What do you think?
Rate this book
わたし、定時で帰ります。 #1
ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลาค่ะ
หญิงสาวผู้สาบานตนไว้ว่าจะเลิกงานไม่ให้เกินเวลา
แต่อุปสรรคคือเพื่อนร่วมงานจอมขยันและเจ้านายบ้าพลัง
เธอจะฝ่าด่านสุดโหดหินเพื่อรักษาชีวิตหลังเลิกงานไว้ได้หรือไม่
ในสังคมญี่ปุ่นที่การทำงานล่วงเวลาเป็นเรื่องสุดแสนธรรมดา ฮิงาชิยามะ ยุย พนักงานหญิงแห่งบริษัท เน็ต ฮีโรส์ จำกัด ที่ปรึกษาด้านการตลาดดิจิทัล มีความหลังฝังใจในอดีตเกี่ยวกับพ่อผู้บ้างาน จึงตั้งปณิธานว่าจะกลับบ้านตรงเวลาทุกวัน เพราะไม่ต้องการเดิมพันชีวิตกับงาน แล้วยังคอยโน้มน้าวคนรอบข้างให้หยุดพักบ้าง เพราะไม่อยากให้ใครต้องมีชะตากรรมเดียวกับครอบครัวของตัวเองในอดีต โชคดีว่าสภาพแวดล้อมในบริษัทเอื้ออำนวยให้คนทำงานมีประสิทธิภาพแบบเธอกลับบ้านตรงเวลาได้อย่างสม่ำเสมอ
แต่อยู่มาวันหนึ่งกระแสลมก็เปลี่ยนทิศอันมีเหตุจากผู้จัดการที่เข้ามารับตำแหน่งใหม่ ฟุคุนางะ เซจิ เคยเป็นเจ้าของบริษัทที่พนักงานลาออกเป็นจำนวนมากเพราะสาเหตุบางประการ พอย้ายมาเป็นผู้จัดการที่บริษัทนี้ได้ไม่ทันไรก็ตกปากรับคำลูกค้าในการทำโครงการบ้าบิ่นด้วยงบประมาณจำกัดจำเขี่ย จำนวนคนน้อยนิด และเงื่อนไขว่าห้ามทำให้บริษัทขาดทุน สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างหนักให้แก่ยุย และสั่นคลอนปณิธานในการกลับบ้านตรงเวลาของเธอ ซ้ำร้ายเธอยังต้องคอยรบรากับลูกค้าผู้ชอบทำอะไรตามอำเภอใจด้วย
มิหนำซ้ำสมาชิกในทีมแต่ละคนก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไร
มิทานิ คานาโกะ พนักงานหญิงดีเด่นผู้ไม่เคยไม่เคยลาและพร้อมจะทำงานล่วงเวลา เป็นไม้เบื่อไม้เมากับยุย ชอบแขวะยุยที่กลับบ้านตรงเวลาอยู่เสมอ
ชิซุงะทาเคะ ยาเอะ ซูเปอร์เวิร์กกิ้งมัม คุณแม่ที่ลาคลอดแค่หกสัปดาห์ เธอกลับมาด้วยความมุ่งมั่นว่ายอมทำงานหนักทุกรูปแบบเพื่อเป็นผู้บริหารหญิงในอนาคต
คุรุสึ ไทโตะ พนักงานวัยละอ่อน คนรุ่นใหม่ที่มีฝีมือ แต่มักจะเอะอะอยากลาออกท่าเดียวเป็นต้น
ทว่ายุยก็ตัดสินใจเด็ดขาดรับตำแหน่งชีฟของโครงการสุดโหด ทั้งที่เคยอิดออดไม่อยากรับตำแหน่งสำคัญเพราะจะเป็นตัวขัดขวางการกลับบ้านตรงเวลา ในการรับตำแหน่งครั้งนี้ เธอมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าว่าจะทำให้สมาชิกทุกคนในทีมกลับบ้านตรงเวลาให้ได้!!
แถมยังมีเรื่องวุ่นๆ เกี่ยวกับปัญหาหัวใจ เมื่อ ทาเนดะ โคทาโร่ อดีตคู่หมั้น ย้ายมาทำงานเป็นหัวหน้าของเธออีกด้วย
ภารกิจของยุยจะสำเร็จหรือไม่ เธอจะฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการได้หรือเปล่า เรื่องราวสุดป่วนในสังคมบริษัทและการฟาดฟันระหว่างค่านิยมเกี่ยวกับการทำงานของสังคมยุคก่อนกับสังคมยุคใหม่กำลังจะอุบัติขึ้นแล้ว
แต่อุปสรรคคือเพื่อนร่วมงานจอมขยันและเจ้านายบ้าพลัง
เธอจะฝ่าด่านสุดโหดหินเพื่อรักษาชีวิตหลังเลิกงานไว้ได้หรือไม่
ในสังคมญี่ปุ่นที่การทำงานล่วงเวลาเป็นเรื่องสุดแสนธรรมดา ฮิงาชิยามะ ยุย พนักงานหญิงแห่งบริษัท เน็ต ฮีโรส์ จำกัด ที่ปรึกษาด้านการตลาดดิจิทัล มีความหลังฝังใจในอดีตเกี่ยวกับพ่อผู้บ้างาน จึงตั้งปณิธานว่าจะกลับบ้านตรงเวลาทุกวัน เพราะไม่ต้องการเดิมพันชีวิตกับงาน แล้วยังคอยโน้มน้าวคนรอบข้างให้หยุดพักบ้าง เพราะไม่อยากให้ใครต้องมีชะตากรรมเดียวกับครอบครัวของตัวเองในอดีต โชคดีว่าสภาพแวดล้อมในบริษัทเอื้ออำนวยให้คนทำงานมีประสิทธิภาพแบบเธอกลับบ้านตรงเวลาได้อย่างสม่ำเสมอ
แต่อยู่มาวันหนึ่งกระแสลมก็เปลี่ยนทิศอันมีเหตุจากผู้จัดการที่เข้ามารับตำแหน่งใหม่ ฟุคุนางะ เซจิ เคยเป็นเจ้าของบริษัทที่พนักงานลาออกเป็นจำนวนมากเพราะสาเหตุบางประการ พอย้ายมาเป็นผู้จัดการที่บริษัทนี้ได้ไม่ทันไรก็ตกปากรับคำลูกค้าในการทำโครงการบ้าบิ่นด้วยงบประมาณจำกัดจำเขี่ย จำนวนคนน้อยนิด และเงื่อนไขว่าห้ามทำให้บริษัทขาดทุน สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าอย่างหนักให้แก่ยุย และสั่นคลอนปณิธานในการกลับบ้านตรงเวลาของเธอ ซ้ำร้ายเธอยังต้องคอยรบรากับลูกค้าผู้ชอบทำอะไรตามอำเภอใจด้วย
มิหนำซ้ำสมาชิกในทีมแต่ละคนก็ใช่ย่อยเสียเมื่อไร
มิทานิ คานาโกะ พนักงานหญิงดีเด่นผู้ไม่เคยไม่เคยลาและพร้อมจะทำงานล่วงเวลา เป็นไม้เบื่อไม้เมากับยุย ชอบแขวะยุยที่กลับบ้านตรงเวลาอยู่เสมอ
ชิซุงะทาเคะ ยาเอะ ซูเปอร์เวิร์กกิ้งมัม คุณแม่ที่ลาคลอดแค่หกสัปดาห์ เธอกลับมาด้วยความมุ่งมั่นว่ายอมทำงานหนักทุกรูปแบบเพื่อเป็นผู้บริหารหญิงในอนาคต
คุรุสึ ไทโตะ พนักงานวัยละอ่อน คนรุ่นใหม่ที่มีฝีมือ แต่มักจะเอะอะอยากลาออกท่าเดียวเป็นต้น
ทว่ายุยก็ตัดสินใจเด็ดขาดรับตำแหน่งชีฟของโครงการสุดโหด ทั้งที่เคยอิดออดไม่อยากรับตำแหน่งสำคัญเพราะจะเป็นตัวขัดขวางการกลับบ้านตรงเวลา ในการรับตำแหน่งครั้งนี้ เธอมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าว่าจะทำให้สมาชิกทุกคนในทีมกลับบ้านตรงเวลาให้ได้!!
แถมยังมีเรื่องวุ่นๆ เกี่ยวกับปัญหาหัวใจ เมื่อ ทาเนดะ โคทาโร่ อดีตคู่หมั้น ย้ายมาทำงานเป็นหัวหน้าของเธออีกด้วย
ภารกิจของยุยจะสำเร็จหรือไม่ เธอจะฝ่าฟันอุปสรรคนานัปการได้หรือเปล่า เรื่องราวสุดป่วนในสังคมบริษัทและการฟาดฟันระหว่างค่านิยมเกี่ยวกับการทำงานของสังคมยุคก่อนกับสังคมยุคใหม่กำลังจะอุบัติขึ้นแล้ว
320 pages, Paperback
First published January 1, 2018
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 45 reviews
November 22, 2021
"—ตัวเราไม่ได้มีอยู่เพื่อบริษัท บริษัทมีอยู่เพื่อตัวเราต่างหาก" (หน้า 292)
เรื่องราวของ 'ยุย' พนักงานบริษัท ผู้ยึดมั่นในการเลิกงานตรงเวลา เพราะเธอไม่อยากเดิมพันชีวิตกับงาน แต่แล้ววันนึง เธอก็ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้นำทีมของโครงการนึงที่ดูยังไงๆ ก็ประสบความสำเร็จได้ยาก นอกจากเนื้องานที่สุดหินแล้ว เธอยังต้องทำงานร่วมกับผู้จัดการทีมคนใหม่ที่สร้างแต่ภาระ หัวหน้าที่เป็นอดีตคนรัก เพื่อนร่วมงานบ้าพลังที่ไม่ยอมลาหยุด เด็กใหม่ที่จู่ๆ ก็ยื่นใบลาออก แถมลูกค้าก็เรื่องเยอะเหลือเกิน แต่ถึงอย่างนั้น ยุยก็ยังตั้งเป���าหมายเพื่อเลิกงานตรงเวลา และจะผลักดันให้ทุกคนในทีมเลิกงานตรงเวลาให้ได้เช่นเดียวกัน
โหยยยยย อ่านไปแค่ไม่กี่หน้าก็ตกหลุมรักเล่มนี้ทันทีเลยค่ะ!
เห็นชื่อเรื่องอาจจะนึกว่าเป็นแนวคอมเมดี้เฮฮา เปล่าเลยค่ะ เล่มนี้ค่อนข้างจริงจัง สถานการณ์ในเล่มมีความตึงสูงมาก นางเอกหันไปทางไหนก็ตึงไปหมด ดีหน่อยที่เล่มนี้มีความโรมานซ์มาช่วยแบ่งเบาความตึงด้วยการแทรกฉากชวนฟินบ้างเล็กน้อย 55555
เราก็พอรู้อยู่บ้างว่าคนญี่ปุ่นเค้าจริงจังกับงาน แต่พออ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้จริงจังกับงานในระดับปกติวิญญูชน แต่ โ-ค-ต-ร จริงจังกับงานแบบเกินเบอร์ไปมาก ชนิดที่ว่ารักษาสมดุลระหว่างชีวิตส่วนตัวกับชีวิตทำงานไม่ได้เลย คือปล่อยให้เวลางานเบียดเบียนเวลาส่วนตัวสุดๆ จนส่งผลกระทบต่อเนื่องเป็นทอดๆ จนอิรุงตุงนัง
แต่นางเอกของเราอาจจะต่างจากคนอื่นเค้าหน่อย เพราะเธอมีคติประจำใจที่ยึดมั่นถือมั่นมาตั้งแต่เข้าสู่วัยทำงาน ก็คือ เธอจะเลิกงานตรงเวลา และแน่นอน เป็นธรรมดาที่เพื่อนร่วมงานจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่หน่อยๆ แต่การจะเลิกงานตรงเวลาได้ เธอต้องเคลียร์งานที่เธอรับผิดชอบต่อวันให้หมดเพื่อไม่ให้งานล้นหรืองานหยาบ และเธอก็รักษามาตรฐานตัวเองมาได้ตลอดจนกระทั่งวันนึงเธอได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าทีมโครงการหนึ่งที่พูดได้เลยว่าหายนะชัดๆ อุปสรรคเยอะเหลือเกิน แถมยังทำให้เป้าหมายการกลับบ้านตรงเวลาสั่นคลอนอีก!
