benutten

• Geluid:  benutten    (hulp, bestand)

• be·nut·ten

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘gebruiken’ voor het eerst aangetroffen in 1801 ^[1]
• afgeleid van nutten met het voorvoegsel be- ^[2]

benutten

1. overgankelijk nuttig gebruikmaken van iets

   • Dit wordt benut om erger te voorkomen. 
   • Hij heeft genoeg kansen gehad, maar die heeft hij niet benut. Je mag hem dus niet kansarm noemen. 

• aanwenden
• gebruiken

• onderbenutten

• benutter, benutting

benutten

1. meervoud verleden tijd van benutten
   

   • Wij benutten. 
     
   • Jullie benutten. 
     
   • Zij benutten. 

• Het woord benutten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "benutten" herkend door: