Satira e bosinaa sul comun de Miran

Satira e bosinaa sul comun de Miran
by anonim bosin
190919Satira e bosinaa sul comun de Mirananonim bosin


Satira e bosinaa sul comun de Miran
SATIRA E BOSINAA SUL COMUN DE MIRAN
CA L'HA FIN CALAA OL PREZZI DOL PAN
E PAR DIMOSTRÀ CA 'L CONOSS I MISTEE
AL S'HA MITTUU A FÀ OL MORNEE!

L'è rivaa ol Pidrin quiett, quiett,
par dì su ol sò sonett.
L'oltar dì a Carugaa
quest a lu gh'avarissan cuntaa
che nai su a comandà in comun,
quii ca dis da pagà nissun.
E sa quest l'è propria vera,
ol Pidrin par ol prim, al ved volontera
l'è propria vera. Rincress a morì,
par sentinn vuna tutti i dì.
Intant, se a Miran gh'è in pee 'sta cucagna,
saress vegnuu con la cavagna.
Sa vegnarà giò quaicoss da gross;
dentar chì ga metti tuttcoss.
Mej d'inscì la podeva nò vess,
e a n'è fors nanch vun ca ga rincress.
Stem pront, sa ma disan da fai vidè
a raspond ca no ga n'è.
Quii pœu dol vizzi da stentà
fann come nun. Seguità a cantà!
Ballan e saltan tutt ol dì,
par fà anca lor, quell ca foo mì.
Racomandan ai povaritt
da intardià a pagà ol fitt.
Vignarà Pasqua e Sant Michee,
pu da penser sa manca i danee!
Gh'è pu nanch besogn da corr.
Anem a pian. Ma 'l disan lor.
E già ca g'hem ol sò parmess,
n'hem pur inanz on pezz.
E se i patron vœuran mia spiccià;
gh'è pront ol rimedi. Cambiom la cà.
L'è nò fors comoda questa chì?
Va 'l disi subat. Foo istess an' mì.
Questa sa ciama ministrà polit
boja cani da danee,
dovarian fà istess in di olt sit,
povaritt e sciori ga n'hann mai assee.
Inn pinitt. Inn anmò bagaj,
imprendarann subat a cuntai,
imparan mia i orazzion
ma conossan i palancon.
Ol facc l'è che i patron da cà,
sann pu nanch lor cosa pensà.
Ma cuntan ca disevan tra da lor,
nai su i nostar traditor.
Mia assee ca gh'è la guerra?
Ga dann ol colp da tramm par terra,
sa ved che coi sciori, ga l'hann a mort.
Sa pœu mia parò daggh tort.
Par no veggh la tassa da pagà;
pianta ol garasg lontan da cà.
Ol garasg l'è quella stalla
ca mettan la caroccia par no guastalla.
Sichè; quand vœuran nà ai cors,
la fann vegnì cont adree l'ors.
Inn mò su in trii: inn mò su in quattar,
magari in vott, vann a tiatar.
A la nocc, quand inn stuf da girà,
ol soleva-polvar, al mandan a cà.
Soll che i sciori inn nò content,
a vidè che quii lì ga rugan dent.
Ga rugan dent quiett, quiett,
parchè g'hann mia da raspett.
Quisti sa capiss; proteggian la calass,
da tucc quii ca stann giò in bass.
Sicoma g'hann fai milla promess,
a dovè mancà a ga rincress.
Donch! Sa gh'è dent da fà la critica!
L'è nò fors, ona bella critica?
Disemala ciara! Da nun povaritt,
a l'è tutta a nost profitt.
Sa ma manca ol lavorà,
pensan lor par ol paccià.
Pensan lor par ol dormì;
ca la vaga sempar inanz inscì.
Sa sent a cantà di rob incredibil,
hem da nà a lavorà coi dirigibil.
Inscì, dal volt, guardandas a bass,
'è facil ca 'j vedom a ciapass.
Hii viduu s'hann fai al nost paes?
Comenzan gemò a 'ndà nò intes.
L'è la speranza di modarati
da videi prest, bei e disfatti.
Ma quisti, bell paria a sperà,
s'insognan nanca da mollà.
Adess pœu ch'inn nai su
ol sgabell al mollan pu!
Parchè l'è divers da quell di sciavattin
a l'è on bell toch pussee morisin.
Sarissan poltronn quattaa da ross,
l'è pœu ol color ca 'j fa conoss.
E adess ch'inn su sattaa
lor pradican la libartaa.
Da fà nigott, da lavorà;
de tacà lit con quest, e con quell là.
Da quistionà coi patron da botega,
da minaciai con la cardega.
Da fà ol sciopero gianaral
da nà inanz fina a Natal.
Da fà quell gianaralissim;
ma quest l'è nai malissim!
Salta fœu, 'sta boja guerra;
gh'è nai giò i brasc par terra.
Sentii bagaj, stem chì quiett.
In 'sti moment, conven dasmett!
Quii boja là de la Germania
hann fai passà a tucc la smania,
ol facc l'è ca tutt 'sto bordalleri
no la farà nass che di miseri.
Da quisti, ga n'è ca cress,
stemm quiett anmò on bell pezz.
Hann pœu tiraa in scena on'olla storia.
Cossa l'è 'sta muradoria?
Sa ga intran mai lignamee e maistar
de mis'ciass coi rob di ministar?
In veritaa, in di mè dì,
hoo mai sentii da 'sti rob chì.
Mì ga diria ai oparari
da no intrigass in 'sti afari.
Donca, par ol ben sœu elettor
tutti i dì studian vott or,
fin che a furia da fà prœuv
an trœuvan sempar vuna da nœuv.
E par videi dol tutt content
compragh l'uga, e pœu ol forment.
L'è on municipi traa insem da sant,
al s'ha mittuu a fà ol nagozziant.
Disevan domà l'oltrer
ca 'l farà anch ol bancher.
Con quii di oltar, al cunta ol Luis,
sa fa prest a fass amis.
Sentii compaa! Va par, o no va par,
che quisti inn fott, ca suced da rar?
A on municipi inscì tant da geni
besognaria daggh ol premi!
L'è ona vera gionta modell!
Quantsassia ga sarà fœu ol cartell.
L'è fin vignuda quella da Marignan,
a imprend da questa da Miran!
Quii pœu dii oll' paes,
an' lor con quisti vann intes.
Si 'n passa la parolla, inn mia ball
fann tutti ol papagall!
Ga n'è di oltar ca vœur imparà?
Dem lazzion par negott. Senza pagà.
L'uga parò a Miran l'è rivada,
in di cavagn tutta schisciada.
L'è nò parò facila la spiculazzion;
spatascialla subat, e fà ol vin bon.

[...]