เป็นหนังสือที่สนุกมากกก ถึงจะตึงแค่ไหน แต่สนุกสุดๆ ยกให้เป็นเล่มโปรดประจำปีนี้เลย เป็นเล่มที่บรรยายถึงบรรยากาศวัฒนธรรมองค์กรของญี่ปุ่นได้ชัดเจนมาก สะท้อนปัญหาเชิงสังคมของวัยทำงานได้เป็นอย่างดี ความกลัวการไม่ก้าวหน้าเอย ความกลัวความไม่มั่นคงเอย ปัญหาเรื่องปิตาธิปไตยเอย บลาๆ แถมยังมีประโยคชวนคิดที่น่าสนใจในเล่มเยอะมาก ถึงขั้นต้องติดโพสอิทกันรัวๆ เลยค่ะ
และที่สำคัญที่สุด เราชอบนางเอกคนนี้ค่ะ นางเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองและยึดมั่นในความคิดที่จะเลิกงานตางเวลาสุดๆ เป็นสาวสายสตรองคนนึงที่โนสนโนแคร์โลก ชั้นทำงานของชั้นเสร็จ ใครจะยังไงก็ช่าง แต่ชั้นจะกลับบ้าน!!!! 55555
เรื่องราวของ 'ยุย' พนักงานบริษัท ผู้ยึดมั่นในการเลิกงานตรงเวลา เพราะเธอไม่อยากเดิมพันชีวิตกับงาน แต่แล้ววันนึง เธอก็ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้นำทีมของโครงการนึงที่ดูยังไงๆ ก็ประสบความสำเร็จได้ยาก นอกจากเนื้องานที่สุดหินแล้ว เธอยังต้องทำงานร่วมกับผู้จัดการทีมคนใหม่ที่สร้างแต่ภาระ หัวหน้าที่เป็นอดีตคนรัก เพื่อนร่วมงานบ้าพลังที่ไม่ยอมลาหยุด เด็กใหม่ที่จู่ๆ ก็ยื่นใบลาออก แถมลูกค้าก็เรื่องเยอะเหลือเกิน แต่ถึงอย่างนั้น ยุยก็ยังตั้งเป���าหมายเพื่อเลิกงานตรงเวลา และจะผลักดันให้ทุกคนในทีมเลิกงานตรงเวลาให้ได้เช่นเดียวกัน
โหยยยยย อ่านไปแค่ไม่กี่หน้าก็ตกหลุมรักเล่มนี้ทันทีเลยค่ะ!
เห็นชื่อเรื่องอาจจะนึกว่าเป็นแนวคอมเมดี้เฮฮา เปล่าเลยค่ะ เล่มนี้ค่อนข้างจริงจัง สถานการณ์ในเล่มมีความตึงสูงมาก นางเอกหันไปทางไหนก็ตึงไปหมด ดีหน่อยที่เล่มนี้มีความโรมานซ์มาช่วยแบ่งเบาความตึงด้วยการแทรกฉากชวนฟินบ้างเล็กน้อย 55555
เราก็พอรู้อยู่บ้างว่าคนญี่ปุ่นเค้าจริงจังกับงาน แต่พออ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกว่า พวกเขาไม่ได้จริงจังกับงานในระดับปกติวิญญูชน แต่ โ-ค-ต-ร จริงจังกับงานแบบเกินเบอร์ไปมาก ชนิดที่ว่ารักษาสมดุลระหว่างชีวิตส่วนตัวกับชีวิตทำงานไม่ได้เลย คือปล่อยให้เวลางานเบียดเบียนเวลาส่วนตัวสุดๆ จนส่งผลกระทบต่อเนื่องเป็นทอดๆ จนอิรุงตุงนัง
แต่นางเอกของเราอาจจะต่างจากคนอื่นเค้าหน่อย เพราะเธอมีคติประจำใจที่ยึดมั่นถือมั่นมาตั้งแต่เข้าสู่วัยทำงาน ก็คือ เธอจะเลิกงานตรงเวลา และแน่นอน เป็นธรรมดาที่เพื่อนร่วมงานจะไม่พอใจและหมั่นไส้อยู่หน่อยๆ แต่การจะเลิกงานตรงเวลาได้ เธอต้องเคลียร์งานที่เธอรับผิดชอบต่อวันให้หมดเพื่อไม่ให้งานล้นหรืองานหยาบ และเธอก็รักษามาตรฐานตัวเองมาได้ตลอดจนกระทั่งวันนึงเธอได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าทีมโครงการหนึ่งที่พูดได้เลยว่าหายนะชัดๆ อุปสรรคเยอะเหลือเกิน แถมยังทำให้เป้าหมายการกลับบ้านตรงเวลาสั่นคลอนอีก!
เป็นหนังสือที่สนุกมากกก ถึงจะตึงแค่ไหน แต่สนุกสุดๆ ยกให้เป็นเล่มโปรดประจำปีนี้เลย เป็นเล่มที่บรรยายถึงบรรยากาศวัฒนธรรมองค์กรของญี่ปุ่นได้ชัดเจนมาก สะท้อนปัญหาเชิงสังคมของวัยทำงานได้เป็นอย่างดี ความกลัวการไม่ก้าวหน้าเอย ความกลัวความไม่มั่นคงเอย ปัญหาเรื่องปิตาธิปไตยเอย บลาๆ แถมยังมีประโยคชวนคิดที่น่าสนใจในเล่มเยอะมาก ถึงขั้นต้องติดโพสอิทกันรัวๆ เลยค่ะ
และที่สำคัญที่สุด เราชอบนางเอกคนนี้ค่ะ นางเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองและยึดมั่นในความคิดที่จะเลิกงานตางเวลาสุดๆ เป็นสาวสายสตรองคนนึงที่โนสนโนแคร์โลก ชั้นทำงานของชั้นเสร็จ ใครจะยังไงก็ช่าง แต่ชั้นจะกลับบ้าน!!!! 55555
March 6, 2022
“ทุกคนไล่ตามสังคมที่เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วไม่ทัน เลยกังวลว่าตัวเองจะสูญเสียที่พักพิงในบริษัท แต่ก็ไม่กล้าบอกใครจนเกิดเป็นความหวาดกลัว”
‘นังยุยมันร้าย’ 😂😂
เรื่องนี้สนุกมาก ชอบมาก ยิ่งคนที่ทำงานเป็นเวลาอ่านน่าจะอิน
ใครบ้างล่ะไม่เคยทำงานล่วงเวลา เริ่มตั้งแต่ตอนเรียนนั่นแหละ งานไม่เสร็จ หอบกลับมาทำที่บ้าน ทำงานไม่ทันก็ทำต่อ แต่มันต้องมีจุดสมดุลเนอะว่าจะหยุดที่ตรงไหน
นางเอกของเรื่อง 'ยุย' เป็นคนที่ยึดมั่นถือมั่นมาตลอดว่าจะเลิกงานตรงเวลา เพราะเธอมีความหลังฝังใจว่าพ่อทำงานจนไม่มีเวลาให้เธอ พอมีแฟนก็บ้างานจนเลิกกัน เธอจึงเลือกทำงานบริษัทที่ให้เลิกงานตรงเวลา และเธอก็กลับบ้านตรงเวลามาตลอดสิบปีโดยไม่สนสายตาใคร สนทำไมก็งานชั้นเสร็จอะ สะบัดบ๊อบ
ญี่ปุ่นนี่อยู่ยากเหมือนกันนะ ต้องทำตัวให้ขยัน ดูทุ่มเทให้บริษัท โดยทำงานล่วงเวลา ไม่คิดค่าโอทีด้วย ทำงานจนตายก็มีเยอะแยะไป โหดมาก
ยุยตั้งใจไว้ว่าจะไม่ตายแบบนี้เด็กขาด
แต่ก็มีเรื่องราวมาสั่นสะเทือนความตั้งใจของยุย งานโหดหิน ผู้จัดการหัวเก่า งานที่ไม่มีวันเสร็จทันถ้าไม่ทำงานล่วงเวลา ทำเอายุยเป๋ไปเหมือนกัน เลยมีเรื่องราวสนุกๆระหว่างคนทำงาน เรื่องรักกุ๊กกิ๊กมาให้ลุ้น
เมื่อผ่านเหตุการณ์สุดหินมาได้ ก็ทำให้เติบโตขึ้นมาอีกขั้นนึง
ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราทุกอย่างหรอก ชีวิตมีเรื่องควบคุมไม่ได้เข้ามาเสมอ แต่อยู่ที่ว่าเราจะมองเรื่องราวที่เกิดขึ้นยังไง พอผ่านมันไปได้ก็กลายเป็นเรื่องสนุกทั้งนั้นแหละ
‘นังยุยมันร้าย’ 😂😂
เรื่องนี้สนุกมาก ชอบมาก ยิ่งคนที่ทำงานเป็นเวลาอ่านน่าจะอิน
ใครบ้างล่ะไม่เคยทำงานล่วงเวลา เริ่มตั้งแต่ตอนเรียนนั่นแหละ งานไม่เสร็จ หอบกลับมาทำที่บ้าน ทำงานไม่ทันก็ทำต่อ แต่มันต้องมีจุดสมดุลเนอะว่าจะหยุดที่ตรงไหน
นางเอกของเรื่อง 'ยุย' เป็นคนที่ยึดมั่นถือมั่นมาตลอดว่าจะเลิกงานตรงเวลา เพราะเธอมีความหลังฝังใจว่าพ่อทำงานจนไม่มีเวลาให้เธอ พอมีแฟนก็บ้างานจนเลิกกัน เธอจึงเลือกทำงานบริษัทที่ให้เลิกงานตรงเวลา และเธอก็กลับบ้านตรงเวลามาตลอดสิบปีโดยไม่สนสายตาใคร สนทำไมก็งานชั้นเสร็จอะ สะบัดบ๊อบ
ญี่ปุ่นนี่อยู่ยากเหมือนกันนะ ต้องทำตัวให้ขยัน ดูทุ่มเทให้บริษัท โดยทำงานล่วงเวลา ไม่คิดค่าโอทีด้วย ทำงานจนตายก็มีเยอะแยะไป โหดมาก
ยุยตั้งใจไว้ว่าจะไม่ตายแบบนี้เด็กขาด
แต่ก็มีเรื่องราวมาสั่นสะเทือนความตั้งใจของยุย งานโหดหิน ผู้จัดการหัวเก่า งานที่ไม่มีวันเสร็จทันถ้าไม่ทำงานล่วงเวลา ทำเอายุยเป๋ไปเหมือนกัน เลยมีเรื่องราวสนุกๆระหว่างคนทำงาน เรื่องรักกุ๊กกิ๊กมาให้ลุ้น
เมื่อผ่านเหตุการณ์สุดหินมาได้ ก็ทำให้เติบโตขึ้นมาอีกขั้นนึง
ไม่มีอะไรได้ดั่งใจเราทุกอย่างหรอก ชีวิตมีเรื่องควบคุมไม่ได้เข้ามาเสมอ แต่อยู่ที่ว่าเราจะมองเรื่องราวที่เกิดขึ้นยังไง พอผ่านมันไปได้ก็กลายเป็นเรื่องสนุกทั้งนั้นแหละ
November 20, 2021
ยุยจังเข้าทำงานที่บริษัทนี้เพราะนโยบายของท่านประธานที่จะให้ทำงานล่วงเวลาน้อยที่สุด แต่คนในทีมและหัวหน้า เป็นพวกที่พร้อมตายเพื่องาน แต่ยุยจังเป็นคนเดียวที่เลิกงานตรงเวลาตลอดเสมอ แต่ละคนในทีมยุย ก็คือมีเป้าหมายที่ต่างกันว่าทำไมเขาถึงทำ��านล่วงเวลา เนื้อเรื่องคือสนุกดี ผิดจากที่คาดไว้เลยแหละ คิดว่าหนังสือ how to พัฒนาตนเองอะไรแบบนั้น แต่มันไม่ใช่ไง555 เป็นนิยายค่ะ สนุกกกก
August 18, 2023
ปักธงไว้ในใจตั้งแต่ตอนซื้อเลยว่าจะต้องชอบแน่ๆ ซื้อเล่มนี้มาเมื่อปีที่แล้ว คิดว่าน่าจะเป็นหมัดฮุกก็เลยเก็บไว้ก่อนดีกว่า จนเพิ่งได้หยิบมาอ่านเอาตอนนี้ แต่ก็นั่นแหละ สำหรับเราเราให้แค่ 2 ดาว ;-;
