Tüyler ürperten bir kitap. Dalkavukların ağzına "kuyruğı dışarıda kalmamak üzere bir fındıksıçanı" kapatan padişahtan, maymun fuhşa alet olur diyerek Tüyler ürperten bir kitap. Dalkavukların ağzına "kuyruğı dışarıda kalmamak üzere bir fındıksıçanı" kapatan padişahtan, maymun fuhşa alet olur diyerek meydanlarda yüzlerce maymun astıran alimlere, türlü türlü garip yasaklara -evlerde 7 çeşitten fazla yemek yapılmaması yasağı mesela!- kadar öyle tuhaf şeyler okudum ki... İstanbul neler görmüş, nelere tanıklık etmişsin! Böyle bir kitabın yazılması da pek bir güzel olmuş. Vakanüvis, venham, mestane, çamçak gibi yüzlerce yeni kelimeyi öğrenmem -pekiştirmeme imkan yok da neyse, okumak keyifli oluyor, kitabın son bölümünde sözlük var bereket!- de cabası. ...more
The premise of this book was interesting enough; Dissappearing people, universe shrinking, a plane crash, therapy sessions.. and -seemingly- contrary The premise of this book was interesting enough; Dissappearing people, universe shrinking, a plane crash, therapy sessions.. and -seemingly- contrary to many goodreaders' opinions, a good start. (I really liked the first two chapters!) But then slowly and unfortunately the book made me lose my interest with all that sci fi-omg-teenagers with issues-i need to discuss sensitive topics carefully w/o offending anyone-but oh mental health matters- btw diversity hell yeah plot. (Plot: the one comes as confusing at times due to that universe is shrinking theory)
It was hard to figure out what directon the book was going at times which made it pretty hard for me to engage with the characters. I had to skip and skim a lot since I couldn't help feeling the lag around the middle of the book. Life is too short to linger around boring books, right?
This is the second book I've read from Hutchinson and given the fact that I haven't even brought myself to finish the other one (The Five Stages of Andrew Brawley) it clearly was a risk reading this one but somehow I was able to finish it so yay for me, nay for another Hutchinson book though!...more
Vejetaryen ve Lanetli Tavşan'dan sonra Hyunam-Dong Kitabevi, Kore edebiyatından okuduğum 3. kitap oldu ve yine bana daha çok Kore edebiyatı okumalıyımVejetaryen ve Lanetli Tavşan'dan sonra Hyunam-Dong Kitabevi, Kore edebiyatından okuduğum 3. kitap oldu ve yine bana daha çok Kore edebiyatı okumalıyım hissiyatını bırakıp gidiverdi son sayfasını çevirirken.
Nadirkitap'ta gezinirken karşıma çıkan ve Borges ile alakalı olduğunu sanıp aldığım ama gelince geçen yüzyılda basılmış bir şiir kitabı olduğunu anlayNadirkitap'ta gezinirken karşıma çıkan ve Borges ile alakalı olduğunu sanıp aldığım ama gelince geçen yüzyılda basılmış bir şiir kitabı olduğunu anlayıp buraya eklediğim kitap. Kimi yerde karşıma çıkan imla hataları can sıksa da sevdiğim kıtalar ve imgeler çok oldu.
çarmıhı sırtında taşıyan isa gibi şiirlerimi yanımda gezdiririm diyor pörsümüş dosyasını çıkarıyor titreyerek avuçlarından kuşlar havalanacak
bense golgothamı yanımda taşıyorum şair denen pervasızı yakmak için bir çarmıh, dört çivi var cebimde bir de halk denen kara büyü
2.5-3 arasında gidip geldim. Öncelikle kitaba başlarken bir önsöz olmamasına çok şaşırdım. Okur, neden bu yazarlar seçilmiş, neden röportaj yapılmış, 2.5-3 arasında gidip geldim. Öncelikle kitaba başlarken bir önsöz olmamasına çok şaşırdım. Okur, neden bu yazarlar seçilmiş, neden röportaj yapılmış, Mesutoğlu bu insanları nasıl, ne zaman, neye göre seçmiş ve bu insanların İstanbul ile bağlantısı ne, nerede neler yaparlar, okuyamıyoruz. Pat diye röportajlar başlıyor. Bir de röportaj yapılan insanlarla hangi yılda röportaj yapıldığı belirtilmemiş. Ancak yazarların söyledikleri içinden söyleşilerin 2010larda geçtiğini anlayabiliyoruz, yoksa bize belirtilen bir tarih yok ve bu bence büyük bir handikap.
Söyleşilere gelirsek... Uzuner kendi kitaplarına referans verip duruyor, İlber Ortaylı, Ara Güler ve Çetin Altan'ın dili oldukça despot, kaba ve kibirli, hiç sevmedim. Özellikle Ara Güler'den bolca küfür ve "İstanbul'un simgesi benim ulan!" gibi cümleler okuyoruz! "Amerika hıyarlar, Avrupa ahmaklar topluluğudur," diyor. Türk edebiyatındaki isimler için "Ben çekmeseydim hiçbirinin fotoğrafı olmazdı. Kimse Orhan Veli'nin kim olduğunu bilmezdi be! Yaza yaza, şimdi öğrendiler. Kim bilirdi Sait Faik kimdir?" diyor. Daha niceleri... Şok içinde okudum.
Çetin Altan 100 yıl sonra Türkçe diye bir şey kalmayacağını ateşli şekilde savunuyor. Muazzez İlmiye Çığ, Aydın Boysan ve Sunay Akın dışındaki herkes inanılmaz depresif zaten. Son 15 senede neler olduğunu görebilenlere sabır diledim okurken muzipçe.
