16 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

16 (Westfalska) Dywizja Piechoty (niem. 16. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, brała udział w ataku na Związek Radziecki. Zniszczona w Stalingradzie.

16 Dywizja Piechoty
16. Infanterie-Division
16. Infanterie-Division (motorisiert)
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1934, 1944

Rozformowanie

1944 (zniszczenie)
1945 (kapitulacja)

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Grupa Armijna Hoth

Formowanie i walki

edytuj

Sformowana w październiku 1934 roku pod ukrytą nazwą Kommandant von Münster, miejsce stacjonowania sztabu Münster. Na mocy rozkazu z 10 października 1935 otrzymała oficjalną nazwę 16 Dywizja Piechoty. Stacjonowała w VI Okręgu Wojskowym.

W sierpniu 1940 16 Dywizja Piechoty została podzielona. Większa jej część posłużyła do utworzenia 16 Dywizji Pancernej. Z pozostałości oraz uzupełnień sformowano 16 Dywizję Zmotoryzowaną, którą w czerwcu 1943 r. przekształcono w 16 Dywizję Grenadierów Pancernych. Wchodziła w skład zgrupowania armijnego Hotha prowadzącego działania bojowe w celu odblokowania wojsk niemieckich w Stalingradzie[1]. W 1943 został zniszczona w Stalingradzie[2].

Drugą 16 Dywizję Piechoty utworzono 4 sierpnia 1944 z resztek 16 Dywizji Polowej Luftwaffe i 158 Dywizji Zapasowej). 9 października 1944 dywizję przemianowano na 16 Dywizję Grenadierów Ludowych (16. Volksgrenadierdivision).

Dowódcy dywizji

edytuj
16 Dywizja Piechoty
płk Gerhard Glokke 1 IV 1934 – 1 X 1937;
gen. por. Sigfrid Heinrici 1 X 1937 – 1 II 1940;
gen. por. Heinrich Krampf 1 II 1940 – 1 VI 1940;
gen. por. Hans – Valentin Hube 1 VI 1940 – 1 XI 1940;
16 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej
gen. por. Sigfrid Henrici 1942
gen. mjr Gerhard Graf von Schwerin 13 XI 1942 - 20 V 1943
płk Wilhelm Crisolli 20 V 1943 - 23 VI 1943
Druga 16 Dywizja Piechoty
gen. mjr/gen. por. Ernst Häckel 5 VIII 1944 – 9 X 1944;

Struktura organizacyjna

edytuj
  • SKład w sierpniu 1939:
    • 60 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i III batalionu – Lüdenscheid, II, I i II rezerwowego batalionu – Arnsberg;
    • 64 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, II, III i rezerwowego batalionu – Soest, I batalionu – Hamm;
    • 79 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I i II batalionu – Monastyr, III batalionu – Rheine;
    • 16 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu, I, II dywizjonu – Hamm, III dywizjonu – Soest;
    • I dywizjon 52 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Monastyr;
    • 16 batalion pionierów: miejsce postoju – Minden;
    • 16 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Hamm;
    • 16 oddział łączności: miejsce postoju – Monastyr;
    • 16 oddział obserwacyjny: miejsce postoju – Monastyr;
  • Skład w styczniu 1940:

60 i 64 i 79 pułk piechoty, 16 pułk artylerii, I/52 pułk artylerii ciężkiej, 16 batalion pionierów, 16 oddział rozpoznawczy, 16 oddział przeciwpancerny, 16 oddział łączności, 16 polowy batalion zapasowy;

  • Skład w październiku 1944:

221, 223, 225 pułk grenadierów, 1316 pułk artylerii, 1316 batalion pionierów, 1316 batalion fizylierów, 1316 oddział przeciwpancerny, 1316 oddział łączności, 1316 batalion rezerwowy;

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Wincenty Iwanowski: Operacje okrążające II wojny światowej. Warszawa: 1971.
  • Janusz Piekałkiewicz: Stalingrad. Anatomia bitwy. Warszawa: 1995. ISBN 83-86510-42-0.
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.

Linki zewnętrzne

edytuj