Vejatz lo contengut

Montjardin

Aqueste article es redigit en lengadocian.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Vilatge d'Occitània
Montjardin
Montjardin
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La comuna, ambe un puèg darrèr.
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 42° 59′ 01″ N, 2° 01′ 42″ E
Superfícia 14,11 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
763 m
420 m
388 m
Geografia politica
País Armas de Lengadòc Lengadòc
Parçan Quercòrb
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
11
Aude Escut del Departament d'Aude
Arrondiment
112
Limós
Canton
1114
La Nauta Val d'Aude (Eissalabra abans 2015)
Intercom
200043776
CC dels Pirenèus audencs
Cònsol Bertrand Bargain
(2022-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
84 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

85 ab.
Densitat 6,52 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 11230
Còde INSEE 11249

Montjardin (en occitan e en francés) es una comuna lengadociana situada dins lo departament d'Aude e la region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

[modificar | Modificar lo còdi]
Comunas confrontantas de Montjardin
Sant Benaset
Eissalabra Montjardin
Vilafòrt Fèstas e Sant Andrieu

Las fòrmas ancianas son : Montgardin en 1167, Mons Jardanus en 1201, Mons Jardinus en 1201, Monsjardinus en 1224, De Monte Gardino en 1319, Montjardin en 1404, Locus de Monte Jardino en 1437, L'église de Montjardin, annexe de Chalabre en 1732, Montjardin, succursale en 1781. La prononciacion occitana es Mounjardí [1], dins la grafia de l'abat Antòni Savartés, donc [munʒaɾ'di].
Montjardin es format de mont, del latin mons, montem e d'un nom que se rapòrta a l'agricultura (« òrt ») [2],[3], del germanic *garten, ambe una varianta fonetica influenciada per la fonetica francesa curiosament presenta abans l'ocupacion (véser Montgardin).

Montjardin èra del Quercorbés (o Quercòrb).

Tèrra Privilegiada

[modificar | Modificar lo còdi]

Montjardin èra de la Tèrra Privilegiada, onze comunautats a l'entorn d'Eissalabra exemptas de tota imposicion mejançant una soma annala qu'apelavan subvencion [4].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2 d'abril de 2022 (2026) Bertrand Bargain [5]    
març de 2014 4 de febrièr de 2022
(mòrt en foncions)
Francis Routelous    
junh de 1995 2014 Jacques Laffont    
  1995      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton d'Eissalabra; ; es ara del canton de La Nauta Val d'Aude (Quilhan).
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 92, totala: 94

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
200 260 282 315 370 356 339 354 331

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
306 297 297 268 273 255 239 211 202

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
187 202 174 139 124 116 110 131 111

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
94
77
63
94
115
110
108
105
102
103
2009 2010
99
100
98
99
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 84 abitants e la densitat èra de 5,95 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas amb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 250, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f342.item.texteImage
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 468
  3. Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 249
  4. Abbé Sabarthès, Dictionnaire topographique du département de l'Aude, 1912, p. 443, legir en linha https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k110095d/f535.item.texteImage
  5. [1]