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันเรื่อยๆ ไปหน่อย ผ่านช่วงต้นเรื่องไปเรารู้สึกเฉยทั้งเล่มเลย ซึ่งๆๆ พล็อตดีมากๆๆ เราชอบแนวคิดที่จะสื่อ แต่เดินเรื่องไม่สนุก ไม่ค่อยน่าติดตาม อ่านแล้วก็หาวไปหลายที ไม่ได้คาดหวังว่านางเอกจะต้องเป็นฮีโร่กอบกู้เวลาทำงานของบริษัทหรือเป็นผู้เปลี่ยน culture ขององค์กร แต่ก็คาดหวังว่าในช่วงการทำงานของนางเอกที่มีอุปสรรคขัดขวางเวลาเลิกงานนั้น หนังสือจะใส่แนวคิด ทริค ดีเทล หรือวิธีอะไรที่จะทำให้มันเกิดความรู้สึกว่า “ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลา” มาบ้าง เห็นจะมีก็มีแค่ช่วงต้นเรื่องที่นางเอกพยายามไฟท์ถึงวิธีการทำงานเพื่อให้ได้มาซึ่งการไม่ต้องทำงานล่วงเวลา แต่หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยมีพูดถึงอีกแถมตัวเองก็ยังต้องไปทำงานล่วงเวลาอีก
แต่ใดๆ ก็���า��� แนวคิดของหนังสือเล่มนี้ดีมากๆ มนุษย์เงินเดือนแบบเรารู้สึกโชคดีที่ไม่ได้ทำงานกับบริษัทที่มีวัฒนธรรมแบบนี้ ชีวิตที่ดีคือการแบ่งสัดส่วนชีวิตระหว่างหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบกับการพักผ่อนที่พอดีกับตัวเอง ไม่จำเป็นต้อง 50:50 ก็ได้ หาตัวเองให้เจอว่ารับได้ที่เท่าไหร่ แบบไหนเหมาะกับตัวเองและคนที่ใช้ชีวิตด้วยมากที่สุด ชีวิตก็แฮปปี้แล้ว :D
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมันเรื่อยๆ ไปหน่อย ผ่านช่วงต้นเรื่องไปเรารู้สึกเฉยทั้งเล่มเลย ซึ่งๆๆ พล็อตดีมากๆๆ เราชอบแนวคิดที่จะสื่อ แต่เดินเรื่องไม่สนุก ไม่ค่อยน่าติดตาม อ่านแล้วก็หาวไปหลายที ไม่ได้คาดหวังว่านางเอกจะต้องเป็นฮีโร่กอบกู้เวลาทำงานของบริษัทหรือเป็นผู้เปลี่ยน culture ขององค์กร แต่ก็คาดหวังว่าในช่วงการทำงานของนางเอกที่มีอุปสรรคขัดขวางเวลาเลิกงานนั้น หนังสือจะใส่แนวคิด ทริค ดีเทล หรือวิธีอะไรที่จะทำให้มันเกิดความรู้สึกว่า “ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลา” มาบ้าง เห็นจะมีก็มีแค่ช่วงต้นเรื่องที่นางเอกพยายามไฟท์ถึงวิธีการทำงานเพื่อให้ได้มาซึ่งการไม่ต้องทำงานล่วงเวลา แต่หลังจากนั้นก็ไม่ค่อยมีพูดถึงอีกแถมตัวเองก็ยังต้องไปทำงานล่วงเวลาอีก
แต่ใดๆ ก็���า��� แนวคิดของหนังสือเล่มนี้ดีมากๆ มนุษย์เงินเดือนแบบเรารู้สึกโชคดีที่ไม่ได้ทำงานกับบริษัทที่มีวัฒนธรรมแบบนี้ ชีวิตที่ดีคือการแบ่งสัดส่วนชีวิตระหว่างหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบกับการพักผ่อนที่พอดีกับตัวเอง ไม่จำเป็นต้อง 50:50 ก็ได้ หาตัวเองให้เจอว่ารับได้ที่เท่าไหร่ แบบไหนเหมาะกับตัวเองและคนที่ใช้ชีวิตด้วยมากที่สุด ชีวิตก็แฮปปี้แล้ว :D
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 16, 2022
หยิบเรื่องนี้มาอ่านเพราะชื่อเรื่องโดนใจ อยากรู้ว่ายุย หรือนางเอกของเรื่องจะสามารถทำตามความตั้งใจของตัวเองโดยการเลิกงานตรงเวลาไปตลอดได้หรือไม่ เพราะอยากลองศึกษาวิธีการมาใช้บ้าง แต่จริง ๆ ไม่ได้คาดหวังว่าจะเจอแบบมาใช้ในเชิงปฏิบัติมากนัก เพราะย้ำเสมอว่าหนังสือนี้คือ ‘Fiction’
เปิดเรื่องมาก็รับรู้ถึงความปวดหัวเพราะเพื่อนร่วมงานไม่หยุดหย่อน ตกใจนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าคนญี่ปุ่นจะเป็นคนพูดตรงแบบนี้ แต่ก็แล้วแต่คนแหละไม่เกี่ยวกับประเทศ นางเอกก็ถือว่าแกร่งที่สามารถทำใจรักษาอารมณ์รับมือกับคนพูดจาไร้มารยาทได้ แต่ก็เหมือนรับมือเอาตัวรอดไปวัน ๆ เพราะดูนางเอกจะต้องทำงานร่วมทีมกับคนเหล่านี้ไปอีกซักพัก
แววประสาทกินมาตั้งแต่แนะนำเมเนเจอร์คนใหม่ที่ชื่อเสียงของการเป็นอดีตประธานบริษัทเก่ามันทำให้ได้กลิ่นแปลก ๆ กับอดีตคู่หมั้นของนางเอกที่ต้องมาทำงานร่วมทีมในฐานะผู้ช่วยเมเนเจอร์ที่พยายามรบเร้าให้นางเอกรับตำแหน่งชีพของโปรเจคใหม่โดยใช้เหตุผลว่าเพื่อให้นางเอกก้าวหน้า ถึงจุดนี้ก็บอกตัวเองเลยว่า อย่าเผลอไปทำแบบนี้กับใครแล้วใช้คำว่าหวังดีถ้าไม่ใช่เพราะ��จ้าตัวเป็นคนพูดว่าอยากทำเพราะเป้าหมายแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่เอาจนตอนจบก็ยังไม่รู้สึกว่าจะมีการให้ยุยเคลียร์ปมในใจเรื่องที่ไม่คิดจะเป็นหัวหน้าเลย เข้าใจว่าระยะเวลาสั้นเลยไม่ได้คิดจะเปลี่ยน��างเอกได้ทันทีทันใด แฝงอารมณ์ชีวิตจริงที่มันไม่ได้เปลี่ยนได้ง่ายถ้าใจคนไม่ได้เรียกร้องว่าอยากเปลี่ยนเอง
เรื่องที่ทุกคนทำงานดึกดื่นเกินเวลาทำงานปกติก็ไม่ใช่สิ่งที่บริษัทนี้สนับสนุน แต่ถ้าคนที่เป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีหน้าที่บริหารคนในทีมไม่คิดจะสนับสนุนตามนโยบายของบริษัทก็ไร้ทางออกถ้าทุกคนไม่คิดจะลุกมาพูดว่าด้วยตัวเองว่าตอนนี้แต่ละคนไม่โอเคกับวิธีการสั่งงานแบบที่เป็นอยู่ แต่สังคมการทำงานและภาระในชีวิต เรื่องของคุณค่าบุคคล สร้างเป็นความกลัว ทำให้พนักงานแต่ละคนต้องฝืนทำงานเกินขีดจำกัดร่างกายเพื่อให้เป็นที่ยอมรับและมีความมั่นคง ตรงนี้ทำให้เห็นว่าคนทำงานเกินเวลา ≠ คนเก่ง แต่มันมีเหตุผลร้อยแปดที่เกิดพนักงานแบบนี้
หนักสุดที่คาดไว้แล้วว่าต้องมีคือการพูดถึงระบบปิตาธิปไตยกับบริษัทที่ขนาดระดับผู้บริหารยังพูดว่าผู้หญิงจะด้อยกว่าผู้ชาย เพื่อนร่วมงานผู้หญิงที่พูดจากดผู้หญิงด้วยกันเอง จนทำให้ผู้หญิงที่เพิ่งคลอดลูกต้องรีบกลับมาทำงานเพราะกลัวเสียเก้าอี้ และต้องพยายามหนักแบบถวายหัวเพื่อจะขึ้นไปตำแหน่งผู้บริหารเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าสังคมไม่ยอมให้ผู้หญิงได้ขึ้นระดับบริหารง่าย ๆ อ่านแล้วเจ็บใจเลยล่ะ และเพราะสังคมที่เป็นแบบนี้เลยทำให้ผู้ชายหวาดกลัวว่าการอยู่ใต้ผู้หญิงและผู้หญิงทำงานดีกว่า เท่ากับตัวเองไม่ได้เรื่อง แล้วกลับมาโทษผู้หญิงอีก ตรงนี้คิดว่าเป็นเพราะระบบสังคมส่งผลต่อความคิดแล้วสืบทอดกันไป และความคิดแบบนี้ควรจะหายไปซักที
ถ้าใครคาดหวังว่านางเอกจะสร้างสิ่งยิ่งใหญ่เปลี่ยนแปลงบริษัทพาบริษัทประสบความสำเร็จ ทุกคนในทีมได้กลับตรงเวลาตลอดไปงี้ก็คือเลิกหวังได้เลย เพราะเนื้อเรื่องคือเอาลุ้นว่าโปรเจคจะไปรอดตลอดรอดฝั่งจนส่งทันเวลาโดยที่คนในทีมไม่ตายเพราะทำงานหนักไปก่อนหรือเปล่า และยุยจะรับมือกับหัวหน้าสุดจะทานทนยังไง
มีการเล่าเรื่องชีวิตรักครั้งใหม่หลังจากเลิกกับคนเก่าไปพร้อมที่จะวางแผนชีวิตข้างหน้าของยุย จริง ๆ ไม่ได้เน้นหนัก แต่เอามาเล่าเพราะเรื่องนี้เล่าถึงชีวิตของนางเอกที่ต้องคิดเรื่องงานกับครอบครัวตลอดเพราะปมแฟนเก่ากับพ่อ สมัยที่ตัวเองยังเด็ก จุดนี้จะค่อย ๆ เล่าว่าการเลี้ยงดูส่งผลกับวิธีการทำงานของลูกในอนาคตยังไง ตอนจบก็ดูปลายเปิดในส่วนนี้เหมือนให้คนอ่านไปคิดต่อเอง
โดยรวมก็อ่านเพลินอยู่ แถมโมโหแทนยุยไปอีก จำลองเป็นภาพตัวเองคงเดินไปยื่นเรื่องลาออกตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว ถ้าเจอทั้งหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานตัวจี๊ดขนาดนี้
