tay

tay

1. kêm, piçek, hindik
   • Rojhelat de zî kesê ke bi zanistîyanê pozîtîfan reyde eleqedar bîyê, eke zaf tay bê zî, estê.. — (Îsmaîl Beşîkçî: Rojhelat de Îlm-Rojawan de Zanist, wergerandin: Roşan Lezgîn, Zazaki.net, 8/2009)

     (Wergera kurmancî hewce ye) (biguhêre)

tay

1. çi
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

tay

1. (mirov) jin (mirovên mê)
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

tay

1. (malbat) bav, bab
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

• Deng^ⓘ

tay

1. canî, cehnî, cehnîk, ciwanîk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. tay, hinkûf
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. ferê bendekê
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)