سـارا's Reviews > دیدار

حال و هوای داستانای احمد محمود منو یاده نقالای قدیم میندازه، اونایی که تو‌ شهرهای کوچیک معرکه میگرفتن و قصه میگفتن، همونقدر بومی و از دل زندگی روزمره‌ی مردم ..
داستان اول و سوم رو دوست داشتم. قصه‌ی بازگشت فضایی نزدیک به رمان مدار صفر درجه داره، با همون سبک روایت و همون دغدغه ها. حتی شخصیت مادربزرگ هم در هر دو داستان مشترکه. فکر میکنم نویسنده این داستان رو بر اساس تجربه‌ی شخصیش از زندان بعد از کودتای ۲۸ مرداد نوشته، گرشاسب قصه تازه از زندان به اهواز برگشته و ۵ سالِ بعد از کودتا رو تبعید بوده.
یه نکته‌ی جالب دیگه هم گفتگوهای راوی با قهرمان‌های داستان لابه‌لای متن بود. به شخصه این سبک نوشتاری رو تا بحال جایی نخونده بودم و کلی باهاش کیف کردم. البته اوج خودنمایی این روند گفتگوها تو داستان "کجا میری ننه امرو" مشخصه.
میخواستم سه ستاره بدم اما بنظرم اگر از داستان دیدار چشم پوشی کنم لیاقت ۴ ستاره رو داره :)