امتیاز این رمان به نظرم 3.5 بود چون به ماجراهای اسرارآمیز در استایلز 3 داده بودم اما نظام امتیازدهی گودریدز این اجازه رو نداد 3.5 بدم به رمان... توی اامتیاز این رمان به نظرم 3.5 بود چون به ماجراهای اسرارآمیز در استایلز 3 داده بودم اما نظام امتیازدهی گودریدز این اجازه رو نداد 3.5 بدم به رمان... توی این رمان هم قدرت آگاتا کریستی توی تعلیق و رازداری مشخص بود به نظر من این که انقدر منظم نشانههایی رو توی پلات بذاره که با اینکه حلال مشکلاته اما از بعضی چیزهاش خواننده عبور کنه خیلی هنر میخواد... اما توی کتاب قبلی گفتم دیالوگها ضعیف بود و گناه رو انداختم گردن مترجم اما توی این کتاب هم دیالوگها مشکل داشت. یک سری از بدیهیات توی گفتگوها گفته میشه، بعضی جاها صحبت کردن شخصیتها با هم انقدر تیپیکال و مصنوعیه که آدم فکر می‌کنه شخصیتها از یه دنیای دیگه اومدن. امیدوارم تو کتابهای متأخرتر آگاتا کریستی و کسب تجربهش این مشکل حل بشه!...more
من هم تو نمایشنامه‌ی هملت همیشه به نقش این دو نفر فکر می‌کردم... همیشه اعتقاد داشتم بود و نبود این دو نفر تغییری تو روند نمایشنامه به وجود نمیاره و مرمن هم تو نمایشنامه‌ی هملت همیشه به نقش این دو نفر فکر می‌کردم... همیشه اعتقاد داشتم بود و نبود این دو نفر تغییری تو روند نمایشنامه به وجود نمیاره و مرگشون هم یه واکنش شدید بوده. تو فیلم هملت به کارگردانی لارنس الیویه هم هر چند بسیار وفادارانهست این دو نفر از داستان حذف شدن... خوشحالم دیدم فقط من چنین حسی نداشتم و این نمایشنامه رو خوندم. ...more
همه‌ی ما نیاز به پرتو نگاه داریم: نخستین گروه تعداد بی‌شماری از چشمان ناشناس را می‌طلبد. دومین گروه کسانی که اگر در پرتو نگاه جمع کثیری نباشند، هرگز نهمهی ما نیاز به پرتو نگاه داریم: نخستین گروه تعداد بی‌شماری از چشمان ناشناس را می‌طلبد. دومین گروه کسانی که اگر در پرتو نگاه جمع کثیری نباشند، هرگز نمیتوانند زندگی کنند. سومین گروه کسانی هستند که نیاز دارند در پرتو چشمان یار دلخواه خود زندگی کنند. سرانجام گروه چهارم (یعنی نادرترین گروه) میآید. کسانی که در پرتو نگاههای خیالی موجودات غایب زندگی میکنند.
اونقدر برام دلنشین نبود... البته مترجم خودش اذعان کرده بود که کمدی‌ها باید به زبان اصلی خونده بشه و ترجمه از لطفشون کم می‌کنه... نکته‌ی جالب برای من ااونقدر برام دلنشین نبود... البته مترجم خودش اذعان کرده بود که کمدی‌ها باید به زبان اصلی خونده بشه و ترجمه از لطفشون کم می‌کنه... نکته‌ی جالب برای من انتهای نمایشنامه بود که به نوعی میشه گفت تمهیدی پست مدرن به کار گرفته میشه و یک نوع فاصلهگذاری برشتی و یا مرگ مؤلف پساساختاری توش شکل می‌گیره و یکی از شخصیتها به اسم برون از بلند بودن نمایش شکایت می‌کنه! به هر حال همین فرمها و پیشرو بودن شکسپیر هست که اون رو موندگار کرده! ...more
این نمایشنامه ۱۰ تا مرگ داره... سه تا دست بریده و یک زبان بریده... و به این ترتیب اولین نمایشنامه شکسپیر خشن‌ترین نمایشنامه‌ش لقب می‌گیره... البته نمااین نمایشنامه ۱۰ تا مرگ داره... سه تا دست بریده و یک زبان بریده... و به این ترتیب اولین نمایشنامه شکسپیر خشن‌ترین نمایشنامه‌ش لقب می‌گیره... البته نمایشنامه‌ی تیتوس اندرونیکوس به اندازهی بقیه نمایشنامههای معروف شکسپیر پر از ماجرا و با ریتم بالاست....more
