Vejatz lo contengut

Gulhon

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Gulhon
Aiguillon
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Castèth de Gulhon, faciada oèst.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 18′ 01″ N, 0° 20′ 30″ E
Superfícia 28,28 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
168 m
46 m
22 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
75
Navèra Aquitània
Departament
47
Òut e Garona Armas deu Departament d'Òut e Garona
Arrondiment
471
Agen
Canton
4727
Lo Jonhent, burèu centralizator (Lo Pòrt Senta Maria avant 2015)
Intercom
244701462
CC deu Jonhent e deus Tuquets de Preishàs (residéncia)
Cònsol Christian Gilardi
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
4 416 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

4 557 ab.
Densitat 153,18 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 47190
Còde INSEE 47004

Gulhon[1][2] (prononciacion: [gy’juŋ]; en francés: Aiguillon) es ua comuna agenesa, lingüisticament gascona, situada dens lo departament d'Òut e Garona e la region de Navèra Aquitània, ancianament d'Aquitània.

Comunas a l'entorn.

Las fòrmas ancianas son, de Aculeo, en latin, en 1269, Aqueleo, en latin, en 1273-1307, homines de Agullano, en latin, en 1273-1307, castri et burgi de Aculeo, en latin, en 1289, Aqueleo, en latin, en 1291, Aculeum, Agulum, en latin, en 1307-1317, Agullon en 1307-1317, Agulione, Aculeo, en latin, en 1326, Esguillon, en francés (mapa deu sègle xvii).[1]

Segon Dauzat, l'etime seré en latin acucula, «agulha», damb lo sufixe diminutiu -one[3].

Per Negre, citat per Bénédicte Boyrie-Fénié, lo nom ven de l'occitan agulhon, motivat per ua hautor ponchuda. Astor, tanben citat per B. Boyrie-Fénié, parla pas de Gulhon mes precisa que l'occitan agulha, deu latin acucula, a sovent lo sens de «canau, regòla». L'idèa es d'agulhar l'aiga, de la guidar.[1]

Segon Bénédicte Boyrie-Fénié, cau apartar ací tota valor oronimica; aculeo representa puslèu la punta de tèrra entre Òut e Garòna au jonhent; segon Massip, ua pèira talhada trobada a Sent Còrme, comuna de Gulhon, pòrta l'inscripcion Ambisso vico, «vilatge deu jonhent». La fòrma orala actuala es devuda a la deglutinacion de la prumèra sillaba, interpretada popularament coma la preposicion a.[1]

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Christian Gilardi LR agricultor
març de 2008 2020 Jean-François Sauvaud PS professor d'Istòria e Geografia
junh de 1995 2008 Pierre Polivka UDF Inspector general de l'Educacion Nacionala
1994 1995 Bernard Dèche PS  
1977 1994 Pierre Espiau PS  
  1977      
Totas las donadas son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4332, totala: 4534

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
4 079 - -

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 3 596 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 2 811 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
3 409



Cercar
4 219
4 325
4 344
4 356
4 529
2009 2010
4 356
4 563
4 320
4 525
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion èra de 4416 abitants e la densitat èra de 156,15 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas damb la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véser tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Nòtas e referéncias

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 1,2 et 1,3 Boyrie-Fénié, Bénédicte. Dictionnaire toponymique des communes. Lot-et-Garonne. Pau: CAIRN e Institut Occitan, 2012, p. 43. 
  2. ««Guilhon»». OpenStreetMap-oc.
  3. Dauzat, Albert; Rostaing, Charles. Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France. Librairie Guénégaud, p. 5, a Aiguilhe.