gradueren

• Geluid:  gradueren    (hulp, bestand)

• gra·du·e·ren

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘een graad verlenen’ voor het eerst aangetroffen in 1559 ^[1]
• afgeleid van het Franse graduer (met het achtervoegsel -eren) ^{[2] [3]}

gradueren ^[4]

1. overgankelijk in graden verdelen of van een schaalverdeling voorzien
2. overgankelijk een graad aan een hogeschool of universiteit verlenen

• graduaat, graduatie

• Het woord gradueren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gradueren" herkend door: