breke

• Geluid:  breke    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈbrekə/

• bre·ke

•  breek ww  met de uitgang -e

breke

1. aanvoegende wijs van breken

   ▸ En bij dat plechtig-uitgezongen ‘Jeroesjolojiem’ wordt de schotel uit de handen neergelaten, voorzichtig, opdat het voetstuk van in wit servet gevouwen matsos niet breke, en vader wenkt en een van hen beiden rijst zwijgend op om de deur te openen voor ‘Elkeen die honger heeft’, om te komen en te eten.^[1]

• Het woord breke staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

breke v ^[1]

1. gebrek

   ▸ Sprect Solinus, dat 's waters breke
   in Afrike es sekerleke;^[2]

Vertaling ontbreekt, voeg deze alstublieft toe.