Przejdź do zawartości

Kim Basinger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Basinger
Ilustracja
Kim Basinger podczas 62. ceremonii wręczenia Oscarów (1990)
Imię i nazwisko

Kimila Ann Basinger

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1953
Athens (Georgia)

Zawód

aktorka, modelka, producent filmowy

Współmałżonek

Ron Snyder
(1980–1989; rozwód)
Alec Baldwin
(1993–2002; rozwód)

Lata aktywności

od 1971

Kim Basinger, właśc. Kimila Ann Basinger (ur. 8 grudnia 1953 w Athens) – amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, modelka. Laureatka Oscara za drugoplanową rolę w filmie Tajemnice Los Angeles (1997)[1].

W 1992 otrzymała własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 7021 Hollywood Boulevard[2][3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Athens w stanie Georgia w rodzinie metodystów jako jedna z pięciorga dzieci Ann Lee (z domu Cordell; 1925–2017)[4], baletnicy, pływaczki i fotomodelki, i Donalda Wade Basingera (1923–2016)[4], muzyka jazzowego big-bandu i byłego żołnierza United States Army. Jej rodzina była pochodzenia niemieckiego, szkockiego, szwedzkiego i francuskiego[4]. Ma dwóch braci – Micka i Skipa oraz dwie siostry – Ashley i Barbarę.

Z powodu sytuacji w rodzinnym domu Basinger stała się chorobliwie nieśmiała i miała ogromne problemy z nawiązywaniem kontaktów z rówieśnikami. Bała się nawet czytać na głos w klasie i kiedy któregoś dnia nauczyciel wyznaczył ją do tego zadania, wpadła w panikę. Aby przezwyciężyć nieśmiałość, jej rodzice zapisali ją na lekcje tańca. W szkole uprawiała również pływanie i gimnastykę. Wkrótce okazało się, że uzdolniona jest również muzycznie i świetnie śpiewa. W 1971 ukończyła szkołę średnią Athens High School. Uczęszczała na University of Georgia[5].

Uczęszczała na wieczorne kursy aktorstwa w prestiżowym Neighborhood Playhouse i występowała jako piosenkarka w nocnych klubach Greenwich Village.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Kim Basinger w serialu Pies i kot (1977)

W wieku 16 lat wygrała wybory Miss Junior stanu Georgia. Zwycięstwo w tych wyborach pozwoliło jej brać udział w wyborach krajowych w Nowym Jorku, gdzie została dostrzeżona przez Eileen Ford, która zaproponowała jej kontrakt z renomowaną Ford Modeling Agency. Brała udział w kampaniach promocyjnych światowych takich marek jak Revlon, Clairol czy Maybelline. Gdy miała 20 lat, została modelką i zarabiała tysiące dolarów dziennie. Z wybiegu wkrótce trafiła na plan filmowy.

Karierę aktorską zaczynała w 1972 występem w reklamie szamponu Breck. W 1976 wyjechała do Los Angeles. Wkrótce potem nadeszły propozycje udziału w serialach, w tym w jednym z odcinków serialu ABC Aniołki Charliego (1976) pt. „Aniołki w kajdankach” oraz w pilocie do serialu telewizyjnego Pies i kot (Dog and Cat, 1977) jako policyjny detektyw J.Z. Kane. Kandydowała do regularnej roli w drugim sezonie Aniołki Charliego, którą ostatecznie dostała Cheryl Ladd, aż wreszcie otrzymała oferty ról w filmach pełnometrażowych. Zadebiutowała na dużym ekranie w westernie Hard Country (1981) z Daryl Hannah. Jej kariera nabrała tempa po roli dziewczyny agenta Jamesa Bonda u boku Seana Connery’ego w filmie Nigdy nie mów nigdy (1983)[6].

W 1983 była na okładce magazynu „Playboy”. Rola Memo Paris w dramacie sportowym Urodzony sportowiec (The Natural, 1984) z Robertem Redfordem i Glenn Close przyniosła jej nominację do Złotego Globu. Prawdziwym przełomem okazał się występ w 9 1/2 tygodnia (1986) u boku Mickeya Rourke’a i od tamtej pory Basinger mogła przebierać w scenariuszach. W 1987 odebrała niemiecką nagrodę kinową Jupiter za główne role w trzech filmach: jako Michel Duval w melodramacie kryminalnym Richarda Pearce’a Bez litości (No Mercy, 1986) z Richardem Gere’em, Nadine Hightower w komedii Roberta Bentona Nadine (1987) z Jeffem Bridgesem i Nadia Gates, której nie wolno stawiać drinków w komedii romantycznej Blake’a Edwardsa Randka w ciemno (Blind Date, 1987) u boku Bruce’a Willisa. Rola Celeste Martin w komedii fantastycznonaukowej Moja macocha jest kosmitką (My Stepmother Is an Alien, 1988) przyniosła jej nominację do Nagrody Saturn w kategorii najlepsza aktorka. Za postać dziennikarki Vicki Vale w filmie Tima Burtona Batman (1989) z Jackiem Nicholsonem była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Lecz choć na ekranach pojawiała się regularnie, już wkrótce proponowane role przestały być tak atrakcyjne i często ograniczały się jedynie do drugiego planu. W 1991 zajmowała 10. miejsce w zestawieniu najlepiej opłacanych aktorów na świecie (z honorarium w wysokości 2,5 mln dol.), przy czym była drugą najlepiej opłacaną aktorką (za Michelle Pfeiffer)[7].