เปิดเรื่องมาก็รับรู้ถึงความปวดหัวเพราะเพื่อนร่วมงานไม่หยุดหย่อน ตกใจนิดหน่อยเพราะไม่คิดว่าคนญี่ปุ่นจะเป็นคนพูดตรงแบบนี้ แต่ก็แล้วแต่คนแหละไม่เกี่ยวกับประเทศ นางเอกก็ถือว่าแกร่งที่สามารถทำใจรักษาอารมณ์รับมือกับคนพูดจาไร้มารยาทได้ แต่ก็เหมือนรับมือเอาตัวรอดไปวัน ๆ เพราะดูนางเอกจะต้องทำงานร่วมทีมกับคนเหล่านี้ไปอีกซักพัก
แววประสาทกินมาตั้งแต่แนะนำเมเนเจอร์คนใหม่ที่ชื่อเสียงของการเป็นอดีตประธานบริษัทเก่ามันทำให้ได้กลิ่นแปลก ๆ กับอดีตคู่หมั้นของนางเอกที่ต้องมาทำงานร่วมทีมในฐานะผู้ช่วยเมเนเจอร์ที่พยายามรบเร้าให้นางเอกรับตำแหน่งชีพของโปรเจคใหม่โดยใช้เหตุผลว่าเพื่อให้นางเอกก้าวหน้า ถึงจุดนี้ก็บอกตัวเองเลยว่า อย่าเผลอไปทำแบบนี้กับใครแล้วใช้คำว่าหวังดีถ้าไม่ใช่เพราะ��จ้าตัวเป็นคนพูดว่าอยากทำเพราะเป้าหมายแต่ละคนไม่เหมือนกัน
แต่เอาจนตอนจบก็ยังไม่รู้สึกว่าจะมีการให้ยุยเคลียร์ปมในใจเรื่องที่ไม่คิดจะเป็นหัวหน้าเลย เข้าใจว่าระยะเวลาสั้นเลยไม่ได้คิดจะเปลี่ยน��างเอกได้ทันทีทันใด แฝงอารมณ์ชีวิตจริงที่มันไม่ได้เปลี่ยนได้ง่ายถ้าใจคนไม่ได้เรียกร้องว่าอยากเปลี่ยนเอง
เรื่องที่ทุกคนทำงานดึกดื่นเกินเวลาทำงานปกติก็ไม่ใช่สิ่งที่บริษัทนี้สนับสนุน แต่ถ้าคนที่เป็นผู้บังคับบัญชาซึ่งมีหน้าที่บริหารคนในทีมไม่คิดจะสนับสนุนตามนโยบายของบริษัทก็ไร้ทางออกถ้าทุกคนไม่คิดจะลุกมาพูดว่าด้วยตัวเองว่าตอนนี้แต่ละคนไม่โอเคกับวิธีการสั่งงานแบบที่เป็นอยู่ แต่สังคมการทำงานและภาระในชีวิต เรื่องของคุณค่าบุคคล สร้างเป็นความกลัว ทำให้พนักงานแต่ละคนต้องฝืนทำงานเกินขีดจำกัดร่างกายเพื่อให้เป็นที่ยอมรับและมีความมั่นคง ตรงนี้ทำให้เห็นว่าคนทำงานเกินเวลา ≠ คนเก่ง แต่มันมีเหตุผลร้อยแปดที่เกิดพนักงานแบบนี้
หนักสุดที่คาดไว้แล้วว่าต้องมีคือการพูดถึงระบบปิตาธิปไตยกับบริษัทที่ขนาดระดับผู้บริหารยังพูดว่าผู้หญิงจะด้อยกว่าผู้ชาย เพื่อนร่วมงานผู้หญิงที่พูดจากดผู้หญิงด้วยกันเอง จนทำให้ผู้หญิงที่เพิ่งคลอดลูกต้องรีบกลับมาทำงานเพราะกลัวเสียเก้าอี้ และต้องพยายามหนักแบบถวายหัวเพื่อจะขึ้นไปตำแหน่งผู้บริหารเพราะรู้อยู่แก่ใจว่าสังคมไม่ยอมให้ผู้หญิงได้ขึ้นระดับบริหารง่าย ๆ อ่านแล้วเจ็บใจเลยล่ะ และเพราะสังคมที่เป็นแบบนี้เลยทำให้ผู้ชายหวาดกลัวว่าการอยู่ใต้ผู้หญิงและผู้หญิงทำงานดีกว่า เท่ากับตัวเองไม่ได้เรื่อง แล้วกลับมาโทษผู้หญิงอีก ตรงนี้คิดว่าเป็นเพราะระบบสังคมส่งผลต่อความคิดแล้วสืบทอดกันไป และความคิดแบบนี้ควรจะหายไปซักที
ถ้าใครคาดหวังว่านางเอกจะสร้างสิ่งยิ่งใหญ่เปลี่ยนแปลงบริษัทพาบริษัทประสบความสำเร็จ ทุกคนในทีมได้กลับตรงเวลาตลอดไปงี้ก็คือเลิกหวังได้เลย เพราะเนื้อเรื่องคือเอาลุ้นว่าโปรเจคจะไปรอดตลอดรอดฝั่งจนส่งทันเวลาโดยที่คนในทีมไม่ตายเพราะทำงานหนักไปก่อนหรือเปล่า และยุยจะรับมือกับหัวหน้าสุดจะทานทนยังไง
มีการเล่าเรื่องชีวิตรักครั้งใหม่หลังจากเลิกกับคนเก่าไปพร้อมที่จะวางแผนชีวิตข้างหน้าของยุย จริง ๆ ไม่ได้เน้นหนัก แต่เอามาเล่าเพราะเรื่องนี้เล่าถึงชีวิตของนางเอกที่ต้องคิดเรื่องงานกับครอบครัวตลอดเพราะปมแฟนเก่ากับพ่อ สมัยที่ตัวเองยังเด็ก จุดนี้จะค่อย ๆ เล่าว่าการเลี้ยงดูส่งผลกับวิธีการทำงานของลูกในอนาคตยังไง ตอนจบก็ดูปลายเปิดในส่วนนี้เหมือนให้คนอ่านไปคิดต่อเอง
โดยรวมก็อ่านเพลินอยู่ แถมโมโหแทนยุยไปอีก จำลองเป็นภาพตัวเองคงเดินไปยื่นเรื่องลาออกตั้งแต่ต้นเรื่องแล้ว ถ้าเจอทั้งหัวหน้าและเพื่อนร่วมงานตัวจี๊ดขนาดนี้
August 19, 2023
เรื่องนี้สนุกดี เป็นนิยายเล่าเรื่องชีวิตวัยทำงาน ตัวเอกชื่อยุยเป็นคนที่มีความตั้งใจว่าจะกลับบ้านตรงเวลา ในขณะที่คนรอบข้างส่วนใหญ่เป็นคนที่ทุ่มเทชีวิตสุดตัวเพื่องาน ยุยจังเลยพยายามจะเปลี่ยน mindset ที่มีต่องานให้กับคนในทีมให้ได้กลับบ้านตรงเวลา อ่านแล้วรู้สึก relate กับชีวิตทำงานนะ เพราะตัวละครบางตัว ก็เป็นคาแรคเตอร์ที่เราสามารถเจอได้ในชีวิตทำงานจริงๆ
November 29, 2021
‘ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลาค่ะ:I will not work overtime’
และเล่ม 3 ก็จบจนได้ พร้อมวันที่ลูกออกจาก รพ. 😂
เรื่องนี้ดูซีรี่ส์มาก่อนเรา ‘ชอบมาก’ ส่วนนึงเพราะคู่พระนางแหล่ะ..5555 พอรู้ว่า สนพ. Bibli จะเอามาแปล ก็จองเลย(ถึงกองดองจะเยอะก็เถอะ)
เรื่องราวของ ฮิงาชิยามะ ยุย พนง.ที่มักจะเข้า-เลิก งานตรงเวลาเสมอ บ่อยครั้งที่มักจะเป็นที่เขม้นของเพื่อนร่วมงาน
เล่มนี้อ่านง่ายมาก ปกติถ้าเคยดูหนังหรือซีรี่ส์มาก่อนมักจะอ่านหนังสือไม่ค่อยจบ หรือจบก็จะนานมาก แม้ตัวเรื่องหลักจะตรงกับซีรี่ส์แต่ก็มีดีเทลเล็กๆที่ไม่เหมือนอยู่ ((แ���ะซีรี่ส์ก็มีตอนยาวกว่าจะเห็นโปรเจคเยอะกว่าหน่อย)) โดยรวมคือสนุกเลย ก็เป็นเรื่องที่ให้ความรู้และแง่คิดที่ดีเลย
ปล.เกลียดอิตา ฟุคุนาวะมากก เหอะะะ #อิน
และเล่ม 3 ก็จบจนได้ พร้อมวันที่ลูกออกจาก รพ. 😂
เรื่องนี้ดูซีรี่ส์มาก่อนเรา ‘ชอบมาก’ ส่วนนึงเพราะคู่พระนางแหล่ะ..5555 พอรู้ว่า สนพ. Bibli จะเอามาแปล ก็จองเลย(ถึงกองดองจะเยอะก็เถอะ)
เรื่องราวของ ฮิงาชิยามะ ยุย พนง.ที่มักจะเข้า-เลิก งานตรงเวลาเสมอ บ่อยครั้งที่มักจะเป็นที่เขม้นของเพื่อนร่วมงาน
เล่มนี้อ่านง่ายมาก ปกติถ้าเคยดูหนังหรือซีรี่ส์มาก่อนมักจะอ่านหนังสือไม่ค่อยจบ หรือจบก็จะนานมาก แม้ตัวเรื่องหลักจะตรงกับซีรี่ส์แต่ก็มีดีเทลเล็กๆที่ไม่เหมือนอยู่ ((แ���ะซีรี่ส์ก็มีตอนยาวกว่าจะเห็นโปรเจคเยอะกว่าหน่อย)) โดยรวมคือสนุกเลย ก็เป็นเรื่องที่ให้ความรู้และแง่คิดที่ดีเลย
ปล.เกลียดอิตา ฟุคุนาวะมากก เหอะะะ #อิน
June 10, 2019
A book that reflects on the changing work culture in Japan through a main character who absolutely refuses overtime. All of the characters are stereotypes of people in the Japanese work culture; thus they are simple cardboard cutout characters, but they serve their purpose well; to make the reader think about whether they really need to live and die at work.
Definitely not a book that will pass the test of time, but was an enjoyable and quick read.
Definitely not a book that will pass the test of time, but was an enjoyable and quick read.
January 10, 2022
เห็นชื่อเรื่องแล้วเหมือนโดนไฟช็อต 555 เราเองทุกวันนี้ยังทำไม่ค่อยจะได้เลยค่ะ เกินเวลาประจำ ตอนแรกไม่สนใจเล่มนี้เพราะคิดว่าเป็นฮาวทู แอบเบ้ปากนิดหน่อยว่าจะทำได้ยังไงกันล่ะคะ
พอรู้ว่าเป็นนิยายแถมได้ทำซีรีส์เลยสนใจขึ้นมา ซื้อมาพร้อมนิยายหนาเตอะหลายเล่ม ถึงจะอ่านจบช้ากว่านิยายพวกนั้น แต่ก็เพราะเล่มเล็ก ๆ แค่นี้เอง เนื้อหาหนักหน่วงเหมือนโดนต่อยเกือบทุกองค์
ยิ่งตรงข้างล่างนี้เราชอบมากก แทบจะเป็นแก่นของเรื่อง แถมบอกสภาพสังคมญี่ปุ่นกลาย ๆ ว่าที่เศรษฐกิจตกต่ำอาจมาจากพนักงานบริษัทที่แท้จริงส่วนใหญ่แล้วเป็นคนแบบนี้
คือบอกว่าที่ทำงานล่วงเวลาน่ะ จริง ๆ แล้วไม่ได้ขยัน ไม่ได้ทำงานเก่งทำงานดี อยากเป็นแบบอย่างอะไรเลย
ก็แค่ทำงานไม่เก่ง ผลผลิต���ม่ดี เลยทำให้ทำงานเสร็จเร็วตามเวลาที่ควรจะเป็นไม่ได้ เลยต้องโอทีตลอดจนดูเป็นคนทุ่มเทให้บริษัทจนตัวตาย
