Voir aussi : matu-

Étymologie

modifier
(Date à préciser) Mot dérivé de maturité par apocope[1].

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
matu matus
\ma.ty\

matu \ma.ty\ féminin

  1. (Suisse) (Éducation) (Familier) Maturité, certificat attribué à la fin des études secondaires.

Traductions

modifier

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références

modifier
  1. Dictionnaire suisse romand.

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Latin Syllabaire
matu ᒪᑐ

matu \matu\

  1. Couvercle.
    • ᑎᒍᓯᓪᓗᓂ ᖁᓪᓕᒃᓴᓄᑦ ᒪᓂᕐᓂᒃ, ᒪᓂᕐᒥᒃ ᐃᑭᑦᑎᓪᓗᓂ ᐃᒐᕕᖕᒥ, ᒪᑐᓪᓗᓂᐅᒃ ᑐᐊᕕᐊᓗᒃᖢᓂᓗ ᐅᓪᓚᒃᓯᔪᖅ ᐹᒧᑦ. Tigusilluni qulliksanut manirnik, manirmik ikittilluni igavingmi, matulluniuk tuavialuk&unilu ullaksijuq paamut.
      Il prit le paquet de mèches en mousse végétale pour la lampe, en alluma une, claqua le couvercle (du poêle) et se précipita pour nous rejoindre dans l’embrasure de la porte. — (Revue Inuktitut n° 86 page 70).
  2. Capsule (de bouteille), bouchon.
  3. Porte.
    • ᖃᓄᖅ ᒪᑐᐃᖓᑎᑦᑎᒃᑲᓐᓂᕈᓐᓇᖅᐱᑕ ᑕᒪᒃᑯᓄᖓ ᐃᓄᓐᓄᑦ. Qanuq matuingatittikkannirunnaqpita tamakkununga inunnut?
      Comment pouvons nous ouvrir la porte plus largement à cette catégorie de gens ? — (Hansard de l’assemblée législative du Nunavut. Source n° 20011117).

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

matu \Prononciation ?\ (pluriel : matut)

  1. Porte.

Références

modifier

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

matu \Prononciation ?\

  1. Nord.

Références

modifier

Forme de verbe

modifier

matu \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de mást.