Była nominowana do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki za występ w filmach takich jak Zawód pan młody (The Marrying Man, 1991) u boku swojego byłego męża Aleca Baldwina, Diagnoza zbrodni (Final Analysis, 1992) z Richardem Gere’em, Wspaniały świat (Cool World, 1992), Ucieczka gangstera (The Getaway, 1994), Marzyłam o Afryce (I Dreamed of Africa, 2000) i Próba sił (Bless the Child, 2000). Jej decyzja o wycofaniu się z produkcji Uwięziona Helena (1993) spowodowała, że została pozwana przez producentów do sądu, przegrała sprawę i sąd zasądził osiem milionów dolarów odszkodowania na rzecz producentów. Orzeczenie sądu ostatecznie zostało jednak odrzucone w drugiej instancji, ale rachunki za adwokatów, które aktorka musiała zapłacić, zmusiły ją do ogłoszenia bankructwa. Przez kolejne trzy lata pozostawała bez pracy.

Pojawia się w teledysku Toma Petty „Mary Jane’s Last Dance” (1993). W 1997 wraz z Prince’em nagrała album Hollywood Affair[8][9]. Powróciła do filmu kreacją luksusowej prostytutki Lynn Bracken w dramacie kryminalnym Tajemnice Los Angeles (1997), za którą otrzymała nagrodę Oscara i Złoty Glob dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Zaśpiewała w ducie z Ozzy Osbourne „Shake Your Head” (2005). Za rolę Marion Cole w komediodramacie Drzwi w podłodze (The Door in the Floor, 2004) z Jeffem Bridgesem była nominowana do nagrody Boston Society of Film Critics Award. Za rolę byłej kochanki głównego bohatera (Jamie Dornan), która wprowadziła go w BDSM w melodramacie erotycznym Ciemniejsza strona Greya (Fifty Shades Darker, 2017) otrzymała Złotą Malinę jako najgorsza aktorka drugoplanowa.

Była na okładkach magazynów, takich jak „Vogue”, „Max”, „Interview”, „Playboy”, „Ekran” (w listopadzie 1989), „InStyle”, „Allure”, „Esquire”, „Elle”, „Vanity Fair” i „Cosmopolitan[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