อ่านแล้วแอบสะอึกนิดหน่อย ก็จริงของเค้าแหละ ทำงานไม่ได้เรื่องเลยเอาชั่วโมงทำงานมากลบ กลัวถูกเลิกจ้างไล่ออกอะไรก็ว่าไป (แค่เรายังไม่บ้าทำขนาดในเรื่อง ขืนทำตามนั้นคงได้ไปทัวร์โรงพยาบาลก่อน ช่วงนี้โควิดด้วยคงไม่ไหวล่ะมั้งคะ)
แต่ทำงานช้าจนเบิกโอทีทุกวันมันจะไหวเร้อ คงทำได้แค่ที่ญี่ปุ่นอะค่ะ ถ้าที่ไทยคงโอฟรีหรือเก็บไปทำต่อที่บ้านเอา ไม่มีจ่ายนะจ๊ะ
ในเรื่องตอนสุดท้าย แอบสะดุดนิดหน่อยตรงที่บทกับการดำเนินเรื่องมันดูจริงยังกับติดกล้องแอบดูบริษัทญี่ปุ่นแนว Black Company ที่มีหัวหน้าเฮงซวยกับบรรดาพนักงานผู้ไม่มีสติสักที่มาตลอดตั้งแต่บทแรก แต่พอมาถึงตอนจบกลับดูเหมือนละครทีวี คือมันสวยงามเหมาะเจาะน้ำเน่าเกินไป
นางเอกยุยก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากงานตัวเองให้พ้น ๆ ไปจะได้เลิกงานตรงเวลาคนเดียวตามที่คุรุสีหนุ่มรุ่นน้องบอกนั่���แหละค่ะ แถมปากหนักมีอะไรก็ไม่พูดสไตล์คนญี่ปุ่นจนอ่านแล้วหงุดหงิดอ่านไปวางไป อยู่ ๆ ก็รู้ขึ้นมาซะงั้นว่าต้องไป Lobby ท่านประธานบริษัท ลากเอาฝ่ายบริหารมาบีบให้ไอ้คนถ่วงทีมแถมเป็น “ผู้บังคับบัญชาที่ไร้ความสามารถ” (แหม่ เราชอบคำนี้มากเลยค่ะ ปัญหาทุกอย่างเกิดจากไอ้คนประเภทนี้จริง ๆ ไม่รู้ทำงานห่วยวางแผนงานใช้กำลังคนไม่เป็นท่าอะไรเลยแบบนี้มาเป็นนายคนได้ไงกัน อิน 555) ให้ออกจากการเป็นหัวหน้าด้วยการตัดสินใจด้วยตัวของเค้าเอง
อ่านแล้วงง ๆ ว่าทำไมอิหัวหน้าฟุคุนางะถึงต้องยอมด้วย ตรงนี้อ่านสองรอบเลยก็ยังไม่ค่อยเห็นเหตุผลเพียงพอ ทำงานแย่หนีงานเอางานให้ลูกน้องทำแถมปั่นประสาททีมด้วยการแอบพาไปกินข้าวทีละคนแล้วบอกข่าวลือปลอม ๆ ให้ลูกน้องในทีมแต��กันเองนี่ (เขียนไปแอบขยะแขยงไป ไอ้คนประเภทนี้มีอยู่ทุกที่จริง ๆ) คนแบบนี้กลับยอมรับเหตุผลของยุยแล้วลาพักร้อนแบบไม่มีกำหนด
มันประหลาดอะค่ะ คือต้องเข้าใจว่าคนญี่ปุ่นนี่งานคือชีวิต ไม่มีงานเหมือนตายไปแล้ว หมดสถานะทางสังคม กลับยอมถอยทัพไป อันนี้งงจริง ๆ อะค่ะ 🧐
หลังจากนั้นไม่มีความงง เพราะเหมือนดูละครอะ ไปโฟกัสโคทาโร่แฟนเก่ายุยให้เลิกบ้าทำงานไม่ได้หลับได้นอน ด้วยการทำตามเค้าให้เค้าดูจนยุยต้องเข้าโรงพยาบาลซะเอง ดูสิจะเลิกบ้าเห็นงานคือชีวิตอีกไหม
เป็นลมจนหัวกระแทกให้ดูขนาดนั้นถ้าฝ่ายชายยังคิดไม่ได้ก็ลาออกจากความเป็นพระเอกเถอะค่ะ เกินเยียวยา 555
บทสุดท้ายแฟนใหม่ยุยก็แอบพากิ๊กที่ทำงานด้วยกันเข้าเรือนหออีก น้ำเน่าจริง ๆ เลยค่ะ 😂 เหมือนเปิดทางให้โคทาโร่ได้กลับมาเป็นพระเอกตัวจริงในใจเธอ
รวม ๆ แล้วก็ชอบเล่มนี้นะคะ ห่างหายนิยายญี่ปุ่นมานานยังเข้มข้นเหมือนเดิม อยากให้เขียนยาว ๆ แบบนิยายจีนบ้าง แต่คิดอีกทีเล่มแค่นี้เราอ่านแล้วแทบจะใช้ความคิดไปด้วยเกือบทุกบรรทัดเลย ถ้ายาว ๆ คงก่ายหน้าผากเครียดไปด้วยอีกนาน อิน 555 🤣
P.S. บางทีถ้าสนพ.พิจารณาออกขายเป็น ebook ด้วยอาจอ่านจบเร็วกว่านี้ 😂 พักนี้อ่านได้แค่วันละหน่อยเองค่ะ ถ้าต้องตั้งใจหยิบหนังสือเล่มนี่ต้องว่างจริง ๆ เลยยืดยาดอ่านทีละหน่อยแถมแวะอ่านเรื่องอื่นที่ซื้อเป็น ebook มาด้วยอีกจนลากยาวมากถึงวันนี้ เกือบเดือนครึ่งแน่ะค่ะทั้งที่สนุกดีนะคะ ไว้ไปหาซีรีส์มาดูต่อ ตอนอ่านก็คิดเหมือนกันว่าองค์ประกอบเหมาะเหม็งจะทำเป็นซีรีส์เลย
พอรู้ว่าเป็นนิยายแถมได้ทำซีรีส์เลยสนใจขึ้นมา ซื้อมาพร้อมนิยายหนาเตอะหลายเล่ม ถึงจะอ่านจบช้ากว่านิยายพวกนั้น แต่ก็เพราะเล่มเล็ก ๆ แค่นี้เอง เนื้อหาหนักหน่วงเหมือนโดนต่อยเกือบทุกองค์
ยิ่งตรงข้างล่างนี้เราชอบมากก แทบจะเป็นแก่นของเรื่อง แถมบอกสภาพสังคมญี่ปุ่นกลาย ๆ ว่าที่เศรษฐกิจตกต่ำอาจมาจากพนักงานบริษัทที่แท้จริงส่วนใหญ่แล้วเป็นคนแบบนี้
คือบอกว่าที่ทำงานล่วงเวลาน่ะ จริง ๆ แล้วไม่ได้ขยัน ไม่ได้ทำงานเก่งทำงานดี อยากเป็นแบบอย่างอะไรเลย
ก็แค่ทำงานไม่เก่ง ผลผลิต���ม่ดี เลยทำให้ทำงานเสร็จเร็วตามเวลาที่ควรจะเป็นไม่ได้ เลยต้องโอทีตลอดจนดูเป็นคนทุ่มเทให้บริษัทจนตัวตาย
อ่านแล้วแอบสะอึกนิดหน่อย ก็จริงของเค้าแหละ ทำงานไม่ได้เรื่องเลยเอาชั่วโมงทำงานมากลบ กลัวถูกเลิกจ้างไล่ออกอะไรก็ว่าไป (แค่เรายังไม่บ้าทำขนาดในเรื่อง ขืนทำตามนั้นคงได้ไปทัวร์โรงพยาบาลก่อน ช่วงนี้โควิดด้วยคงไม่ไหวล่ะมั้งคะ)
แต่ทำงานช้าจนเบิกโอทีทุกวันมันจะไหวเร้อ คงทำได้แค่ที่ญี่ปุ่นอะค่ะ ถ้าที่ไทยคงโอฟรีหรือเก็บไปทำต่อที่บ้านเอา ไม่มีจ่ายนะจ๊ะ
ในเรื่องตอนสุดท้าย แอบสะดุดนิดหน่อยตรงที่บทกับการดำเนินเรื่องมันดูจริงยังกับติดกล้องแอบดูบริษัทญี่ปุ่นแนว Black Company ที่มีหัวหน้าเฮงซวยกับบรรดาพนักงานผู้ไม่มีสติสักที่มาตลอดตั้งแต่บทแรก แต่พอมาถึงตอนจบกลับดูเหมือนละครทีวี คือมันสวยงามเหมาะเจาะน้ำเน่าเกินไป
นางเอกยุยก็แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากงานตัวเองให้พ้น ๆ ไปจะได้เลิกงานตรงเวลาคนเดียวตามที่คุรุสีหนุ่มรุ่นน้องบอกนั่���แหละค่ะ แถมปากหนักมีอะไรก็ไม่พูดสไตล์คนญี่ปุ่นจนอ่านแล้วหงุดหงิดอ่านไปวางไป อยู่ ๆ ก็รู้ขึ้นมาซะงั้นว่าต้องไป Lobby ท่านประธานบริษัท ลากเอาฝ่ายบริหารมาบีบให้ไอ้คนถ่วงทีมแถมเป็น “ผู้บังคับบัญชาที่ไร้ความสามารถ” (แหม่ เราชอบคำนี้มากเลยค่ะ ปัญหาทุกอย่างเกิดจากไอ้คนประเภทนี้จริง ๆ ไม่รู้ทำงานห่วยวางแผนงานใช้กำลังคนไม่เป็นท่าอะไรเลยแบบนี้มาเป็นนายคนได้ไงกัน อิน 555) ให้ออกจากการเป็นหัวหน้าด้วยการตัดสินใจด้วยตัวของเค้าเอง
อ่านแล้วงง ๆ ว่าทำไมอิหัวหน้าฟุคุนางะถึงต้องยอมด้วย ตรงนี้อ่านสองรอบเลยก็ยังไม่ค่อยเห็นเหตุผลเพียงพอ ทำงานแย่หนีงานเอางานให้ลูกน้องทำแถมปั่นประสาททีมด้วยการแอบพาไปกินข้าวทีละคนแล้วบอกข่าวลือปลอม ๆ ให้ลูกน้องในทีมแต��กันเองนี่ (เขียนไปแอบขยะแขยงไป ไอ้คนประเภทนี้มีอยู่ทุกที่จริง ๆ) คนแบบนี้กลับยอมรับเหตุผลของยุยแล้วลาพักร้อนแบบไม่มีกำหนด
มันประหลาดอะค่ะ คือต้องเข้าใจว่าคนญี่ปุ่นนี่งานคือชีวิต ไม่มีงานเหมือนตายไปแล้ว หมดสถานะทางสังคม กลับยอมถอยทัพไป อันนี้งงจริง ๆ อะค่ะ 🧐
หลังจากนั้นไม่มีความงง เพราะเหมือนดูละครอะ ไปโฟกัสโคทาโร่แฟนเก่ายุยให้เลิกบ้าทำงานไม่ได้หลับได้นอน ด้วยการทำตามเค้าให้เค้าดูจนยุยต้องเข้าโรงพยาบาลซะเอง ดูสิจะเลิกบ้าเห็นงานคือชีวิตอีกไหม
เป็นลมจนหัวกระแทกให้ดูขนาดนั้นถ้าฝ่ายชายยังคิดไม่ได้ก็ลาออกจากความเป็นพระเอกเถอะค่ะ เกินเยียวยา 555
บทสุดท้ายแฟนใหม่ยุยก็แอบพากิ๊กที่ทำงานด้วยกันเข้าเรือนหออีก น้ำเน่าจริง ๆ เลยค่ะ 😂 เหมือนเปิดทางให้โคทาโร่ได้กลับมาเป็นพระเอกตัวจริงในใจเธอ
รวม ๆ แล้วก็ชอบเล่มนี้นะคะ ห่างหายนิยายญี่ปุ่นมานานยังเข้มข้นเหมือนเดิม อยากให้เขียนยาว ๆ แบบนิยายจีนบ้าง แต่คิดอีกทีเล่มแค่นี้เราอ่านแล้วแทบจะใช้ความคิดไปด้วยเกือบทุกบรรทัดเลย ถ้ายาว ๆ คงก่ายหน้าผากเครียดไปด้วยอีกนาน อิน 555 🤣
P.S. บางทีถ้าสนพ.พิจารณาออกขายเป็น ebook ด้วยอาจอ่านจบเร็วกว่านี้ 😂 พักนี้อ่านได้แค่วันละหน่อยเองค่ะ ถ้าต้องตั้งใจหยิบหนังสือเล่มนี่ต้องว่างจริง ๆ เลยยืดยาดอ่านทีละหน่อยแถมแวะอ่านเรื่องอื่นที่ซื้อเป็น ebook มาด้วยอีกจนลากยาวมากถึงวันนี้ เกือบเดือนครึ่งแน่ะค่ะทั้งที่สนุกดีนะคะ ไว้ไปหาซีรีส์มาดูต่อ ตอนอ่านก็คิดเหมือนกันว่าองค์ประกอบเหมาะเหม็งจะทำเป็นซีรีส์เลย
This entire review has been hidden because of spoilers.