یه نمایشنامه‌ی عالی تمثیلی که از خوندنش به شدت لذت بردم اما واقعاً سؤال بزرگی تو‌ذهنم هست اینه که اکت‌های به شدت سوررئال این نمایش چطوری روی صحنه اجرایه نمایشنامه‌ی عالی تمثیلی که از خوندنش به شدت لذت بردم اما واقعاً سؤال بزرگی تو‌ذهنم هست اینه که اکت‌های به شدت سوررئال این نمایش چطوری روی صحنه اجرا میشه...more
این رمان داستان بیگانه‌ی کامو رو از زاویه‌ی دید مقتول و خانواده‌ش تعریف می‌کنه... حقیقتاً فکر می‌کردم رمان بهتری باشه اما در واقع داستانی بود که نویسناین رمان داستان بیگانه‌ی کامو رو از زاویه‌ی دید مقتول و خانواده‌ش تعریف می‌کنه... حقیقتاً فکر می‌کردم رمان بهتری باشه اما در واقع داستانی بود که نویسنده توی هفتاد درصدش یه حرف رو تکرار میکرد.... داستان تقریباً دیالوگ نداره و ریتمش کنده خود داستان هم برام جذابیتی نداشت .... از اواسط داستان که پای ژوزف و انقلاب الجزایر به داستان باز شد داستان داشت یه مقدار جون میگرفت اما نویسنده خیلی سریع و سرسری ازش رد شد... در کل برای من لذتبخش نبود...more
خیلی ناراحتم که زودتر کامو رو شروع نکردم به خوندن... و البته خیلی خوشحالم و گاهی فکر می‌کنم من چقدر توی این پوچ‌گرایی اگزیستنسیالیستی کامو غرقم و چقدرخیلی ناراحتم که زودتر کامو رو شروع نکردم به خوندن... و البته خیلی خوشحالم و گاهی فکر می‌کنم من چقدر توی این پوچ‌گرایی اگزیستنسیالیستی کامو غرقم و چقدر افکارش می‌تونه ترجمهی فکرهای خام و نپختهی من باشه...more
خیلی سخته که باور کنم افکار اگزیستنسیالیستی تو ذهن کامو وجود نداشته اون هم با وجود قهرمانی مثل کالیگولا توی نمایشنامه‌ش! کسی که فکر مرگ پریشونش میکنهخیلی سخته که باور کنم افکار اگزیستنسیالیستی تو ذهن کامو وجود نداشته اون هم با وجود قهرمانی مثل کالیگولا توی نمایشنامه‌ش! کسی که فکر مرگ پریشونش می‌کنه! و چقدر خوب از یه واقعهی تاریخی یه درام ساخته... این روزا بیشتر از همیشه دارم به این فکر می‌کنم که چقدر به ذهنیاتم به کامو شبیهه! ...more
کم پیش میاد بعد خوندن یک متن دچار نئشگی حاکی از داستان بشم اما امروز واقعاً این حس بهم دست داد... امروز تو مترو داشتم این نمایشنامه رو می‌خوندم و وقتیکم پیش میاد بعد خوندن یک متن دچار نئشگی حاکی از داستان بشم اما امروز واقعاً این حس بهم دست داد... امروز تو مترو داشتم این نمایشنامه رو می‌خوندم و وقتی به ایستگاه رسیدم به قدری مجذوب متن بودم که رو نیمکتهای ایستگاه نشستم و تا آخر نمایشنامه رو خوندم... چقدر میشه یه نمایشنامه خوب باشه! انقدر این نمایشنامه به دلم نشسته که دوست ندارم از لحاظ فنی بهش نگاه کنم اما به خاطر پروژه دانشگاه مجبور به این کار هستم. دو روز پیش که شروع به خوندن نمایشنامه کردم شخصیت ریتا به شدت به دلم نشست... یه دختر خاکی، شیطون، شیفتهی اینکه کسی بشه واسه خودش و تقریباً عامه! از اون طرف فرانک یه استاد بدعنق الکلی و بیحوصله بود... اما به جرأت میتونم بگم از پردهی دوم فرانک تبدیل به شخصیت محبوب من شد... بعد از خوندن این نمایشنامه خوشحالم که به دور و بر خودم نگاه می‌کنم و یه فرانک و یه ریتا تو زندگیم پیدا می‌کنم. ...more