12 października 1980 wyszła za mąż za Rona Snyder-Brittona. Jej małżeństwo rozpadło się 20 grudnia 1989[11]. Spotykała się również z Richardem Gere’em (1986)[11], producentem telewizyjnym Jonem Petersem (1988−1989)[11] i Prince’em (1989–1990)[11]. W maju 1990 poznała Aleca Baldwina. Pobrali się 19 sierpnia 1993. Mają córkę Ireland Eliesse (ur. 23 października 1995). Jednak małżeństwo zakończyło się rozwodem, zwieńczonym burzliwą batalią o opiekę nad córką, 3 września 2002.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Reżyser
1977 Dog and Cat (TV) oficer J.Z. Kane Bob Kelljan
1978 Katie: Portrait of a Centerfold (TV) Katie McEvera Robert Greenwald
Katastrofa lotu Eastern Air Lines 401 (The Ghost of Flight 401, TV) Prissy Frasier Steven Hilliard Stern
1981 Kraj dla twardzieli (Hard Country) Jodie David Greene
Killjoy (TV) Laury Medford John Llewellyn Moxey
1982 Gorączka złota (Mother Lode) Andrea Spalding Charlton Heston
1983 Nigdy nie mów nigdy (Never Say Never Again) Domino Petachi Irvin Kershner
Mężczyzna, który kochał kobiety (The Man Who Loved Women) Louise Carr Blake Edwards
1984 Urodzony sportowiec (The Natural) Memo Paris Barry Levinson
1985 Chora miłość (Fool for Love) May Robert Altman
1986 9 1/2 tygodnia (Nine 1/2 Weeks) Elizabeth McGraw Adrian Lyne
Bez litości (No Mercy) Michel Duvall Richard Pearce
1987 Randka w ciemno (Blind Date) Nadia Gates Blake Edwards
Nadine Nadine Hightower Robert Benton
1988 Moja macocha jest kosmitką (My Stepmother Is an Alien) Celeste Martin Richard Benjamin
1989 Batman Vicki Vale Tim Burton
1991 Zawód pan młody (The Marrying Man) Vicki Anderson Jerry Rees
1992 Wspaniały świat (Cool World) Holli Would Ralph Bakshi
Diagnoza zbrodni (Final Analysis) Heather Evans Phil Joanou
1993 Niesamowita McCoy (The Real McCoy) Karen McCoy Russell Mulcahy
Świat Wayne’a 2 (Wayne’s World 2) Honey Hornée Stephen Surjik
1994 Prêt-à-Porter Kitty Potter Robert Altman
Ucieczka gangstera (The Getaway) Carol McCoy Roger Donaldson
1996 While You Were Sleeping 2 Kathy Bryant James Morton
1997 Tajemnice Los Angeles (L.A. Confidential) Lynn Bracken Curtis Hanson
2000 Marzyłam o Afryce (I Dreamed of Africa) Kuki Gallman Hugh Hudson
Próba sił (Bless the Child) Maggie O’Connor Chuck Russell
2002 Ludzie, których znam (People I Know) Victoria Gray Daniel Algrant
8. Mila (8 Mile) Stephanie Smith Curtis Hanson
2004 Zabójcza blondynka (Elvis Has Left the Building) Harmony Jones Joel Zwick
Komórka (Cellular) Jessica Martin David R. Ellis
Drzwi w podłodze (The Door in the Floor) Marion Cole Tod Williams
2006 Strażnik (The Sentinel) Pierwsza dama Sarah Ballentine Clark Johnson
Władza pieniądza (Even Money) Carol Carver Mark Rydell
Tron syreny (The Mermaid Chair, TV) Jessie Sullivan Steven Schachter
2008 Informers (The Informers) Laura Sloan Gregor Jordan
Granice miłości (The Burning Plain) Gina Guillermo Arriaga
Zaraz wracam (While She Was Out) Della Myers (także producent wykonawczy) Susan Montford
2010 Mystery of the Hope Diamond (dokumentalny) narrator Mark Radice
Charlie St. Cloud Claire St. Cloud Burr Steers
2012 Black November Kristy Jeta Amata
2013 Legendy ringu (Grudge Match) Sally Rose Peter Segal
Miasta miłości (Third Person) Elaine Leary Paul Haggis
2014 Cztery minuty (4 Minute Mile) Claire Jacobs Charles Olivier-Michaud
The 11th Hour Maria Anders Morgenthaler
2016 Nice Guys. Równi goście (The Nice Guys) Judith Kutner Shane Black
2017 Ciemniejsza strona Greya (Fifty Shades Darker) Elena Lincoln James Foley
2018 Nowe oblicze Greya (Fifty Shades Freed)

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Rola Sieć telewizyjna Odcinek
1976 Gemini Man Sheila NBC „Night Train to Dallas”
Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) Linda Oliver ABC „Angels in Chains”
1977 McMillan i jego żona (McMillan & Wife) Janet Carney NBC „Dark Sunrise”
The Six Million Dollar Man Lorraine Stenger ABC „The Ultimate Imposter”
Dog and Cat oficer J.Z. Kane ABC
1978 Vega$ Allison Jorden ABC „Lady Ice”
1979 Stąd do wieczności (From Here to Eternity, spin-off) Lorene Rogers NBC
1980 Stąd do wieczności (From Here to Eternity) Lorene Rogers NBC
1998 Simpsonowie (The Simpsons) w roli samej siebie (głos) Fox „When You Dish Upon a Star”

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Rok Nagroda Kategoria Film
1998 Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza aktorka drugoplanowa[12] Tajemnice Los Angeles (1997)
Złoty Glob Najlepsza aktorka drugoplanowa[12]
Nagroda Gildii Aktorów Ekranowych Najlepsza aktorka drugoplanowa[12]
2018 Złota Malina Najgorsza aktorka drugoplanowa[12] Ciemniejsza strona Greya (2017)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kim Basinger Awards. AllMovie. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  2. Kim Basinger. Walk of Fame. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  3. Gary Goldstein: Hollywood Star Walk: Kim Basinger. „Los Angeles Times”, 2010-02-19. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).
  4. a b c Kim Basinger – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2009-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-04)]. (ang.).
  5. Kim Basinger Biography (1953-). Film Reference. [dostęp 2018-06-04]. (ang.).
  6. Mark Deming: Kim Basinger Biography. AllMovie. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  7. Peter Beresford: Hollywood. Romanse i skandale. Ring, 1991, s. 120–121. OCLC 830999173. (pol.).
  8. Prince, Kim Basinger – Hollywood Affair – The Lost Kim Basinger. Discogs. [dostęp 2018-06-04]. (ang.).
  9. Kim Basinger Credits. AllMusic. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  10. Kim Basinger Magazines. FamousFix. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).
  11. a b c d Kim Basinger Dating. FamousFix. [dostęp 2018-06-04]. (ang.).
  12. a b c d Kim Basinger Awards. FamousFix. [dostęp 2022-07-15]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]