w drużynie narodowej, dla której w latach 1969–1974 wystąpił w trzech spotkaniach[3].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po przejściu na emeryturę jako zawodnik w 1986 roku, Chiarugi dołączył do sztabu trenerskiego drużyn młodzieżowych Fiorentiny. W swojej karierze trzykrotnie pełnił funkcję opiekuna Fiorentiny[1]. Pod koniec sezonu 1992/93 Chiarugi (wspólnie z Giancarlo Antognonim) zastąpił Aldo Agroppiego, jednak nie udało się mu uchronić klubu przed spadkiem do Serie B po 54 kolejnych sezonach w najwyższej klasie rozgrywkowej[1].

W lutym 2001, po zwolnieniu Fatiha Terima, Chiarugi poprowadził zespół w przegranym 1:2 spotkaniu z Bari. Po odejściu Ottavio Bianchiego, Chiarugi został ponownie mianowany trenerem tymczasowym podczas dramatycznego sezonu 2001/02, który zakończył się spadkiem do Serie B i kolejnymi kłopotami finansowymi, co ostatecznie doprowadziło do bankructwa Fiorentiny[4].

W dniu 14 listopada 2007 został ogłoszony nowym trenerem drużyny grającej w Serie C2 US Poggibonsi. Został zwolniony we wrześniu 2008 z powodu słabych wyników.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

ACF Fiorentina

AC Milan

SSC Napoli

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Luciano Chiarugi. treccani.it. [dostęp 2023-09-08]. (wł.).
  2. Chiarugi Luciano: Cavallo Pazzo. storedicalcio.altervista.org. [dostęp 2023-09-08]. (wł.).
  3. Luciano Chiarugi. eu-football.info. [dostęp 2023-09-08]. (ang.).
  4. ACF Fiorentina. acffiorentina.it. [dostęp 2023-09-08]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]