Mahsa fanaei

“مادام که پول یک جفت کفش در پاریس
شکم سی گرسنه را در سیبری سیر می‏ کند

مادام که سه کرون سرد سوئدی
برابر است با معاش سی و سه روز سی و سه انسان بینوا در سومالی

مادام که ارزش یک پيپسی کولا در شیکاگو
یک ماه کل خوراک آدمی در هولیر* است

مادام که یک پوند، قیمت دو پیت بنزین در سارایوو است

مادام که نرخ یک عمامه در عربستان
معادل نرخ دو خانه است برای یک بی خانمان در ارمنستان

مادام که یک مارک آلمانی
یک قوطی پنیر و یک گونی سیب‏ زمینی در پترزبورگ است

مادام که قیمت یک شلوارک در ژنو
بهای پانزده دست کت و شلوار در بمبئی است

مادام که یک دلار نامرد، پانصد دینار در سلیمانیه* است
مادام که سی تا پانصد دینار حتی لیوانی فالوده در ونیز نمی شود
.باید این جهان سرتاسرش ویران شود”
― فرهاد پیربال

“آیا مضحک تر از این مردم یافت می شود، که هیچ وقت از آزادی ای که دارند استفاده نمی کنند، ا��ا آزادی ای که ندارند را می طلبند؟
آن ها آزادی اندیشه دارند، و آزادی بیان می طلبند. آزادی بیان می طلبند تا جبرانی باشد برای آزادی اندیشه ای که تقریباً هیچ وقت به کارش نمی برند.”
― Søren Kierkegaard, Either/Or: A Fragment of Life

“ارغوان
این چه رازیست که هر بار بهار
با عزای دل ما می آید؟”
― هوشنگ ابتهاج

“...تنها چیزی که دارم اکنون است و همین اکنون هم بسیار کوتاه به نظر می رسد.
#ورونیکا_تصمیم_میگیرد_بمیرد
#پائولو_کوئیلو”
― Paulo Coelho, Veronika Decides to Die