واقعاً تنها دلخوشی این روزهای خسته کننده‌ی پر از دانشگاه و کار می‌تونه کتاب خوندن باشه و چقدر خوب که این نمایشنامه عالی و خوب رو خوندم... واقعاً فکرش واقعاً تنها دلخوشی این روزهای خسته کننده‌ی پر از دانشگاه و کار می‌تونه کتاب خوندن باشه و چقدر خوب که این نمایشنامه عالی و خوب رو خوندم... واقعاً فکرش رو نمیکردم که انقدر این نمایشنامه خوب باشه اما صفحه به صفحهای که می‌خوندم بیشتر مجذوبش میشدم... نمایشنامه پر از پیرنگه... به غیر از پیرنگ اصلی داستان چند پیرنگ به عنوان داستانهای کوتاه نویسنده داخلش بازی میشه که همه‌ی اونها غنای خاصی به پیرنگ اصلی بخشیده... واقعاً اگه از یه کار سوررئال و نمادین لذت میبرید پیشنهاد می‌کنم هرگز این رمان رو از دست ندید. ...more
مارتین مک‌دونا رو به پیشنهاد یکی از دوست‌هام شروع کردم به خوندن و واقعاً انتظار نداشتم انقدر خوب باشه... داستان درباره‌ی یه دختره که از مادرش نگهداری مارتین مک‌دونا رو به پیشنهاد یکی از دوست‌هام شروع کردم به خوندن و واقعاً انتظار نداشتم انقدر خوب باشه... داستان درباره‌ی یه دختره که از مادرش نگهداری می‌کنه و مادرش از ترس تنها شدن سعی می‌کنه هر جور شده، حتی به قیمت از بین بردن زندگی دخترش اون رو پیش خودش نگه داره... از اون سمت دختر هم در مواقعی با خشونت به تنبیه مادرش میپردازه... انقدر صحنههای خودخواهی شخصیتها به خوبی ترسیم شده که هر لحظه از این قساوت قلبها جا میخورید... جدای از تمام اینها نمایشنامه پایان کاملاً روشنی نداره و از جایی به بعد به راوی غیرقابل اعتماد و شیزوفرنیک رومیاره که می‌تونه بدترین قساوتها رو به کار برده باشه و یا برعکس در پایان بیگناه باشه... اگه علاقهمند به نمایشنامه هستید حتماً این کار رو بخونید. ...more
موقعی که شروع کردم به خریدن آثار آگاتا کریستی انقدر اطرافیانم گفتند که این کتاب‌ها مسخره‌ست که من هم با دید بدی اولین رمان رو شروع کردم و واقعاً یه جاموقعی که شروع کردم به خریدن آثار آگاتا کریستی انقدر اطرافیانم گفتند که این کتاب‌ها مسخره‌ست که من هم با دید بدی اولین رمان رو شروع کردم و واقعاً یه جاهایی تو ذوقم خورد اولش که نمیدونم به خاطر تازهکاری آگاتا کریستی بود یا ترجمه مشکلی داشت اما وقتی به بخشهای هیجانی رسیدم و خودم دنبال قاتل میگشتم دیدم که نه واقعاً من هم نمیتونم دست آگاتا کریستی رو بخونم با اینکه بعد این همه سال اینقدر فیلم و داستان پلیسی دیدیم و خوندیم... واقعاً تعلیق و رمزآلودیش میخکوبم کرد و وقتی رمزها رو یکی یکی باز کرد واقعاً هنرش رو تحسین کردم...در کل لذتبخش بود....more
متأسفانه سر این رمان به خاطر یه سری مشغله‌ها خیلی فاصله افتاد بین خوندن‌هام و فکر می‌کنم لذت کافی رو نبردم... اما با این حال یکی از رمان‌های جذاب عمرممتأسفانه سر این رمان به خاطر یه سری مشغله‌ها خیلی فاصله افتاد بین خوندن‌هام و فکر می‌کنم لذت کافی رو نبردم... اما با این حال یکی از رمان‌های جذاب عمرم رو خوندم... نکته‌ی جالبش برای من شخصیتهای ورونسکی و لوین بودن... یه جورایی حس می‌کنم ورونسکی ارتشیِ عیاش دوران جوونی خود تولستوی هست و لوین کشاورز و مردم دوست دوران میانسالی اون... و شاید لوین یکی از نزدیکترین شخصیتهایی بود که توی رمانها تونستم باهاش همذات پنداری کنم. رمان جالبی بود و امیدوارم خیلی زود یه بار دیگه سر فرصت بخونمش! ...more
Loading...
