Mahsa's Reviews > مخلوقات فانی

حجم زندگیِ نزیسته، با ترس از مرگ، رابطه مستقیم داره...
با دونستنِ این حقیقت، فکر کن که چقدر از مرگ می‌ترسی؟

بودایی‌ها میگن تصور کن مرگ روی شونه چپ‌ت نشسته، همه جا و هر لحظه، کنارت حضور داره و ممکنه از راه برسه.
باخودم فکر میکنم ما چقدر این کار رو انجام میدیم؟ شاید اصلا‌.
باخودم میگم اگه هرشب با اطمینان از برنامه‌ریزی فردا به خواب میریم، یعنی داریم راه رو اشتباه میریم. که کسی قولِ فردا رو به ما نداده، خودمون هم حق نداریم چنین قولی به خودمون بدیم. حق نداریم انقدر با اطمینان از نفس بعدی زندگی کنیم. و شاید اشتباهمون همینجاست.

مخلوقات فانی اروین یالوم، ده روایت داشت. بیماری که در آستانه مرگ به دنبال یه معنا می‌گرده، پرستاری که به همه کمک میکنه اما بلد نیست مایه آرامش خودش باشه، آدمی که در آرزوی گذشته‌ای بهتر داره خودش رو آزار میده، و روایت‌های جذاب دیگه و نحوه رابطه اروین یالوم با این افراد.

اروین یالوم همیشه یه اصل بزرگ رو بهم یادآوری می‌کنه... اینکه هیچوقت یه قاعده کلی برای درمان و رابطه گرفتن وجود نداره. فقط باید در اینجا و اکنون حضور داشته باشی، صادقانه خودت رو ابراز کنی، و همدلی کنی. انگار پایه هر رابطه همینه؛ یه پیوند صادقانه، بی پرده و کمک کننده. که بدون قضاوت گوش باشی و به طرف مقابلت نشون بدی بهش اهمیت میدی. و بعد از اینکه ستون‌های رابطه رو اینطور ساختی، می‌تونی پیش بری و شاهد رشدش باشی. و این فرمول برای تک‌تک رابطه هایی که طی زندگی تجربه می‌کنیم جوابگوئه.

خوندن از روایت‌ه��ی روان ‌درمانی، مثل خوندن از هزاران قصه و راه رهاییه... هزاران راهی که مختص هر آدمه، که متوجه میشیم یک راه به خصوص وجود نداره، و فقط خودت می‌تونی راه رهاییت رو پیدا کنی‌...

به زودی همه چیز را از خاطر خواهی برد، و همه چیز به زودی تو را از خاطر می‌برد.

به وقت خرداد هزار و چهارصد