Φώτης Καραμπεσίνης's Reviews > Μπορν

Ο VanderMeer επιστρέφει δυναμικά, με ένα εξαιρετικό έργο δυστοπικής φαντασίας.
Χωρίς ταχυδακτυλουργικές υπερβολές και πυροτεχνήματα προς εντυπωσιασμό, με μειωμένες ταχύτητες όπου και όπως απαιτείται, αφήνει χώρο στο κείμενο να αναπνεύσει, εμβαπτίζοντας σταδιακά τον αναγνώστη στον κόσμο του Μπορν.

Αν και τηρούνται οι βασικές αρχές που διέπουν ένα σοβαρό έργο του είδους αυτού, στον πυρήνα κρύβονται (σε κοινή θέα) τα θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα της ταυτότητας, των σχέσεων (των δύο φύλων αλλά και γονέα/παιδιού), του τι τελικά καθιστά ένα πλάσμα ανθρώπινο ον – τουτέστιν όλα τα συναφή που έχουμε μάθει να αναζητούμε και να ανακαλύπτουμε με τη μορφή παραβολών, συμβολισμών στη speculative fiction λογοτεχνία.

Κρίμα, βέβαια, που κι αυτό το βιβλίο θα πάει άπατο σε μια αγορά (την ελληνική), η οποία παραμένει επαρχιώτικη και σοβαροφανής για να θεωρεί παραλογοτεχνία τα βιβλία του είδους, αλλά όχι τις αηδίες των Μπούκερ, φερειπείν. Αλλά σταματώ εδώ, διότι δεν έχει νόημα να συνεχίσω.