January 30, 2022
สนุก อ่านง่าย สะท้อนปัญหาวัฒนธรรมการทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น (รวมถึงพรี่ไทยด้วย) ซึ่งเชื่อเหลือเกินเกี่ยวกับการ work hard ไม่ใช่ work smart ทำให้ยุยจัง (ตัวเอกของเรื่อง) ซึ่งทำงานแบบขัด culture corporate ออก-เข้างานเวลาเป๊ะ และยึดถือในเรื่อง work life balance ต้องลุกขึ้นมาทำอะไรบางอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงองค์กร และช่วยเหลือเพื่อนพนักงานของเธอ เล่มนี้ไม่ใช่หนังสือรสชาติใหม่ เปรียบได้กับอาหารตามสั่งทั่วไป แต่รสชาติถูกปาก ย่อยเร็ว อ่านไปแล้วก็สามารถ relate กับตัวเอง หรือบริบทของคนรอบตัวได้ จึงไม่แปลกที่จะเป็นหนังสือที่ครองใจมนุษย์ทำงาน
December 16, 2022
อ่านตอนแรกไม่อินเพราะเราไม่ได้อยู่ในวงการมนุ��ย์ออฟฟิศด้วยมั้ง แต่พออ่านๆ ไปรำคาญตัวละครทุกตัวเลยค่ะ คนที่อุทิศตัวเองเพื่องาน คนที่ทำงานล่วงเวลาที่แลดูเหมือนจะทำงานหนักแต่ที่จริงในช่วงเวลางานไม่ได้ทำอะไรเลย รวมถึงหัวหน้าที่ไร้ความสามารถแต่ทำตัวเหมือนเก่ง โห...เป็นออฟฟิศที่วายป่วงมาก สงสารตัวเอก เป็นเรานี่อยากลาออกประชดให้งานมันเสียหายเหลือเกิน นอกจากนั้นยังไม่ค่อยชอบความสัมพันธ์ระหว่างแฟนเก่าแฟนใหม่ในเรื่องด้วย ซึ่งธงมันมาทางแฟนเก่าแล้วอ่ะ ก็แค่ลากตอนจบให้มาจบดีๆ แค่นี้เอง แต่รวมๆ ก็ถือว่าอ่านได้ แค่ไม่อิน
April 25, 2024
เรื่องน่าติดตาม จัดว่าเบลนเรื่องเก่ง ถึงแม้โดยทั่วไปสังคมออฟฟิศมันจะติดบันเทิงด้วยตัวมันเองอยู่แล้วก็เถอะ (โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในจุดที่ได้มองย้อนกลับไป) บางจุดยังดูลงง่ายไปหน่อย แต่ก็ดึงให้ทยอยอ่านจนจบเล่มได้
ระหว่างทางอ่านสนุก เพลิดเพลิน พอจบก็คงลืมเลือน แต่แนวคิดที่หนังสือนำเสนอและสมาทาน work life balance ก็ทำให้คุ้มค่าที่จะอ่านเล่มนี้ครับ
ระหว่างทางอ่านสนุก เพลิดเพลิน พอจบก็คงลืมเลือน แต่แนวคิดที่หนังสือนำเสนอและสมาทาน work life balance ก็ทำให้คุ้มค่าที่จะอ่านเล่มนี้ครับ
June 28, 2020
綜合本作一二集內容的電視劇略去了客戶的A片、女主哥哥及對二戰日軍戰術的諷刺，看來是比較平靜的版本，女主收服怪咖同事／客戶的能耐也升級進化，不過「準時下班」這倒還是一致的。
有趣的勞基法推廣作。
有趣的勞基法推廣作。
June 6, 2022
สนุกกก ชอบบบ
June 5, 2022
ยุย หญิงสาวที่ปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่าจะไม่ยอมทำงานล่วงเวลาโดยเด็ดขาด จนวันหนึ่งผู้จัดการทีมคนใหม่เกิดไปรับโปรเจคสุดหิน ที่ถึงกับสั่นคลอนเป้าหมายที่จะออกจากออฟฟิสตรงเวลาของยุย
เนื้องานก็ว่าหนักแล้ว แต่ยุยยังต้องรับมือกับอดีตคนรักบ้างาน ที่เข้ามาร่วมงานด้วย และลูกทีมตัวแสบอีกหลายคน แถมยังมีเรื่องความรักกับคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้อีก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงต้องตามลุ้นกัน
อ่านแล้วหงุดหงิดอ่ะ คนญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมบ้างานจนไม่แปลกใจเลยที่มีป่วยเป็นโรคคาโรชิ หรือภาวะทำงานหนักจนตายกันหลายคน จนรัฐบาลต้องออกกฎหมายจำกัดชั่วโมงการทำงานออกมา
เราเป็นหนึ่งในทีมยุย ที่ยังไงก็ต้องกลับบ้านตรงเวลา (บางทีก็ก่อนเวลา 🤣) อ่านแล้วเลยโมโหหัวหน้างาน ที่โบ้ยเก่ง เกมส์การเมืองเยอะ ทั้งๆ ที่ตัวเองทำงานไม่มีประสิทธิภาพจนงานไม่เสร็จภายในเวลางานเอง แล้วมากดดันให้ลูกน้องในทีมให้ต้องอยู่ไปด้วย... มันไม่ได้ป่ะว๋ะ
Gooreads ให้ 4 เราให้ 4
เนื้องานก็ว่าหนักแล้ว แต่ยุยยังต้องรับมือกับอดีตคนรักบ้างาน ที่เข้ามาร่วมงานด้วย และลูกทีมตัวแสบอีกหลายคน แถมยังมีเรื่องความรักกับคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้อีก งานนี้จะรุ่งหรือร่วงต้องตามลุ้นกัน
อ่านแล้วหงุดหงิดอ่ะ คนญี่ปุ่นมีวัฒนธรรมบ้างานจนไม่แปลกใจเลยที่มีป่วยเป็นโรคคาโรชิ หรือภาวะทำงานหนักจนตายกันหลายคน จนรัฐบาลต้องออกกฎหมายจำกัดชั่วโมงการทำงานออกมา
เราเป็นหนึ่งในทีมยุย ที่ยังไงก็ต้องกลับบ้านตรงเวลา (บางทีก็ก่อนเวลา 🤣) อ่านแล้วเลยโมโหหัวหน้างาน ที่โบ้ยเก่ง เกมส์การเมืองเยอะ ทั้งๆ ที่ตัวเองทำงานไม่มีประสิทธิภาพจนงานไม่เสร็จภายในเวลางานเอง แล้วมากดดันให้ลูกน้องในทีมให้ต้องอยู่ไปด้วย... มันไม่ได้ป่ะว๋ะ
Gooreads ให้ 4 เราให้ 4
June 22, 2022
沒有一份工作偉大到要付出生命🙏
日劇般的套路
每一集都有要面對同解決的人
每個角色都有心路歷程分享
老土但又似曾熟悉
上班族或多或少會有共鳴的小說
日劇般的套路
每一集都有要面對同解決的人
每個角色都有心路歷程分享
老土但又似曾熟悉
上班族或多或少會有共鳴的小說
June 4, 2022
คนเขียนคงเคยมีประสบการณ์ตรงกับเรื่องนี้ ใ���เวลาที่คิดว��างานไม่ทันแล้ว ยังสามารถเพิ่มเลเวลความพังได้ขึ้นไปอีก เรื่องมัดปม แล้วก็กระชากให้คลาย อย่ามีคนต้องเป็นอะไรเพราะทำงานเยอะขนาดนั้นเลย
November 22, 2020
題名の通り、主人公が定時で帰るために奮闘する話。
(というか物語の冒頭では定時に帰っていて、職場の人々に色々嫌味を言われる)
が、そんな中上司が無理難題を引き受けてしまった彼女の職場の状況を、著者はWW2のインパール作戦を度々引き合いに出しながら描く。
読みながらしんどくなるレベルで、会社の上司がブラックで無能で、「死ぬ気でやればできるよね」みたいな空気を醸し出す。
根強く残る日本の根性論、怖い。
私は残業という物を今まで4回しかした事がない。それも各30分くらい。
(やりとり相手との時差の関係や、「新年はまっさらな状態で迎えたい」という個人的理由による)
所長も「適度に休憩を取らないと仕事の効率があがらない」と休むことの重要性を理解している人だ。
私も「やる気が出ないと良い仕事はできない」「だらだらと長時間仕事をするより、短時間集中」「最小の力で最大限の成果」と思っているし、そういう人生を歩んでいる。受験も仕事もそういうスタンス。
私の親しい友人達も、きつい言い方をすれば「無能は仕事に時間がかかる」という認識の人が多い。
そういう仕事の仕方しかしてこなかったので、ここまでの「サービス残業＝会社の為の正義」みたいな職場環境が今でも実際にあるのか、よく分からない。
(が、考えてみれば、幼馴染の勤めるデジタルメディアの会社は、こういう、悪い意味でとても日本的な会社かも。このコロナ渦でも「コロナにかかる人はかかる方が悪い」「リモートワークなんて以ての外」という根性論的・特攻隊的思考の社長の通達文書が、毎週朝礼で発表されるらしい。社外秘であろう書面をわざわざ私に送ってきたってことは、友人も何かおかしいと思ってるんだろうが、奴の場合は色々あってよく分からん。
それと、私のような自己完結型の仕事をする人間と、相手がいてこその仕事(営業とか？)は、仕事の仕方も違ってくるという理解はある。なので、「残業＝無能の証拠」というのにも無理はあると思う。)
うーん。でもよく分からん。
友人達と仕事の話をしていると、「色んな職場があるんだな」と感じることは多いけれど、ここまで「社畜」な人、私の周りには居ない気がする。それとも、私が「残業？ふーん仕事できないんだ」みたな雰囲気を出してるから、話づらいんだろうか。
…そういや、別の幼馴染は、電通の社員が自殺したニュースに対して、「このくらいで自殺なんて情けない」「人間死ぬ気でやれば出来ないことなんてない」って根性論丸出しで批判してたな。(でも彼女の場合は、もともと日本的な根性論支持者だっていうのもあるかも…「優秀な人は手際よくできるからいいよ、貴女みたいに。でも大抵の人間は、努力してもうまくいかない事が多いから、苦しみに耐えるしかないんだよ」と言われた。←似たようなセリフ、この本の登場人物も言ってたな。)
…という訳で、軽い「お仕事フィクション」かと思いきや、色々日本の仕事環境に関して考えさせられる本だった。
それにしても、日本企業って、ここまで従業員の人生に食い込んでくるもの？この本を読んでいると、私生活と仕事が融合してしまっている人々が多くて、(そして当然のようにお互いの生き方にまで口出ししている状況が多くて)、びっくりする。
仕事とプライベートは全く別物では？最終的に仕事ができていれば、どのように生きてもいいのでは？
でも、それはやはり、私の仕事がある意味特殊だからか…？？？
興味深い読書体験は出来たが、続編わたし、定時で帰ります。―ハイパーをすぐに手に取ろうとは思わない。
物語としては、キャラクターは二面的だし、話の進み方も面白いともあまり思わないし、胸のすく終わり方でもない、疲れる読書だった。
それと、日本語版の表紙デザインが醜い。(ので中国語版で「読了」にする)
よって、星２つ。
…えっドラマがあるの？！ちょっとチェックしてみよう。
(というか物語の冒頭では定時に帰っていて、職場の人々に色々嫌味を言われる)
が、そんな中上司が無理難題を引き受けてしまった彼女の職場の状況を、著者はWW2のインパール作戦を度々引き合いに出しながら描く。
読みながらしんどくなるレベルで、会社の上司がブラックで無能で、「死ぬ気でやればできるよね」みたいな空気を醸し出す。
根強く残る日本の根性論、怖い。
私は残業という物を今まで4回しかした事がない。それも各30分くらい。
(やりとり相手との時差の関係や、「新年はまっさらな状態で迎えたい」という個人的理由による)
所長も「適度に休憩を取らないと仕事の効率があがらない」と休むことの重要性を理解している人だ。
私も「やる気が出ないと良い仕事はできない」「だらだらと長時間仕事をするより、短時間集中」「最小の力で最大限の成果」と思っているし、そういう人生を歩んでいる。受験も仕事もそういうスタンス。
私の親しい友人達も、きつい言い方をすれば「無能は仕事に時間がかかる」という認識の人が多い。
そういう仕事の仕方しかしてこなかったので、ここまでの「サービス残業＝会社の為の正義」みたいな職場環境が今でも実際にあるのか、よく分からない。
(が、考えてみれば、幼馴染の勤めるデジタルメディアの会社は、こういう、悪い意味でとても日本的な会社かも。このコロナ渦でも「コロナにかかる人はかかる方が悪い」「リモートワークなんて以ての外」という根性論的・特攻隊的思考の社長の通達文書が、毎週朝礼で発表されるらしい。社外秘であろう書面をわざわざ私に送ってきたってことは、友人も何かおかしいと思ってるんだろうが、奴の場合は色々あってよく分からん。
それと、私のような自己完結型の仕事をする人間と、相手がいてこその仕事(営業とか？)は、仕事の仕方も違ってくるという理解はある。なので、「残業＝無能の証拠」というのにも無理はあると思う。)
うーん。でもよく分からん。
友人達と仕事の話をしていると、「色んな職場があるんだな」と感じることは多いけれど、ここまで「社畜」な人、私の周りには居ない気がする。それとも、私が「残業？ふーん仕事できないんだ」みたな雰囲気を出してるから、話づらいんだろうか。
…そういや、別の幼馴染は、電通の社員が自殺したニュースに対して、「このくらいで自殺なんて情けない」「人間死ぬ気でやれば出来ないことなんてない」って根性論丸出しで批判してたな。(でも彼女の場合は、もともと日本的な根性論支持者だっていうのもあるかも…「優秀な人は手際よくできるからいいよ、貴女みたいに。でも大抵の人間は、努力してもうまくいかない事が多いから、苦しみに耐えるしかないんだよ」と言われた。←似たようなセリフ、この本の登場人物も言ってたな。)
…という訳で、軽い「お仕事フィクション」かと思いきや、色々日本の仕事環境に関して考えさせられる本だった。
それにしても、日本企業って、ここまで従業員の人生に食い込んでくるもの？この本を読んでいると、私生活と仕事が融合してしまっている人々が多くて、(そして当然のようにお互いの生き方にまで口出ししている状況が多くて)、びっくりする。
仕事とプライベートは全く別物では？最終的に仕事ができていれば、どのように生きてもいいのでは？
でも、それはやはり、私の仕事がある意味特殊だからか…？？？
興味深い読書体験は出来たが、続編わたし、定時で帰ります。―ハイパーをすぐに手に取ろうとは思わない。
物語としては、キャラクターは二面的だし、話の進み方も面白いともあまり思わないし、胸のすく終わり方でもない、疲れる読書だった。
それと、日本語版の表紙デザインが醜い。(ので中国語版で「読了」にする)
よって、星２つ。
…えっドラマがあるの？！ちょっとチェックしてみよう。
Read
June 20, 2022ส่วนตัวมีความคิดอยากจะทำงานให้ได้เเบบยุยจัง
การเลิกงานตรงเวลา การได้กินข้าวครบ การได้ใช้ชีวิตกับกับตัวเอง เเละคนรอบตัว หลังเลิกงานเเละวันหยุดไม่ใช่สิ่งที่เสียหายเเละสิ่งที่ผิด
ตัวละครยุยจังไม่ได้มานั่งทำงาน เพื่อให้หมดเวลาไป เเต่ยุยจังสามารถทำงานให้ครบ ภายในเวลาที่กำหนดโดยการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน เป็นตัวละครที่ productivity สูง น่าจะเป็นตัวละครที่หลายๆคนอยากเป็น
เเต่สำหรับบางคน อาจกำลังสวมบทเป็นตัวละครบางตัวในหนังสือเล่มนี้อยู่ในองค์กร
ตัวละครอื่นๆ การทำงานอย่างบ้าคลั่งมีเหตุผลอะไร?
