Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈsuːmoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: sū·mō — morphologica: sum-o

Verbum transitivum

+/-

sūm|ō, -ĕre, sūmpsī, sūmptum

  1. Capere.

Coniugatio

+/-

Verbum finitum

­
Thema Vox activa
sūm- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. sūmō sūmam   sūmēbam sūmerem sūmam  
II. sing. sūmis sūmās sūme! sūmēbās sūmerēs sūmēs sūmitō!
III. sing. sūmit sūmat   sūmēbat sūmeret sūmet sūmitō!
I. plur. sūmimus sūmāmus   sūmēbāmus sūmerēmus sūmēmus  
II. plur. sūmitis sūmātis sūmite! sūmēbātis sūmerētis sūmētis sūmitōte!
III. plur. sūmunt sūmant   sūmēbant sūmerent sūment sūmuntō!
Thema Vox passiva
sūm- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. sūmor sūmar   sūmēbar sūmerer sūmar  
II. sing. sūmeris sūmāris sūmere! sūmēbāris sūmerēris sūmēris sūmitor!
III. sing. sūmitur sūmātur   sūmēbātur sūmerētur sūmētur sūmitor!
I. plur. sūmimur sūmāmur   sūmēbāmur sūmerēmur sūmēmur  
II. plur. sūmiminī sūmāminī sūmiminī! sūmēbāminī sūmerēminī sūmēminī
III. plur. sūmuntur sūmantur   sūmēbantur sūmerentur sūmentur sūmuntor!
Thema Vox activa
sūmps- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. sūmpsī sūmpserim sūmpseram sūmpsissem sūmpserō
II. sing. sūmpsistī sūmpseris sūmpserās sūmpsissēs sūmpseris
III. sing. sūmpsit sūmpserit sūmpserat sūmpsisset sūmpserit
I. plur. sūmpsimus sūmpserimus sūmpserāmus sūmpsissēmus sūmpserimus
II. plur. sūmpsistis sūmpseritis sūmpserātis sūmpsissētis sūmpseritis
III. plur. sūmpsērunt sūmpserint sūmpserant sūmpsissent sūmpserint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa
sūmere sūmpsisse sūmptūrum,
-am, -um esse
sūmēns   sūmptūrus,
-a, -um­
Vox
passiva
sūmī sūmptum,
-am, -um esse
sūmptum īrī   sūmptus,
-a, -um
 

Gerundium Gerundivum Supinum
sūmendī sūmendus, -a, -um sūmptum sūmptū

Dictiones derivatae

+/-

Composita

Translationes

+/-

Discretiva

  sumo dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

sumo

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
sumo prima singularis praesens activa indicativus sumere
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /ˈsumo/
Syllabificatio phonetica: su·mo — morphologica: sum-o