Book2chance's Reviews > Η πορεία της Μίνα

Διαβάζοντας την προσφατη έκδοση του μυθιστορήματος που είχε εκδοθεί στην Ιαπωνία το 2006 αναρωτήθηκα κάτι που σίγουρα έχει απασχολήσει κ εσάς.Μπορεί όλα τα βιβλία ενός επιτυχημένου συγγραφέα να είναι το ίδιο καλά?
Η απάντηση που έδωσα είναι ένα ξεκάθαρο όχι.Σχεδόν πάντα υπάρχουν διακυμάνσεις ανάμεσα στο καλό κ το μέτριο φτάνοντας σπάνια στο αριστούργημα.

Επανέρχομαι στα του βιβλίου που μας ενδιαφέρει.Tokyo 1972.Η 12χρονη Τομοκο
που έχασε τον πατέρα της αναγκάζεται να ζήσει για ένα χρόνο,ώσπου να τελειώσει μία σχολή στο Τόκιο η μητέρα της,στην έπαυλη των θείων της στην Ασιγια.
Έκει ζει κ η Ποτσικο ένας νάνος ιπποπόταμος το μοναδικό ζώο που απέμεινε απ'το ζωολογικό κήπο που είχε φτιάξει ο παππούς της.Μαζί με τη συνομήλικη σχεδόν ξαδέρφη της Μίνα ένα θλιμμένο,φιλάσθενο αλλά πανέξυπνο κοριτσάκι κ πιθανότατα κρυφά ερωτευμένο εξερευνούν τα φυσικά φαινόμενα,το σώμα τους που αλλάζει,τη λογοτεχνία,τη φιλία αλλά κ κάποια μαγικά φαινόμενα.

Η σύγχρονη Ιαπωνία που προσπαθεί να ξαναβρεί την περηφάνια της μέσα από τον αθλητισμό,οι διαπροσωπικές σχέσεις των οικογενειών κ τα μυστικά τους κ η συναισθηματική μάχη των εφήβων είναι τα θέματα που θίγονται με flat αφήγηση χωρίς εξάρσεις κ εκπλήξεις με υφέρπουσα υφολογική ομοιότητα σε μερικά σημεία με αυτή του Μισίμα αλλά δείχνοντας και το θαυμασμό της συγγραφέως για τον καβαμπάτα μέσα από μία σύντομη συζήτηση της ηρωίδας με τον βιβλιοθηκάριο της δανειστικής βιβλιοθήκης.

Τώρα αν περιμένετε να βρείτε την ερωτική ιδιαιτερότητα των ιαπώνων, τους φόβους κ την επιθυμία για απώλεια που υπάρχουν στο "ξενοδοχείο iris" ή την εξερεύνηση της σταδιακής απώλειας της μνήμης κ τη δύναμη των αριθμών μέσα από ένα βαθιά ανθρώπινο έργο όπως"ο αγαπημένος μαθηματικός τύπος του καθηγητή"ή την απόλυτη δυστοπία σε ένα καθόλα πρωτότυπο και δυνατό έργο "και αστυνομία της μνήμης"δεν θα τα βρείτε σε αυτό το βιβλίο.