Przejdź do zawartości

Katzbalger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katzbalger

Katzbalger (niem.) – zachodnioeuropejski miecz z przełomu XV i XVI wieku, używany z reguły przez piechotę lancknechtów i najemników szwajcarskich.

Charakteryzował się otwartą rękojeścią (niekiedy zamkniętą), o trzonie rozszerzającym się ku grzybkowatej głowicy, z najczęściej esowatymu jelcem (rzadziej w kształcie poziomych ósemkowatych obłęków bocznych). Szeroka, obosieczna głownia długości ok. 60 cm, ciągniona była obustronnie w jedno lub kilka zbroczy.

Broń noszono przy pasie na pendencie w pozycji poziomej lub rękojeścią skierowaną ukośnie do dołu. Nazwa jej ma pochodzić od bezpośredniej walki wręcz przypominającej walkę (niem. Balgerei) kotów; niekiedy jednak błędnie wywodzi się ją od kociej skóry służącej jako okładzina pochwy.

Współcześnie używany ceremonialnie przez żołnierzy papieskiej Gwardii Szwajcarskiej.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Włodzimierz Kwaśniewicz: Leksykon broni białej i miotającej. Warszawa: Bellona, 2003. ISBN 83-11-09617-1.
  • Zdzisław Żygulski (junior): Broń w dawnej Polsce na tle uzbrojenia Europy i Bliskiego Wschodu. Warszawa: PWN, 1982. ISBN 83-01-02515-8.