İstanbul'u en iyi anlatan edebiyatçılar kimdir sorusuna bir Allah'n kulunun Orhan Pamuk dememesi de beni şoke eden şeylerden biri oldu. Yahya Kemal, Orhan Veli anladık ama tüm romanları İstanbul'da geçen ve İstanbul'u hatrı sayılır ölçüde ve güzellikte dünya edebiyatına tanıtan Nobel ödüllü bir yazardan bahsetmemek de neyin nesidir? Garip buldum.
Soruları yeterince ilgi çekici ve derin bulmadım. Çok daha iyi bir söyleşi çıkabilirdi hepsinden diye düşünüyorum. Yine de bazı söyleşilerden güzel bilgiler edindim, düşündürücü, bilgilendirici ve keyifli cümleler çekip alabildim.
Son olarak, Prof. Dr. Artun Ünsal İstanbul için İstanbul'da dokunulmazlığı olan üç kategori var, diyor. Bir tanesi çocuklar, ikincisi kediler, üçüncüsü köpekler, bunlar dokunulmazlar. Yorumsuz....more
Calvino'nun yaşamı ve eserleri üzerine bilgilendirici ve keyifli bir okuma. Baskısı ve içerisindeki fotoğraflar da çok güzel.Calvino'nun yaşamı ve eserleri üzerine bilgilendirici ve keyifli bir okuma. Baskısı ve içerisindeki fotoğraflar da çok güzel....more
Cemal Süreya'nın 1960lı yıllarda Papirüs için yazdığı yazıların dilini cesur bulmakla birlikte (Hükümeti eleştirip alay edebiliyor mesela!) fazla didaCemal Süreya'nın 1960lı yıllarda Papirüs için yazdığı yazıların dilini cesur bulmakla birlikte (Hükümeti eleştirip alay edebiliyor mesela!) fazla didaktik ve kuru buldum. O dönem için aykırı ve keyifli olan köşe yazılarının -köşe yazılarının yerini tweetlerin aldığı 60 sene sonrasında- insanda başka tatlar bırakması normal elbette.
Bazı ilginç bulduğum, altını çizdiğim yerler:
"Yaşadığı ülkenin ana dilindeki edebiyatını bilmeyen, merak etmeyen birinin yabancı edebiyatları tam anlamıyla değerlendirebileceğine inanmıyoruz" diyor bir yerde. Türk edebiyatına aşık biri olduğum halde katılmakta güçlük çektiğim bir inanç oldu.
"Anadolu insanı temelde materyalisttir. Dindar değildir." diyor. Anadolu insanı 60 senede çok değişmiş o vakit!
Türk yazarların ve edebiyatçıların yurtdışında tanınmadığı ve okunmadığından bahsetmiş. Bir gün Türk yazar nobel alsa ne olur diye sormuş. Acaba görebilseydi o günleri, ne düşünür, hissederdi, merak ettim....more
Kara Kitap isimli o büyülü kitabı okumaya 17 Ağustos 1999 tarihinde başlamıştım. Roman kahramanlarından gazeteci Celal Salik'in o ünlü Boğaz'ın SularıKara Kitap isimli o büyülü kitabı okumaya 17 Ağustos 1999 tarihinde başlamıştım. Roman kahramanlarından gazeteci Celal Salik'in o ünlü Boğaz'ın Suları Çekildiği Zaman köşe yazısını ise depremden tam dakikalar önce bitirmiş, dehşetle yatağıma yatmış, depremin ilk seslerini, sallantısını kitaptan çok etkilenmeme vermiş, gerçekten deprem olduğunu bile idrak edememiştim!
Kara Kitap'ın Sırları'nı ilk çıktığı gibi aldım elbette. Ama kitabı okumaya başlamam 11 senemi aldı.
Çizimlere, notlara, anektodlara bayıldım. Gerçekten bir şaheser. Keşke her büyülü kitabın böyle yol gösterici bir ek kitabı olsa dedim okurken. Ve elbette okurken güçlü bir şekilde "Kara Kitap'ı yeniden okumalıyım!" hissiyatı ile doldum taştım. O sebeple elimdeki 25. yıla özel Kara Kitap baskısını (2015) Kara Kitap'ı ilk kez okuduktan tam 25 sene sonra (2024) okumaya niyet ediyorum....more
Marquez'in son romanını okuma fikri oldukça hüzünlüydü. Hikayeyi sevdim ama bir yarım kalmışlık, aceleye getirilmişlik hissini de fazlaca almadım değiMarquez'in son romanını okuma fikri oldukça hüzünlüydü. Hikayeyi sevdim ama bir yarım kalmışlık, aceleye getirilmişlik hissini de fazlaca almadım değil. Önsöz ve son notları da sevdim. Edebi ihanetleri sevelim, koruyalım. ...more
"Şiir yazabilseydim, hiç şüphesiz düzyazıyı gönül rahatlığıyla bırakırdım."
İşi, gücü, düşü yazmak olanlar için oldukça hızlı ve keyifli bir okuma. Vir"Şiir yazabilseydim, hiç şüphesiz düzyazıyı gönül rahatlığıyla bırakırdım."
İşi, gücü, düşü yazmak olanlar için oldukça hızlı ve keyifli bir okuma. Virginia Woolf'u günümüzde üniversitede ders veren bir öğretmen rolünde gördüğümüz için bir yanı kurgu ama kitapları ve makalelerinden yapılan alıntılamalar ve her bölüm sonrasında yazarın notları ve tavsiyeleri ile de bir yanı kurgu dışı bir kitap. ...more
Loading...