>ผู้หญิงหลังคลอด ที่กลับมาทำงานทันทีใน 2 weeks >ผู้หญิงที่ไม่ยอมลางาน
>ผู้ชายธรรมดา���ี่ทำงานอยู่ตลอดเวลา
>เเละผู้ชายที่เสพติดความสุขจากการทำงาน
คำตอบ คือความกลัว ทั้งการที่ไม่จะไม่ได้รับการยอมรับ กลัวสูญเสียพื้นที่ของตน
สุดท้ายการทำงานก็คือส่วนหนึ่งของชีวิต เเต่การทำงานไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
การเลิกงานตรงเวลา การได้กินข้าวครบ การได้ใช้ชีวิตกับกับตัวเอง เเละคนรอบตัว หลังเลิกงานเเละวันหยุดไม่ใช่สิ่งที่เสียหายเเละสิ่งที่ผิด
ตัวละครยุยจังไม่ได้มานั่งทำงาน เพื่อให้หมดเวลาไป เเต่ยุยจังสามารถทำงานให้ครบ ภายในเวลาที่กำหนดโดยการเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน เป็นตัวละครที่ productivity สูง น่าจะเป็นตัวละครที่หลายๆคนอยากเป็น
เเต่สำหรับบางคน อาจกำลังสวมบทเป็นตัวละครบางตัวในหนังสือเล่มนี้อยู่ในองค์กร
ตัวละครอื่นๆ การทำงานอย่างบ้าคลั่งมีเหตุผลอะไร?
>ผู้หญิงหลังคลอด ที่กลับมาทำงานทันทีใน 2 weeks >ผู้หญิงที่ไม่ยอมลางาน
>ผู้ชายธรรมดา���ี่ทำงานอยู่ตลอดเวลา
>เเละผู้ชายที่เสพติดความสุขจากการทำงาน
คำตอบ คือความกลัว ทั้งการที่ไม่จะไม่ได้รับการยอมรับ กลัวสูญเสียพื้นที่ของตน
สุดท้ายการทำงานก็คือส่วนหนึ่งของชีวิต เเต่การทำงานไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต
June 20, 2022
เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ตีแผ่สังคมชาวญี่ปุ่นได้ดีมาก ที่ไม่ใช่แค่เรื่องการเลิกงานตรงเวลาเท่านั้น แต่ยังสะท้อนมุมมองลึก ๆ ว่าทำไมเราต้องทุ่มเทกับงานมากขนาดนั้น อีกทั้งยังมีแทรกในประเด็นของปิตาธิปไตยด้วย
พล็อตค่อนข้างจะแปลกใหม่ แต่ยังพอเดาได้อยู่ ในส่วนของการดำเนินเรื่อง เรารู้สึกว่ามันน่าเบื่อนิดนึง คือเนื้อหามันทำให้คนอินง่าย สำหรับวัยทำงาน เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในออฟฟิศและมีให้เห็นบ่อยในสังคมไทยเองด้วย แต่เรารู้สึกว่ามันเรื่อย ๆ เกินไป ไม่มีจุดพีคหรือจุดตื่นเต้นอะไร อ่านแล้วง่วง 5555
ที่สำคัญคือ เราคาดหวังว่าจะได้เห็นเทคนิคการทำงานให้ไม่ต้องทำล่วงเวลา แต่สุดท้าย ตัวเอกของเรื่องก็ต้องไปทำงานล่วงเวลาอยู่ดี
พล็อตค่อนข้างจะแปลกใหม่ แต่ยังพอเดาได้อยู่ ในส่วนของการดำเนินเรื่อง เรารู้สึกว่ามันน่าเบื่อนิดนึง คือเนื้อหามันทำให้คนอินง่าย สำหรับวัยทำงาน เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในออฟฟิศและมีให้เห็นบ่อยในสังคมไทยเองด้วย แต่เรารู้สึกว่ามันเรื่อย ๆ เกินไป ไม่มีจุดพีคหรือจุดตื่นเต้นอะไร อ่านแล้วง่วง 5555
ที่สำคัญคือ เราคาดหวังว่าจะได้เห็นเทคนิคการทำงานให้ไม่ต้องทำล่วงเวลา แต่สุดท้าย ตัวเอกของเรื่องก็ต้องไปทำงานล่วงเวลาอยู่ดี
June 9, 2019
3.5/5
Not sure if some of the supposedly revolutionary revelations concerning work ethics might hit harder if I had been raised with a Japanese mindset about work, but so most of the stuff just felt like common sense. The take away is that we ALL have to work for a better, overtime free work environment, which I guess is true. As another positive: I really liked the main character a lot!
Not sure if some of the supposedly revolutionary revelations concerning work ethics might hit harder if I had been raised with a Japanese mindset about work, but so most of the stuff just felt like common sense. The take away is that we ALL have to work for a better, overtime free work environment, which I guess is true. As another positive: I really liked the main character a lot!
August 4, 2019
新社会人として、日本の働き方にはまだまだ納得できない部分が多くあります。仕事＜プライベートでなく、仕事＝プライベートな働き方でなくなれば良いのにと思いました。
June 18, 2024
Whew, I found this book in a city library while I was in Korea, and I thought whoa, the main character is just like me! She wants to leave work exactly on time and not a minute after! She doesn't care what other people think, work life balance is the most important thing! Finally, Someone who's raised in a country with crazy work ethics but refuses to go along with the pressures of society!
And then the rest of the book is just about tiring coworkers + 꼰대 상사s pressuring her into becoming like them. Exhausting people!!! I do not want to read about petty office politics and drama and gossip and mind games because I have to experience that irl!! And. Then she just goes on and works overtime to deliver for a terribly scoped project :(
And the final satisfying 'blow' that changes the company culture for the better is.... Her playing golf with the CEO to get a favor from him (unrealistic for anyone to really try out if they're in this situation), making the insane/toxic boss QUIT by appealing to his humanity (but also making him shittalk a colleague and have him walk in on him to turn him against him), getting a seasoned upper level worker (who is diabetic but she keeps him on her leash by giving him sugar sticks) to help out, working overtime on the weekend, getting everyone on the team to do the same (but lol, she's better than the other insane boss bc she lets people have real meals at restaurants and take nap breaks), and her taking on work to perform a PETTY revenge against her former fiance, by planning to pass out on him. So that he can feel what she felt when he fell asleep on her before their meet & greet with their families. Oh my God. Tiring people!!! 복수한다고 아픈척하고 쓰러져서 자기가 겪었던 감정을 고대로 돌려준다는게... 정말 피곤한 사람 아니면 안 할 행동인거 같은데... 공감 하는 사람들이 많은거 보면 진짜 일본인들은 이러고 산단 말인건지 모르겠는데 진짜 극혐... Also I would simply not try to fix that man because I'm engaged to another person and would love to keep my own peace, but whatever, I guess.
The ending was kinda weird too because conveniently, after she made her ex-fiance see the errors of his former ways (by almost dying in front of him on purpose, but harder than she intended), her new fiance is sleeping with another unknown woman wearing ballet flats (weird detail to signal that whoa, someone more feminine than Her) because obviously it's her fault for never coming home these past few weeks. Men are obviously going to HAVE to sleep with another woman if heir fiancee doesn't come home from work, duh! Like wtf is this shit 😭
Another day another affirmation that-my God-I'm doing a good thing not living in Korea bc I can't believe this is the norm! Petty coworkers who are starting rumors and making scenes because they want to stay at work and you don't, weird people getting everyone to hate you because you're "selfish" and "insane" for wanting to not work past the 9-5 (who am I kidding, 8-6), people pressuring you to Die at the office, etc. etc. Exhausting people who care too much about what others think because going against the grain = 잘난척 하는 4가지. 오우. 존나. 본의 아니게 감정적이게 되는 책이였다.
And then the rest of the book is just about tiring coworkers + 꼰대 상사s pressuring her into becoming like them. Exhausting people!!! I do not want to read about petty office politics and drama and gossip and mind games because I have to experience that irl!! And. Then she just goes on and works overtime to deliver for a terribly scoped project :(
And the final satisfying 'blow' that changes the company culture for the better is.... Her playing golf with the CEO to get a favor from him (unrealistic for anyone to really try out if they're in this situation), making the insane/toxic boss QUIT by appealing to his humanity (but also making him shittalk a colleague and have him walk in on him to turn him against him), getting a seasoned upper level worker (who is diabetic but she keeps him on her leash by giving him sugar sticks) to help out, working overtime on the weekend, getting everyone on the team to do the same (but lol, she's better than the other insane boss bc she lets people have real meals at restaurants and take nap breaks), and her taking on work to perform a PETTY revenge against her former fiance, by planning to pass out on him. So that he can feel what she felt when he fell asleep on her before their meet & greet with their families. Oh my God. Tiring people!!! 복수한다고 아픈척하고 쓰러져서 자기가 겪었던 감정을 고대로 돌려준다는게... 정말 피곤한 사람 아니면 안 할 행동인거 같은데... 공감 하는 사람들이 많은거 보면 진짜 일본인들은 이러고 산단 말인건지 모르겠는데 진짜 극혐... Also I would simply not try to fix that man because I'm engaged to another person and would love to keep my own peace, but whatever, I guess.
The ending was kinda weird too because conveniently, after she made her ex-fiance see the errors of his former ways (by almost dying in front of him on purpose, but harder than she intended), her new fiance is sleeping with another unknown woman wearing ballet flats (weird detail to signal that whoa, someone more feminine than Her) because obviously it's her fault for never coming home these past few weeks. Men are obviously going to HAVE to sleep with another woman if heir fiancee doesn't come home from work, duh! Like wtf is this shit 😭
Another day another affirmation that-my God-I'm doing a good thing not living in Korea bc I can't believe this is the norm! Petty coworkers who are starting rumors and making scenes because they want to stay at work and you don't, weird people getting everyone to hate you because you're "selfish" and "insane" for wanting to not work past the 9-5 (who am I kidding, 8-6), people pressuring you to Die at the office, etc. etc. Exhausting people who care too much about what others think because going against the grain = 잘난척 하는 4가지. 오우. 존나. 본의 아니게 감정적이게 되는 책이였다.
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 17, 2022
This novel portrays a very honest and accurate situation of the Japanese work culture. Working overtime means you are dedicated to your work. It is also a way to show loyalty to your company. Getting home early means laziness and lack of commitment. Many Japanese are under the pressure of getting home early even they have no more works to do. From my observation, most of them are just staying in the office, not particularly doing anything. They are just staying in the office (chit-chatting) until the time they think it is a reasonable time to leave.
Besides, leaving home on time also shows how a person is lack ability in the Japanese culture. However, I cannot agree with this statement 100%. For me, being able to leave work on time indicates a person is productive, as s/he can finish what s/he has to do for the day on time. In the novel, Yui gets home on time every day but she finishes her work. Not everyone has this skill. Some people are slower in completing their task, some just habitually take a longer time to finish a particular task (well… if you are already expecting yourself to do overtime, you allow yourself to take a longer time to complete it). One of my colleagues told me she did 1~1.5 hours overtime every day, because she was very slow in her work, not entirely because she was busy.
I’ve been working in Japan for about 1.5 years now. I’m glad that overtime isn’t a too serious issue in my company. Most young people get back home on time, it is mostly those older salarymen that stay till late. The novel also shows how the younger generation in Japan is starting to realize the concept of work-life balance and trying to get back home on time even though the older generation is criticizing them for that. Many of the older generation (those born before Heisei) believe that Japan’s economy is strong now because of their dedication and sacrifice to their work (long working hours).
This is definitely an interesting book to understand the Japanese work culture, but I don’t quite enjoy the writing style. I prefer books with fewer characters and focus on each character’s growth. I feel like too many characters are introduced and I have problems to catch-up and remember the names. This novel is adapted to a TV series, maybe it would be interesting to watch it too.
Recommend to people interested in understanding the Japanese work culture, working in Japan, or people who is currently in a hustle work culture
Besides, leaving home on time also shows how a person is lack ability in the Japanese culture. However, I cannot agree with this statement 100%. For me, being able to leave work on time indicates a person is productive, as s/he can finish what s/he has to do for the day on time. In the novel, Yui gets home on time every day but she finishes her work. Not everyone has this skill. Some people are slower in completing their task, some just habitually take a longer time to finish a particular task (well… if you are already expecting yourself to do overtime, you allow yourself to take a longer time to complete it). One of my colleagues told me she did 1~1.5 hours overtime every day, because she was very slow in her work, not entirely because she was busy.
I’ve been working in Japan for about 1.5 years now. I’m glad that overtime isn’t a too serious issue in my company. Most young people get back home on time, it is mostly those older salarymen that stay till late. The novel also shows how the younger generation in Japan is starting to realize the concept of work-life balance and trying to get back home on time even though the older generation is criticizing them for that. Many of the older generation (those born before Heisei) believe that Japan’s economy is strong now because of their dedication and sacrifice to their work (long working hours).
This is definitely an interesting book to understand the Japanese work culture, but I don’t quite enjoy the writing style. I prefer books with fewer characters and focus on each character’s growth. I feel like too many characters are introduced and I have problems to catch-up and remember the names. This novel is adapted to a TV series, maybe it would be interesting to watch it too.
Recommend to people interested in understanding the Japanese work culture, working in Japan, or people who is currently in a hustle work culture
January 14, 2022
นอกจากที่ญี่ปุ่นแล้ว วัฒนธรรมการเลิกงานช้า หรือต้องรอให้เจ้านายกลับก่อนก็ยังมีในไทยด้วยเหมือนกัน
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสะอึกกับตัวเองเบาๆ ที่ผ่านมาเราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เวลาเลิกงาน ก็มักจะอยู่เกินเวลาทำงาน
สิ่งหนึ่งที่ชื่นชมนนางเอกของเรื่อง คือ การโฟกัสกับงาน การจัดการวางแผนงาน และการจัดการกับเพื่อนร่วมงาน
น่าเจ็บใจที่บางทีเราก็ทำงานทุ่มเทให้กับผู้มีตำแหน่งสูงกว่าเรา เป็นส่วนหนึ่งของกลไกในบริษัท เป็นเครื่องมือเพื่อให้เค้าได้มาซึ่งผลงานต่างๆ
สำหรับตัวละครอื่นๆ ก็มีรู้สึกหงุดหงิด กับโคทาโร่กับวิธีคิดในการทำงานอยู่บ้าง แต่ก็เป็นคนแก้ปัญหาดีลกับลูกค้าได้ดี ชอบที่ก็มีวิธีการพูดต่อรองของเจ้าของบริษัท
มีประโยคในเรื่องนี้ที่ชอบคือ
- สิ่งน่ากลัวที่แท้จริงหาใช่ศัตรู แต่เป็นผู้บังคับบัญชาไร้ความสามารถ
อันนี้จี๊ดและเสียดแทงจริงๆเลย พบเจอกับปัญหาการเมืองไทยในยุคสมัยนี้จริงๆ
เรื่องนี้ทำให้รู้ว่า สิ่งที่กล้าหาญจริงๆ คือ การให้ความเคารพตัวเอง และทำตามเป้าหมายที่ถูกต้อง เช่น การเลิกงานให้ตรงเวลา ทำงานเสร็จตามเป้าของตัวเองแล้วก็เดินลุกกลับบ้านได้เลย อย่าไปมัวแคร์สิ่งที่คนอื่นมอง การต่อสู้กับตัวเองเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ยากพอควร
สุดท้ายแล้วขอบคุณหนังสือเล่มนี้อีกเรื่องที่ทำให้ได้กลับมามองย้อนคิด เกี่ยวกับเรื่องการทำงานของตัวเอง
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วสะอึกกับตัวเองเบาๆ ที่ผ่านมาเราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เวลาเลิกงาน ก็มักจะอยู่เกินเวลาทำงาน
สิ่งหนึ่งที่ชื่นชมนนางเอกของเรื่อง คือ การโฟกัสกับงาน การจัดการวางแผนงาน และการจัดการกับเพื่อนร่วมงาน
น่าเจ็บใจที่บางทีเราก็ทำงานทุ่มเทให้กับผู้มีตำแหน่งสูงกว่าเรา เป็นส่วนหนึ่งของกลไกในบริษัท เป็นเครื่องมือเพื่อให้เค้าได้มาซึ่งผลงานต่างๆ
สำหรับตัวละครอื่นๆ ก็มีรู้สึกหงุดหงิด กับโคทาโร่กับวิธีคิดในการทำงานอยู่บ้าง แต่ก็เป็นคนแก้ปัญหาดีลกับลูกค้าได้ดี ชอบที่ก็มีวิธีการพูดต่อรองของเจ้าของบริษัท
มีประโยคในเรื่องนี้ที่ชอบคือ
- สิ่งน่ากลัวที่แท้จริงหาใช่ศัตรู แต่เป็นผู้บังคับบัญชาไร้ความสามารถ
อันนี้จี๊ดและเสียดแทงจริงๆเลย พบเจอกับปัญหาการเมืองไทยในยุคสมัยนี้จริงๆ
เรื่องนี้ทำให้รู้ว่า สิ่งที่กล้าหาญจริงๆ คือ การให้ความเคารพตัวเอง และทำตามเป้าหมายที่ถูกต้อง เช่น การเลิกงานให้ตรงเวลา ทำงานเสร็จตามเป้าของตัวเองแล้วก็เดินลุกกลับบ้านได้เลย อย่าไปมัวแคร์สิ่งที่คนอื่นมอง การต่อสู้กับตัวเองเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ยากพอควร
สุดท้ายแล้วขอบคุณหนังสือเล่มนี้อีกเรื่องที่ทำให้ได้กลับมามองย้อนคิด เกี่ยวกับเรื่องการทำงานของตัวเอง
June 23, 2023
印象中，「過勞死」等於日本人，因此這本日本小說，光是標題便十分吸引人。
女主角東山結衣三年前進入號稱要員工準時下班的網路設計公司上班，三年來每天奉行準時下班的鐵律。然而身邊所有的人都還是天天加班，異類的結衣不為所動，直到前男友晃太郎被挖角到同部門來，這讓即將要結婚的結衣的工作和生活，有了無法控制的轉變。
乍看之下，有個性、有見地的女主角即將翻轉日本企業瘋狂的加班文化，然而除了讓生病同事終於請假看病休息；讓提前結束產假回到職場的前輩願意為幼兒生病而請事假；幫助把公司當住家的加班男同事學會工作效率外，最後結衣還是得打破準時下班的原則，無所不用其極、無時無刻地工作，使命必達換來暈倒入院。當年和前男友分手的問題，這回拿來問自己：工作和婚姻你選哪一項？
未婚夫的婚前出軌讓結衣狡獪地不用做選擇，名正言順又回到工作和性格迥異但志同道合的前男友身邊。經歷不要命的加班並完成不可能的任務後，原本設定的絕不加班的酷酷女主角，最後也變成不得不完成不負責任的上司所交付的無人道任務。
作者提供完成「我要準時下班」的方法有：在眼前擺個分秒手錶補強效率；越級上報擺脫推諉搶功的上司，除此外就是——
大家團結、死命一起……加‧班‧‧‧
可想而見，改編的同名日劇除非大幅改寫，否則用這麼弱的原著當基底，應該是變不出符合炫目標題的連續劇啊！
女主角東山結衣三年前進入號稱要員工準時下班的網路設計公司上班，三年來每天奉行準時下班的鐵律。然而身邊所有的人都還是天天加班，異類的結衣不為所動，直到前男友晃太郎被挖角到同部門來，這讓即將要結婚的結衣的工作和生活，有了無法控制的轉變。
乍看之下，有個性、有見地的女主角即將翻轉日本企業瘋狂的加班文化，然而除了讓生病同事終於請假看病休息；讓提前結束產假回到職場的前輩願意為幼兒生病而請事假；幫助把公司當住家的加班男同事學會工作效率外，最後結衣還是得打破準時下班的原則，無所不用其極、無時無刻地工作，使命必達換來暈倒入院。當年和前男友分手的問題，這回拿來問自己：工作和婚姻你選哪一項？
未婚夫的婚前出軌讓結衣狡獪地不用做選擇，名正言順又回到工作和性格迥異但志同道合的前男友身邊。經歷不要命的加班並完成不可能的任務後，原本設定的絕不加班的酷酷女主角，最後也變成不得不完成不負責任的上司所交付的無人道任務。
作者提供完成「我要準時下班」的方法有：在眼前擺個分秒手錶補強效率；越級上報擺脫推諉搶功的上司，除此外就是——
大家團結、死命一起……加‧班‧‧‧
可想而見，改編的同名日劇除非大幅改寫，否則用這麼弱的原著當基底，應該是變不出符合炫目標題的連續劇啊！
April 16, 2021
**Painfully Realistic Depiction of Japanese Work-life**
If you've ever worked for a Japanese company you will both love and hate this book. It perfectly depicts Japan's ingrained culture for over-working, and how people who want a healthy work/life balance are the crazy ones. But it has such a good over-arching story with highs and lows that will make you feel like you're watching a car crash you can't look away from.
If you've ever worked for a Japanese company you will both love and hate this book. It perfectly depicts Japan's ingrained culture for over-working, and how people who want a healthy work/life balance are the crazy ones. But it has such a good over-arching story with highs and lows that will make you feel like you're watching a car crash you can't look away from.
January 21, 2023
เคยดูซีรีส์ไป ซึ่งไม่ต่างจากหนังสือมาก(มั้ง)
จุดที่ชอบน่าจะเป็นนิยายที่เล่าเรื่องการทำงาน productivity ที่เกิดจากการพักผ่อนที่ดี ( work life balance ) ซึ่งบริบทที่เล่ามันคือสังคมญี่ปุ่น และตัวละครหลักที่เป็นผู้หญิง (perception ว่าจะต้องแต่งงานเป็นแม่บ้าน ไม่สามารถเติบโตในหน้าที่การงานได้) พอมาเล่าในแบบนิยายมันก็สนุก อ่านเพลินดี
เป็นเหมือนนิยายที่ออกแบบมาให้สังคมช่วยตระหนักเรื่องนี้ ณ ช่วงเวลาหนึ่งด้วยแหละ
จุดที่ชอบน่าจะเป็นนิยายที่เล่าเรื่องการทำงาน productivity ที่เกิดจากการพักผ่อนที่ดี ( work life balance ) ซึ่งบริบทที่เล่ามันคือสังคมญี่ปุ่น และตัวละครหลักที่เป็นผู้หญิง (perception ว่าจะต้องแต่งงานเป็นแม่บ้าน ไม่สามารถเติบโตในหน้าที่การงานได้) พอมาเล่าในแบบนิยายมันก็สนุก อ่านเพลินดี
เป็นเหมือนนิยายที่ออกแบบมาให้สังคมช่วยตระหนักเรื่องนี้ ณ ช่วงเวลาหนึ่งด้วยแหละ
June 16, 2020
標題寫了我的心聲，所以未翻開已覺得感動。這本日本小說描寫主角結衣通過提升工作效率，控制工作量的方式每天準時下班，過寫意的生活。聽起來像常識，但在加班文化盛行的地方卻如天方夜譚。我還真不懂，花上絕大部分的時間坐在電腦前，過上完全沒有生活的日子，是多麼的難受。如果你也有此想法，歡迎你一邊看書，一邊跟結衣同仇敵愾，數落上班摸魚然後加班工作搏取同情的人；白眼享受奮戰至完美之快感而不顧進度的主管！我相信，只要待過辦公室的人，並不難對號入座，把小說角色與身邊同事一一對上。此書之角色寫實，不過情節上有點虎頭蛇尾，結衣對付惡人的手法稍嫌太過嬌情，有點浪費了小說前半段塑造她不介意別人目光的自我性格。話雖如此，我還是很喜歡結衣的陪伴，希望續集再來研究一下如何在工作狂上司手下讓同事們準時下班？還有如何說服身邊那位持續高效又責任感強的人好好休息？對於準時下班，我還有很多問題。
December 16, 2021
ชีวิตของคนทำงานแต่ละคนมีความหมาย, จุดมุ่งหมายไม่เหมือนกัน ซึ่งส่งผลต่อการกระทำ, พฤติกรรม ในที่ทำงานและยังมีผลต่อการแสดงออกต่อผู้อื่น
หนังสือเรื่อง ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลาค่ะ มีตัวละครที่มีลักษณะชัดเจนทำให้เข้าใจถึงบริบท เบื้องลึกเบื้องหลังของตัวละคร เล่าเรื่องได้น่าติดตาม สะท้อนปัญหาในที่ทำงานได้ดี
หนังสือเรื่อง ยังไงฉันก็จะเลิกงานตรงเวลาค่ะ มีตัวละครที่มีลักษณะชัดเจนทำให้เข้าใจถึงบริบท เบื้องลึกเบื้องหลังของตัวละคร เล่าเรื่องได้น่าติดตาม สะท้อนปัญหาในที่ทำงานได้ดี
Displaying 1 - 30 of 45 reviews